Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο –παρακολουθείτε όλα τα είδη– ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθoπλασίες: Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Ο εραστής του Ντεβ Μάρτιν * Το ταξίδι μιας στιγμής * Ο πρίγκιπας του Βόρνεο: Το Φάντασμα * Το δέκατο τάγμα * Υπόσχεση * Οι Μαζαράκηδες, Ιουλιανός ο Παραβάτης, Τα πέντε φαντάσματα * Το αίμα είναι για να χύνεται * Έξι τίτλοι πεζογραφίας των εκδόσεων Ελκυστής * Το χάλκινο νησί: Η δημιουργία των ανθρωποειδών ** Διηγήματα: Η ενδεκάτη εντολή * Για όλα φταις εσύ * Η Κιμ ξέρει και άλλες ιστορίες ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι * Ναι, αρνούμαι * 62 ποιήματα * Ανατέλλουσα ψυχή *** Παιδικά: Από τη σοφίτα στα άστρα * Πίστεψέ το... και θα τα καταφέρεις *** Μουσικό άλμπουμ: The 12 Kalikatzari of Christmas *** Εγκυκλοπαίδεια: Rock Around... Troubadours

Το όραμα

Για την Παγκόσμια Ημέρα Διαφορετικότητας

Χρήστου Ντικμπασάνη

Έργο Caitlin Keegan

Γυμνούς μας αγκάλιασε όλους το Σύμπαν,
όταν γεννιόμασταν,
ενώνοντας τους ορίζοντες της υδρογείου
στα μάτια των κοινών μας ονείρων
Σκιρτούσε η καρδιά μας, στροβιλίζοντας δέσμες φωτός
στο βαθύτερο είναι μας
Ο κόσμος πλημμύριζε φως κι ελπίδα πρωτάκουστη για όλους μας
Τ' αστέρια ένωναν τις δυνατές τους ρίζες
στην αρμύρα των πόθων μας
κι εκτόξευαν βράχους ελπίδας μέχρι το γαλάζιο της καρδιάς μας
Όλοι μ' ερυθρό οίνο μεθούσαμε τους νέους μας ορίζοντες
σαν την αγάπη ατελεύτητους
Οι βράχοι της ζωής έσπαζαν τη μοναξιά τους επάνω μας,
παρηγορώντας, φιλώντας την αψάδα της νιότης μας,
μιλώντας με μια ήρεμη αυγή που κουβαλούσαν στη ράχη τους

Τώρα τ' όνειρό μας για ενωμένο κόσμο στο άπειρο βυθίστηκε,
αναζητώντας κάποιον πλανήτη να ξαποστάσει
Πώς να τραγουδήσουμε τώρα
που το κάθε άσμα σκυλέψαμε με ρατσισμούς
και λαβωμένη ανεκτικότητα;
Το άστρο της ανθρωπιάς βούλιαξε στην άμμο ένα βράδυ
Το εξαφανίσαμε και φτιάξαμε πύργους ανάμεσά μας
Αφήσαμε τον άνεμο του διαχωρισμού να πνεύσει μέσα μας
παρασυρμένος ο καθένας απ' την κίβδηλη παντοδυναμία του

🍁

Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2021
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από πίνακα Caitlin Keegan