Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Φωνή τέχνης *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Ουδείς εκών κακός * Η πτώση * Η Βεσσαραβία μου: Εργασία για το σπίτι * Άλκηστη * Η γκαλερί των νεκρών * Συνοδός κορυφής * Το σπίτι μόνο * Ψωμί καθάριο * Ζήτα το! * Σκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ * Όταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας * Της αλός νεύμα * Τα κύματα ** Ποίηση: Σκοτεινή κουκκίδα * Περιγραφές του ανεκπλήρωτου ** Άλλα: Περί ιατρικής Κέλσου ** Νουβέλα: Μπαρτάκοβα... η δωδεκάχρονη πόρνη * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού ** Διηγήματα: Οι επισκέπτες * Συνέβη στη Θεσσαλονίκη ** ΑΛΜΠΟΥΜ ΜΟΥΣΙΚΗΣ: She sleeps to the sound of knives, The boatman on the downs

Η Κατερίνα Λιβιτσάνου-Ντάνου και οι Δραπέτες της καθημερινότητας

Από το εξώφυλλο της συλλογής διηγημάτων της Κατερίνας Λιβιτσάνου-Ντάνου, Δραπέτες της καθημερινότητας, και φωτογραφία της ίδιας

Γιατί γράφετε; Ποια ανάγκη σας οδηγεί στην έκφραση μέσω της γραφής;
Κατερίνα Λιβιτσάνου-Ντάνου: Γράφω από μικρή, γιατί μου αρέσει και αισθάνομαι την ανάγκη να εξωτερικεύω τις σκέψεις μου. Θεωρώ πως η γραφή, κατά το scripta manent, είναι κάτι που μένει και πρέπει να μεταφέρει μηνύματα στους συνανθρώπους μου. Τα τελευταία χρόνια έχω περισσότερο χρόνο· το πάθος μου αυτό θα έλεγα πως εκδηλώνεται πιο έντονα.

Πώς προέκυψε η συλλογή Δραπέτες της καθημερινότητας;
Κ.Λ.Ν.: Υπάρχει στο βιβλίο ένα διήγημα με αυτόν τον τίτλο. «Δραπέτες της καθημερινότητας» ονομάζω μια ομάδα γυναικών, που παρά τις δύσκολες ζωές τους και την σκληρή καθημερινότητα βρίσκουν χρόνο να συναντηθούν και να ξεφύγουν από αυτήν. Θέλω να περάσω το μήνυμα της αναγκαιότητας για τον σύγχρονο άνθρωπο να δραπετεύει από τα τετριμμένα και καθημερινά και, γιατί όχι, καταφεύγει πάντα σε ένα βιβλίο, που τον εκφράζει. Πιστεύω πως έτσι ισορροπεί και μπορεί να συνεχίζει την πορεία του.

Οι ιστορίες του βιβλίου έχουν συλλεχθεί ευκαιριακά, αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο κάποιου σκοπού, έχουν κοινό παρανομαστή ή κάτι άλλο; Τι τις συνδέει;
Κ.Λ.Ν.: Όλες οι ιστορίες του βιβλίου γράφτηκαν τα τρία τελευταία χρόνια. Αναφέρονται στον άνθρωπο της διπλανής πόρτας, όλων των ηλικιών και των δύο φύλων, στις χαρές και τις λύπες του, στις επιτυχίες και τις αποτυχίες του, στην καθημερινότητά του, στα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η παρέμβασή του στο περιβάλλον. Κάποιες όμως από αυτές έχουν γραφτεί στην πανδημία και αποσκοπούν να δώσουν τα δικά τους μηνύματα για το θέμα. Θεωρώ πως, είτε είναι βιωματικές είτε όχι, τις συνδέει η αναγκαιότητα της ανθρωπιάς προς τον συνάνθρωπο, για να γίνει ο κόσμος μας καλύτερος!

Αν έπρεπε να περιγράψετε το βιβλίο με μια φράση, ποια θα ήταν αυτή;
Κ.Λ.Ν.: Αναγράφεται στο οπισθόφυλλο «ιστορίες απλών ανθρώπων που αντικρίζουν τους γύρω τους με ανθρώπινη ματιά, αντιμετωπίζουν δυναμικά τα απρόβλεπτα και πιστεύουν σε έναν καλύτερο και γιατί όχι ιδανικό κόσμο».

Ποια είναι η γνώμη σας για τα ελληνικά γράμματα και τη λογοτεχνία σήμερα; Ποιο το μήνυμά σας προς συγγραφείς και φιλαναγνώστες;
Κ.Λ.Ν.: Δεν θέλω να γκρινιάζω. Τα ελληνικά γράμματα και ο πολιτισμός μας έχουν προσφέρει πολλά στην ανθρωπότητα. Σήμερα γράφει πολύς κόσμος, σέβομαι τον καθένα με τα πιστεύω και τον χαρακτήρα του. Προσπαθώ να διαβάζω όσο γίνεται περισσότερο στο χρόνο που έχω, όσο οι συνθήκες μού επιτρέπουν, σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία. Άλλοτε πάλι επιστρέφω στους κλασσικούς και παίρνω αξίες και δύναμη από κείνους!
Προτρέπω απλά τον καθένα, που θέλει να γράφει, να τολμά και τους φιλαναγνώστες να μην εγκαταλείπουν το βιβλίο, να μην υποτιμούν την ελληνική λογοτεχνία του σήμερα.

Ο άνθρωπος που μιλούσε με τον ήλιο, Κατερίνας Λιβιτσάνου-ΝτάνουΔραπέτες της καθημερινότητας, Κατερίνα Λιβιτσάνου-Ντάνου

Αυτά είπε η Κατερίνα Λιβιτσάνου-Ντάνου με αφορμή –για– τη συλλογή της, Δραπέτες της καθημερινότητας, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Το βιβλίο αποτελείται από σύντομης έκτασης διηγήματα ανθρωποκεντρικού χαρακτήρα και θίγει ζητήματα όπως: η μοναξιά, η καθημερινότητα και τα προβλήματά της, τα απρόβλεπτα της ζωής, οι ενδοοικογενειακές σχέσεις, η σχέση δασκάλου-μαθητή, η τρίτη ηλικία, τα παιδικά χρόνια και διάφορα άλλα.
Αν όμως είστε λάτρεις της ποίησης, κυκλοφόρησε παράλληλα και η ποιητική συλλογή, Ο άνθρωπος που μιλούσε με τον ήλιο, της ίδιας (επίσης από τις εκδόσεις Βακχικόν) –θυμίζω και το παλαιότερο Στη σκιά του κόσμου.
Σε αυτή τη συλλογή θα βρείτε ενδιαφέρουσες καταγραφές για θέματα της επικαιρότητας και των δελτίων ειδήσεων (πανδημία, καραντίνα, προσφυγιά κ.ο.κ.) σε ύφος πεζοποιητικό, δηλαδή με ευρείες εικόνες και μεγάλες περιγραφές. Η επικαιρότητα και τα νέα της ημέρας, λοιπόν, αποτελούν σημείο έμπνευσης κι έναυσμα για έκφραση καθώς όλο το βιβλίο χαρακτηρίζεται από έννοιες όπως: βία, άδικο, τρομοκρατία, απώλεια, φυγή... Η κυρία Λιβιτσάνου-Ντάνου μάς ταξιδεύει σε κάθε μήκος και πλάτος, και με κάθε αφορμή, κι έτσι επισκεπτόμαστε νοερά διάφορα μέρη (Ηλεία, Ιράν, ΗΠΑ, Αυστραλία, Πακιστάν...) εντός κι εκτός Ελλάδας. Η συγγραφέας προσφέρει μια ματιά σε όλο τον πλανήτη και μιλάει για ανθρώπους που βασανίστηκαν, ταλαιπωρήθηκαν, αδικήθηκαν κ.α.· δεν ασχολείται με το δικό της προσωπικό βίωμα εστιάζοντας το «βλέμμα» της στον συνάνθρωπο.
Εκτελέσανε γυναίκα με πρόσωπο ακάλυπτο / κι άλλη που δεν ήξερε να μαγειρέψει!
Μέσα όμως από την ανάδειξη όλου αυτού του ανθρώπινου πόνου και του άδικου αυτού του κόσμου περνάει και τα μηνύματά της σε μια γόνιμη συμβουλευτική προοπτική που την διακατέχει.
κανένας δεν μπορεί / να σε κάνει να αισθάνεσαι / δεύτερος, χωρίς να του / δώσεις εσύ την άδεια.
Γράφει για τον άνθρωπο (και εδώ) και τον ανθρώπινο πόνο αλλά δείχνει ξεκάθαρα και τη φωτεινή πλευρά, την ελπίδα, το σωστό, το δίκαιο, το όμορφο...
[...] τη θετική πλευρά να βλέπεις / των πραγμάτων και να αισιοδοξείς και να ξεχωρίζεις / τον άνθρωπο...




ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Ψωμί καθάριο, Παναγιώτας ΣμυρλήΤο σπίτι μόνο, Κοραή ΔαμάτηΗ γκαλερί των νεκρών, Κρις ΚάρτερΤης αλός νεύμα, Κωνσταντίας Σκανδάλου-ΚορδολαίμηΤα κύματα, Βιρτζίνια ΓουλφΠεριγραφές του ανεκπλήρωτου, Δημήτρη ΜπαλτάΣαν λουκούμι τριαντάφυλλο, Οικογένεια Καραντίνα, Μικροί και μεγάλοι αναγραμματισμοί και Γυναίκα σημαίνει πόνος
Περί ιατρικής ΚέλσουΣτην άλλη πλευρά του κρεβατιού, Άνθιας Χριστοδούλου-ΘεοφίλουΣυνοδός κορυφής, Μαίρης ΒανδώρουΟι επισκέπτες, Πέτρου ΕυαγγελόπουλουShe sleeps to the sound of knives και The boatman on the downsΜπαρτάκοβα... η δωδεκάχρονη πόρνη, Ελευθερίας ΚαραδήμουΌταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας, Μιχαήλ Ράλλη
Σκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΤα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης, Πόπης ΚλειδαράΣκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ, Δημήτρη ΜαμαλούκαΆλκηστη, Μαρίας ΚέιτζΣυνέβη στη Θεσσαλονίκη (συλλογικό)Η πτώση, Νίκου ΤσουρλάκηΖήτα το!, Μαρίας Καραμπίνη-Ανθούλη