Ένα πρωτόλειο αστυνομικό μυθιστόρημα έφτασε στο γραφείο και συγκεκριμένα η Φονική εκδίκηση της Μιράντας Καλλιάνου, που κυκλοφορεί από την Άνεμος εκδοτική.
Στην υπόθεση, δύο ιδιωτικοί ερευνητές και οι αστυνομικές αρχές καλούνται να διαλευκάνουν τη δολοφονία ενός επιφανούς επιχειρηματία, που έχασε τη ζωή του δεχόμενος φονική επίθεση κατά τις χριστουγεννιάτικες διακοπές του. Κι αφού βρισκόταν με την οικογένεια και τους συγγενείς του, οι υποψίες πέφτουν στα πιο οικεία του πρόσωπα.
Η αφήγηση σε βάζει κατευθείαν μέσα στην υπόθεση, χωρίς χρονοτριβές και μεγάλες περιγραφές, δηλαδή ό,τι θα ήθελαν περισσότερο οι λάτρεις του είδους. Κι έτσι συνεχίζει, με γρήγορους ρυθμούς και συνεχείς εξελίξεις, ως το τέλος, ενώ η παρουσίαση των γεγονότων είναι ημερολογιακή, ακολουθεί δηλαδή μια γραμμική παρουσίαση σύμφωνη με την ωρολογιακή πορεία του χρόνου. Με άλλα λόγια, παρακολουθούμε μια σειρά χρονικής αλληλουχίας με τη μία στιγμή να οδηγεί στην επόμενη και τη μία μέρα στην άλλη. Μια άνετη αναγνωστικά παρουσίαση που διευκολύνει πολλαπλά τον αναγνώστη χωρίς να του δημιουργεί σύγχυση.
Τα κεφάλαια εναλλάσσονται από τριτοπρόσωπα σε πρωτοπρόσωπα (και τούμπαλιν) προσφέροντας μια εποικοδομητική ποικιλία, και το ίδιο ισχύει και για τους κατηγορούμενους. Διάφοροι είναι οι εν δυνάμει ένοχοι αλλά και διάφορα είναι τα θύματα της υπόθεσης, η οποία –καθώς προκύπτει– έχει τις ρίζες της σε βάθος χρόνου, δηλαδή στο παρελθόν του επιχειρηματία Μαρόγλου· ένα στοιχείο που φαίνεται και από τον υπότιτλο.
Από τα ανωτέρω καταλαβαίνει κανείς ότι διαβάζεται εύκολα, αβίαστα και με ενδιαφέρον. Και πράγματι, είναι όμορφο και γοητευτικό βιβλίο, έχει όντως ενδιαφέρον και προσφέρει προοπτικές. Στο μεγαλύτερο μέρος του είναι στατικό, δηλαδή σκεπτόμενο, ερευνητικό και αναλυτικό ως προς την υπόθεσή του και τους χαρακτήρες που εμπλέκονται, αργότερα όμως –όσο προχωρά και φτάνει στην κορύφωση–αποκτά και δράση ενώ δεν του λείπει ούτε το ρομάντζο.
Δεν ξέρω αν θα ικανοποιήσει τους πιο φανατικούς φίλους των ιστοριών με ντετέκτιβ –ένεκα κάποιων λεπτομερειών που όμως δεν θα γίνουν αντιληπτές από τον μέσο αναγνώστη– όμως ξέρω ότι ως πρώτη απόπειρα δείχνει μια συγγραφέα με ιδανικό πνεύμα (για το είδος αυτό), κοφτερό μυαλό (που χρειάζεται σε κάθε περίπτωση) και πολύ καλές ιδέες, ικανή να δημιουργήσει χαρακτήρες με βάθος και να καταστρώσει μια στιβαρή πλοκή. Επίσης, οπωσδήποτε θα ήθελα να διαβάσω και το επόμενο δικό της πόνημα.
