Χρύσας Μαστοροδήμου
Είμαι πάντα πρόσφυγας
Στη Σμύρνη το σπίτι μου γκρεμίζουν
Στη Γερμανία φορώντας μου αστέρια με κλωτσούν
Με δολοφονούν στην Ουκρανία
Τρίτο βαγόνι αριστερά κρυώνω και φοβάμαι
Τα ξημερώματα έχασα το βλέμμα σου
Ψάχνοντας μια ελπίδα να πιαστώ
Είμαι πάντα πρόσφυγας
Κοιτάζουν, δε με βλέπουν
Έφτιαξα ένα όνειρο
Μα κανέναν δεν αφορά
Η γη είναι των άλλων
Μα και η δική μου γη πάντα ήταν εχθρική
Είμαι πάντα
Το παιδί που δε θέλουν στα σχολεία
Ο εργάτης που αποφεύγουν στη δουλειά
Ο ανεπιθύμητος περαστικός που τα βήματά του σέρνει
Τρίτο στενό δεξιά κρυώνω και φοβάμαι
Σε ένα υπόγειο έχασα το χέρι σου
Τη ζεστασιά των παιδικών μας ψευδαισθήσεων αποζητώντας
🌾
Copyright © Χρύσα Μαστοροδήμου All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από γλυπτό Μαριλένας Ευστρατιάδη-Τρίκκα (Mother and child, paper sculpture)