Χρήστου Ντικμπασάνη
Εγκλωβισμένος στον καινούργιο μου κόσμο
αναμετριέμαι με τα προσωπεία του εαυτού μου
Μετά απ' τον κάθε σφοδρό διάλογό μας
Κοιτώ τους κύκλους της ζωής μου
να λυγίζουν κάτω απ' τον ίλιγγο της μοναξιάς
Μετρώ αδιέξοδα και απολεσθέν φως
που πληγώνουν τα όνειρά μου,
κεριά λιωμένα σε σιωπηλή γωνιά της αιώνιας νύχτας
Ο πληγωμένος χωροχρόνος μου
ασταμάτητα αλλάζει τις αποχρώσεις
των μοναχικών πόθων μου
Αγκαλιάζω υστερικά τις τελευταίες σκέψεις
της αμφιλεγόμενης επιβίωσής μου,
μοναδικό διέξοδο στον απεγνωσμένο κόσμο μου
που έχει γεμίσει πολλούς μικρούς θεούς
αποτυχημένους και αυτόχειρες
Καταγράφω συνέχεια τα λάθη μου,
αναζητώντας την αιτία
που η σωτηρία μου δεν έχει έρθει ακόμη,
τον κοσμικό προορισμό μου που δεν τόλμησα ποτέ ν' αγγίξω
🍃
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2022
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Συνοδεύεται από πίνακα Αγάπης Φεσατίδου-Ψαρράκη
