Γράφετε ιστορίες για παιδιά. Ποιες είναι οι προκλήσεις που έχετε ν' αντιμετωπίσετε; Ποιο το κίνητρό σας;
Πελαγία Μπότση: Η πρώτη πρόκληση που μου έρχεται στον νου σχετίζεται σίγουρα με τη «γλώσσα». Στην περίπτωση της παιδικής λογοτεχνίας, είναι σαν να εισβάλουμε σε μια ξένη χώρα, όπου για να επικοινωνήσουμε καλούμαστε να μιλήσουμε στη γλώσσα των παιδιών. Ένα ακόμη ζήτημα είναι αυτό του μεστού λόγου. Κάτι που συναντάμε βέβαια και στην ποίηση και σε ό,τι είναι γεμάτο, απλό και όμορφο όπως η ποίηση.
Το κίνητρο για τη συγγραφή παιδικών βιβλίων έγκειται στη γενναιοδωρία της παιδικής λογοτεχνίας. Εκεί μπορώ να τα αλλάξω όλα με ένα αστείο, ακόμα και το παρελθόν.
Πώς ξεκινά το συγγραφικό ταξίδι της δημιουργίας; Από πού αντλείτε έμπνευση;
Π.Μ.: Όσο πίσω κι αν πάω στον χρόνο, βρίσκω παντού το βαθύ ενδιαφέρον για τα συναισθήματα των άλλων όπως και μια οξυμένη, και μάλλον έμφυτη, παρατηρητικότητα. Υλικά με τα οποία χτίζεται καθημερινά ένα εσωτερικό μικροσύμπαν, κάπου μεταξύ συνειδητού και ασυνείδητου. Εκεί περιφέρονται και οι ήρωες ψάχνοντας τη θέση τους στον κόσμο. Η συγγραφή τούς δίνει το απαραίτητο οξυγόνο για να υπάρξουν, ενώνοντας το «μέσα» με το «έξω».
Πότε ένα βιβλίο που απευθύνεται σε παιδιά είναι επιτυχημένο;
Π.Μ.: Όταν συντροφεύει τις αγωνίες τους, τα όνειρά τους και ζεσταίνει την ψυχή τους.
Παρατηρώ πως τα διδάγματα από την «Κορυφή» δεν δίνονται ευθέως αλλά προκύπτουν έμμεσα μέσα από την ιστόρηση. Είναι καλύτερα να παραδειγματίζουμε στα παιδιά παρά να υποδεικνύουμε; Ποια είναι η θέση σας;
Π.Μ.: Απευθύνομαι στα παιδιά ως αυτό που πρόκειται να γίνουν. Επικοινωνώ με προσωπικότητες υπό εξέλιξη, που θα γίνουν πολύ πιο αξιόλογοι από εμένα, πολύ πιο ικανοί ή και όχι. Με σεβασμό λοιπόν και το καλό μου το παράδειγμα, όσο μπορώ.
Αν έπρεπε να περιγράψετε το βιβλίο με μία λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Π.Μ.: Μαζί.
Ως συγγραφέας παιδικών βιβλίων σίγουρα έχετε αντιμετωπίσει διάφορα περιστατικά: συγκινητικά, αστεία κ.ο.κ. και πολλές αντιδράσεις από τα παιδιά. Ποιο είναι εκείνο το περιστατικό που δεν θα ξεχάσετε ποτέ;
Π.Μ.: Τα παιδιά που συναντώ είναι συνήθως «χορτάτα» από τέχνη και πληροφορία. Αυτό που δεν μπορώ να ξεχάσω είναι αυτό που δεν το έχω ζήσει ακόμα. Γιατί είναι με παιδιά που δεν έχουν πρόσβαση στο παιδικό βιβλίο, που είναι σε κατάσταση πνευματικής πείνας. Και αυτό αποτελεί πρόκληση για όλους εμάς που ασχολούμαστε με την τέχνη η οποία απευθύνεται σε παιδιά. Πώς θα έχουν πρόσβαση όλα τα παιδιά στο βιβλίο, στο θέατρο. Τα παιδιά από απομονωμένες οικογένειες, απομακρυσμένες περιοχές, εκείνα με μειωμένη όραση και πόσες άλλες περιπτώσεις...
Αυτά μου είπε η Πελαγία Μπότση για και με αφορμή το βιβλίο της Κορυφή, σε εικονογράφηση Γεράσιμου Γιαλιατσάτου, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν.
Σε αυτό το βιβλίο, μικροί αλλά και μεγαλύτεροι, θα γνωρίσουμε την υψηλότερη και πιο έρημη βουνοκορφή, την Κορυφή, που έχει μια βαθιά επιθυμία: να μην είναι πια μόνη.
Πρόκειται για μια πανέμορφη ιστορία με βαθύτερη ουσία και νόημα για την αξία της επικοινωνίας, για την κοινωνικότητα, τη δύναμη και την υπομονή, δοσμένη με λιτό τρόπο, εύστοχα και σε απόλυτη αρμονία κειμένου και εικόνας.
Η Πελαγία Μπότση είναι ηθοποιός και συγγραφέας, μέλος του IBBY (International Board on Books for Young People). Από το 2012 διδάσκει θεατρικό παιχνίδι σε παιδιά προσχολικής ηλικίας. Στις εκδόσεις Βακχικόν έχει γράψει τα βιβλία: Νηρίς-Νηρίς, Η γοργόνα με τη χρυσή καρδιά (2014), Φέρνουμε την Άνοιξη (2016), Εδώ κι Εκεί (2021). Το 2020 τιμήθηκε με το Γ' Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας στον 10ο Παγκόσμιο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό της ΕΠΟΚ για το Εδώ κι Εκεί.
Ο Γεράσιμος Γαλιατσάτος είναι εικαστικός και εικονογράφος, μέλος του IBBY (International Board on Books for Young People) και μέλος του ΕΕΤΕ (Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος). Διατηρεί με τη σύντροφό του το ατελιέ mosaico fine art studio. Έχει εικονογραφήσει τα παραμύθια της Πελαγίας Μπότση Νηρίς-Νηρίς, Η γοργόνα με τη χρυσή καρδιά (2014) και Εδώ κι Εκεί (2021), των εκδόσεων Βακχικόν. Το 2022 τιμήθηκε με τον Έπαινο εικονογράφησης στα βραβεία ΕΒΓΕ (Ελληνικά Βραβεία Γραφιστικής και Εικονογράφησης) για τη δουλειά του στο Εδώ κι εκεί.
