Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Στέργιος Φωτόπουλος: Νομίζω η θέλησή μου να «γυρίσω σελίδα» από ένα όχι και τόσο υγιές κεφάλαιο που μεσολάβησε στη ζωή μου.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Σ.Φ.: Δεν θα πρωτοτυπήσω. «Αναφυλαξία», όπως άλλωστε τιτλοφορείται.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Σ.Φ.: Αντί για συμβουλή, θα προτιμούσα να της/του πω ότι διαβάζοντάς το, ελπίζω ότι θα βρει τη δύναμη ν' απομακρυνθεί απ' όλα εκείνα τα «αλλεργιογόνα», αν φυσικά υπάρχουν, που βλάπτουν την ψυχική και σωματική της/του υγεία.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, πού θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Σ.Φ.: Θα έλεγα στην Αμοργό, καθώς συνέγραψα αρκετά ποιήματα σ' αυτό το πανέμορφο νησί, όπου επίσης σχεδιάστηκε και το εξώφυλλο του βιβλίου.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Σ.Φ.:
Πάνω απ' το έρεβος ακροβατώμε μελάνι και ρόδα στα δάχτυλαγια υπερπόντιους τόπους κινώμε οδηγό της λήθης τα άδηλαΑπό φωτιές και πλημμύρες περνώστα πιο ανείπωτα σκοτάδια θα βρεθώμε χέρια γυμνά σκάβοντας βιώματαστης τσακισμένης μνήμης τα χώματα
Αυτά είπε ο Στέργιος Φωτόπουλος σε μια μικρή συνέντευξη μεγάλων βιβλιοταξιδιών για την ποιητική του συλλογή Αναφυλαξία, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Βακχικόν, κι εδώ παρακάτω μπορείτε να δείτε και πώς συμπληρώνει τον τίτλο του βιβλίου του, αποδεχόμενος την πρό(σ)κληση της στήλης Ακρότιτλο:
Απνευστί και ανεπιτήδευτα τις λέξεις σουΝα πειςΑναχωρώνταςΦως μουΥπόθεση χαμένηΛάκισε μακριάΑφέσου και αναζήτησεΞερίζωσε αν χρειαστεί, απ' την αρχή εκκινώνταςΙσορρόπησε εντός σου και γύρω σουΑγαλλίαση, ονομάζεται.
Έχουν προηγηθεί κι άλλα ποιητικά πονήματα από τον ίδιο, όπως το πρωτόλειο Ελεγείας Χρόνος (από αυτό το βιβλίο τον γνωρίσαμε ή, μάλλον, μας συστήθηκε ως δημιουργός) και λίγα χρόνια μετά ακολούθησε και η συλλογή Αυτεπίγνωσης Επίμετρο.
Σε αυτή τη συλλογή, στην Αναφυλαξία, η κοινωνική χροιά ανακατεύεται με το καλοκαίρι, τη θάλασσα και τα νησιά (ή το νησί· μπορεί να είναι ένα το νησί) ενώ η ειδησεογραφία και η επικαιρότητα αποτελούν και στην περίπτωσή του πηγή έμπνευσης.
Έτσι, έχουμε από τη μια την Ελάχιστη συμβολή, που γράφτηκε με αφορμή το τραγικό σιδηροδρομικό ατύχημα των Τεμπών τον Φεβρουάριο του 2023 και από την άλλη το ομότιτλο Αναφυλαξία όπου τραγικά έλκεται από μία γυναίκα. Και γενικότερα, γράφει για μία γυναίκα που τον έχει γοητεύσει και για την ομορφιά... γράφει για ό,τι πυροδοτεί το «είναι» του με ελευθερόστιχα, ως επί το πλείστον, έργα (συναντάμε και κάποιες διάσπαρτες ρίμες, εδώ κι εκεί, αλλά είναι σαν να μην υπάρχουν).
Χαρακτηρίζεται για την εκφραστική του λιτότητα, εννοώντας πως δεν επιδιώκει επάρσεις. Και παραμένει προσγειωμένος και γήινος συνεχώς παρόλο που η ποιητική προσφέρεται για πομπώδεις σχηματισμούς. Αναγνωρίζει δε πολύ καλά το μέγεθός του και συνεπακόλουθα το μέγεθος του κάθε ανθρώπου. Με σύνεση, συνείδηση και κάλλος. Ακόμα και μέσα στο μεγαλύτερο τραύμα ή δράμα, εκείνος βλέπει το κάλλος και το παρουσιάζει με μια εσωτερική ευγένεια που αγκαλιάζει και τον αναγνώστη.
Δεν επιτίθεται. Αφουγκράζεται. Δεν κομπάζει. Κατανοεί. Δεν κρύβει ούτε κρύβεται ούτε στρουθοκαμηλίζει. Αντανακλά. Δεν θορυβεί όμως δομεί εκκωφαντικές παραστάσεις.
να είμαι άνθρωπος [...]να ρίχνω το εγώ μουκαι αμέσως μετάΕδώ,σε τούτην την υπόσταση·άλλη δεν έχει.
Διαβάστε τον!
