koukidaki: Μόνη η ψυχή μου

Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Φωνή τέχνης: Έχουμε πρωτιές! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ e-books ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.

ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Μέθεξη * Άννα * Ο καπετάνιος τση Ζάκυθος * Το κορίτσι της Σελήνης * Οι τρεις πίνακες * Η φυγή των τεσσάρων * Από τις στάχτες της Καντάνου * Σαν μαργαριτάρι από σ' αγαπώ * 4ος όροφος ** Αληθινή ιστορία: Το ανυπεράσπιστο αγόρι ** Ποίηση: Δεύτερη φωνή Ι ** Διηγήματα: Η οργή του Θεού και άλλες ιστορίες * Αγόρια και κορίτσια * Pelota * Backpack: Ιστορίες χίμαιρες ** Διάφορα άλλα: Έξι τίτλοι από τις εκδόσεις Ελκυστής * Βιβλιοδώρα από τις εκδόσεις Ελκυστής ** Για παιδιά: Η περιπετειώδης εξαφάνιση του Καλτσάκη * Ρόνι ο Σαλιγκαρόνης

Μόνη η ψυχή μου

Χρήστου Ντικμπασάνη

Έργο Eric Brenner [In the woods #5]

Ανάμεσα απ' τα ερείπια και τις απώλειες

των άσπλαχνων μαχών,

πέστε μου είναι η ψυχή μου

που ξεπροβάλλει απαστράπτουσα;

Πέστε μου είναι η ψυχή μου

που σκιρτάει απ' τον πόνο του χωρισμού της

απ' το άγουρό μου σώμα,

που σκορπίζει τριγύρω τις άηχες κραυγές της

μα κανείς δεν την ακούει,

γιατί όλοι αιώνια έπεσαν να κοιμηθούν;

Είναι η ψυχή μου που βαδίζει άτσαλα

μέσα στο ματωμένο πρωινό,

αναζητώντας τα χρώματα της ζωής

που για πάντα χάθηκαν;

Πέστε μου θα κατορθώσει να ταξιδέψει πέρα

απ' τα φλεγόμενα σύνορα της Γης

και να βρεθεί στην αγκαλιά

άλλων κόσμων πολύχρωμων και θεϊκών

που να μη βασανίζονται

από μίσος, οργή, φθόνο, απληστία

και την άδικη φθορά που προκαλούν οι πόλεμοι;

Πέστε μου είναι η ψυχή μου

που περπατάει θλιμμένα

επάνω στο αλμυρό δρόμο του θανάτου;

Πέστε μου μέχρι πότε

θα τινάζει απ' το λευκό της φουστάνι

τα μαύρα σκοτάδια του ολέθρου;

🍂

Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved, 2024

Πρώτη δημοσίευση

Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου

Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Eric Brenner [In the woods #5]