Ελένης Καλαντζή
κι ήταν πάλι καλοκαίρι
μύριζε θάλασσα
και καρπούζι,
ήμουνα στο νησί.
Τα τραγούδια των τζιτζικιών ακούγονταν
έξω από το ανοιχτό παράθυρο
κάτω στην κουζίνα η μητέρα μου
μία γάτα κοιμόταν αμέριμνη στο περβάζι
ο πατέρας μου διάβαζε σιωπηλά την εφημερίδα του,
η γιαγιά απέναντι ξεφλούδιζε κι έτρωγε σύκα,
ρούχα και μαγιό απλωμένα
η πλατεία του χωριού άδεια,
τα τραπέζια του καφενείου ερειπωμένα,
ο χρόνος αξάφνου είχε παγώσει.
Μόνο η μελωδία των κυμάτων διατάρασσε την καλοκαιρινή ραστώνη,
κι εγώ να στέκομαι στο παράθυρο για να αποφύγω τον μεσημεριανό ύπνο
τον μισούσα γιατί μου έκλεβε στιγμές
σαν αυτές
που η ζωή
κυλούσε τόσο αργά
τόσο αργά
τόσο αργά
τόσο αργά
τόσο αργά
ώστε να προλάβω
επιτέλους
τη φευγαλέα ομορφιά της
να αγγίξω
από μακριά.
🌸
Copyright © Ελένη Καλαντζή All rights reserved
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Το έργο βρίσκεται στη συλλογή της Ελένης Καλαντζή Προτού μπει φως στο δωμάτιο: Φωτίζοντας το σκοτάδι με στίχους, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πηγή.
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Ηλία Παπανικολάου [έργο από την ατομική του έκθεση με τίτλο «Open Window»]
![Πίνακας Ηλία Παπανικολάου [έργο από την ατομική του έκθεση με τίτλο «Open Window»] Πίνακας Ηλία Παπανικολάου [έργο από την ατομική του έκθεση με τίτλο «Open Window»]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGHp5XX2QnzA0oZKACMP7fmRvAVfsaseGRf4vGsiooiTNd14nUyrK8L09FKnyYyS3aZr2WsmN1Wgp1cwUL9pDaasJEt7IAJjCgqGW9Ktk5Tsi7eil7K-eCSN50ksNqeW-aOUf8wfbv-ZxfjeNZ0KJiR0K5LsBVD2k-s6bpOEaRWyu7gK7-NSekNGKNP5ir/w320-h320/3432424.png)


