Το θέατρο Εν Αθήναις, ένα στολίδι στην καρδιά της Αθήνας, όπου φέτος έχω παρακολουθήσει πολύ καλές παραστάσεις, φιλοξενεί την Μπουμπού του Δημήτρη Μητσοτάκη που κάνει μια εντυπωσιακή πρεμιέρα με την σκηνοθεσία στα χέρια του Κωνσταντίνου Πασσά και στην σκηνή την εξαιρετική Δήμητρα Κολλά.
Ενώ είχα διαβάσει την υπόθεση δεν μπορούσα να φανταστώ ότι η Δήμητρα Κολλά θα ξετύλιγε μπροστά μας μια δυναμική αλήθεια, μια γυναίκα και την ιστορία της, σε μια ερμηνεία που ξεχωρίζει. Συγκινητικό, αστείο, αληθινό. Η ιστορία της Μπουμπούς από το 1946 μέχρι τις μέρες μας, που την περιγράφει η ίδια στην εγγονή της όσο διαρκεί η πρόβα του νυφικού που της ράβει.
Γεννήθηκε το καλοκαίρι του 1946 7,5 κιλά, ένα παχουλό παιδί όλο καλοσύνη που παρέμεινε αθώο παρόλο που ακόμα και από την οικογένειά της την εκμεταλλεύτηκαν για το βάρος της. Αυτό το παχουλό κοριτσάκι δεν είχε ποτέ τις ευκαιρίες που έπρεπε. Γεννημένη θεατρίνα, όπως μας μεταφέρει· εντούτοις ποτέ δεν μπόρεσε να κάνει ό,τι επιθυμούσε, ίσως γιατί ήταν ένα σεβαστικό παιδί αντίθετα από την μικρή της αδελφή που έκανε ό,τι ήθελε χωρίς τύψεις. Το ράψιμο έγινε δεύτερη φύση της και με αυτό δημιούργησε και, παρά τον πρόωρο θάνατο του συζύγου της, δεν επέτρεψε να λείψει τίποτα από την οικογένειά της. Μία γυναίκα γεννημένη υπέρβαρη αλλά με μία τόσο ισχυρή προσωπικότητα που όλα τα άλλα σβήνουν από τον «χάρτη» της ζωής της.
Μια ιστορία γεμάτη δυσκολίες, γεμάτη λύπες αλλά και χαρές, μια ιστορία ζωής για κάποια που δεν λύγισε ποτέ, παρόλο που η ζωή της φέρθηκε πολλές φορές άδικα.
Η εκπληκτική Δήμητρα μας γνωρίζει την Μπουμπού και μας κρατάει για 80 λεπτά εξαρτημένους από τα λόγια της, από τις κινήσεις της, από την εκπληκτική της ερμηνεία που καθηλώνει. Η δυναμική Δήμητρα μας γνωρίζει την δυναμική Μπουμπού σαν κάπου να έχουν συναντηθεί.
Στη διάρκεια της παράστασης παρατηρούσα ένα κοινό να κρέμεται από τα χείλη της.
Δεν θέλω να γράψω τα πάντα αλλά είναι μοναδική η στιγμή που θα διαβάσει ένα γράμμα από κάποιον που δεν ζει πια.
Δεν νομίζω ότι υπήρχε κάποιος από το κοινό που δεν επηρεάστηκε από την ιστορία της Μπουμπούς, που δεν θα θυμάται για καιρό αυτόν το υπέροχο μονόλογο και αυτή την υπέροχη ερμηνεύτρια. Τα συγχαρητήριά μου σε όλους για αυτό που προσφέρανε και ελπίζω να συνεχίσει για όσο περισσότερο γίνεται.
Το προτείνω ανεπιφύλακτα.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου