Ευαγγελίας Αλιβιζάτου
Σε σκοτώνουν καθημερινά.
Σου ραγίζουν την ψυχή.
Το σώμα, σε πονάνε.
Παριστάνουν τους καλούς, χαμογελούν
στο κόσμο, σου φορτώνουν το βάρος
Αρκεί να ικανοποιήσουν τις πιο βαθιές
ανάγκες τους, τυλιγμένες σε συσκευασίες
δώρου, υποκρίνονται τους άρχοντες.
Μα τα μυαλά τους είναι ανακατεμένα.
Το ξέρουν, αλλά τα κοστούμια τους
έχουν λεκέδες, βρομιές, δεν τους
ακουμπά το βλέμμα σου, τα δάκρυά σου
τα βογκητά σου.
Σου χρεώνουν το σαμάρι
που τους φόρεσε ο μικρόκοσμος του κρανίου τους.
Κι εσύ αφήνεις την ψυχούλα σου στην
άσφαλτο, στο χορτάρι, στα σοκάκια
στα γκαλντερίμια των νησιών τους.
Μα δεν αλλάζει η κοινωνία γαϊδαράκο μου.
Εσύ θα ησυχάσεις, θα ξεκουραστείς
το κορμάκι σου θα λυτρωθεί.
Εμείς θα συνεχίσουμε να είμαστε ζώα.
Εσύ θα μας χαμογελάς με τα φτερά του Αγγέλου.
🍈
Copyright © Ευαγγελία Αλιβιζάτου All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Βασιλικής Χρονοπούλου
