koukidaki: Ο μαγεμένος βοσκός

Σπυρίδωνος Περεσιάδη

Ο μαγεμένος βοσκός του Σπυρίδωνος Περεσιάδη σε σκηνοθεσία Γιάννη Σκουρλέτη, που παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο πλαίσιο του θεσμού «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» του Υπουργείου Πολιτισμού, έρχεται για τέσσερις συλλεκτικές παραστάσεις στο bijoux de kant HOOD art space στο κέντρο της Αθήνας. Το δραματικό ειδύλλιο του Σπυρίδωνος Περεσιάδη ζωντανεύει μέσα από μια σύγχρονη, λυρική ανάγνωση που αντλεί έμπνευση από τη μνήμη και την προφορική παράδοση. Ένα δραματικό ειδύλλιο που αγγίζει έννοιες βαθιά οικίες: την αγάπη, την απώλεια, το θαύμα. Ένα λαϊκό παραμύθι που ξεπερνά τις αφηγήσεις για το παρελθόν και προτείνει έναν άλλο τρόπο να βλέπουμε το παρόν. Το έργο λειτουργεί ως όχημα για την επιστροφή στην τελετουργία· σε έναν παρελθόντα κόσμο όπου η φύση έχει φωνή και η μαγεία δοκιμάζει την αγάπη. Μέσα από μουσικά μοτίβα, γκροτέσκ μεταμορφώσεις και λαϊκούς ήχους, η παράσταση γίνεται ένας ύμνος στην καταλυτική δύναμη του έρωτα, o οποίος γίνεται εργαλείο για την επανεφεύρεση της σημερινής ερωτικής μας ταυτότητας.

Ο Σπυρίδων Περεσιάδης (1854-1918) ήταν σημαντικός Έλληνας θεατρικός συγγραφέας της ύστερης περιόδου του 19ου αιώνα, γνωστός για την ικανότητά του να συνδυάζει την ηθογραφία με τον λυρισμό. Διακρίθηκε ιδιαίτερα στο δραματικό ειδύλλιο, ένα λογοτεχνικό και θεατρικό είδος που αντλούσε θεματολογία από τη ζωή και τις παραδόσεις της ελληνικής υπαίθρου. Η συγγραφική του προσέγγιση συνδυάζει τον ρομαντισμό με την ελληνική παράδοση. Μετά την εμβληματική Γκόλφω, ο Σπυρίδων Περεσιάδης, παραδίδει ένα ποιητικό ειδύλλιο, γραμμένο το 1909, χαρακτηριστικό παράδειγμα της γραφής του λόγω της χρήσης της δημοτικής γλώσσας, της ποιητικής δομής και των έντονων λαογραφικών αναφορών, με τον τίτλο Ο μαγεμένος βοσκός: Δραματικόν ειδύλλιον εις πράξεις τρεις, μετ' ασμάτων και χορών ελληνικών.

Η ιστορία διαδραματίζεται σε έναν ειδυλλιακό, ρομαντικό κόσμο γεμάτο από φυσικές εικόνες και λαογραφικές αναφορές. Στη δραματουργικά επεξεργασμένη εκδοχή, που παρουσιάζει η bijoux de kant, η πλοκή του έργου περιστρέφεται γύρω από τον Δάφνι, έναν νεαρό βοσκό, που ερωτεύεται τον Μύρτο. Όμως, ο έρωτάς τους δοκιμάζεται από τις δεισιδαιμονίες και τις κοινωνικές προκαταλήψεις. Ο Δάφνις, υπό την επήρεια μαγείας, απομακρύνεται από τον Μύρτο και αντιμετωπίζει μια εσωτερική σύγκρουση ανάμεσα στον αληθινό έρωτα και τις φαντασιώσεις του. Εμπόδιο στην ένωσή τους θα σταθεί και ο πατέρας του Μύρτου αλλά στο τέλος θα κερδίσει η αγάπη.

Η δύναμη της φύσης, οι παραδόσεις και τα πάθη που καθοδηγούν την ανθρώπινη ψυχή αποτελούν βασικά θέματα του έργου. Με έντονη ποιητική γλώσσα και λυρισμό, το έργο συνδυάζει τη ρομαντική ατμόσφαιρα με βαθύτερους στοχασμούς για την αλήθεια, τον έρωτα και την ελευθερία της βούλησης με χιούμορ και κωμικά στοιχεία.

Στο τέλος, η δύναμη της αγάπης και η πίστη υπερνικούν τις δυσκολίες, οδηγώντας τους δύο ερωτευμένους στη λύτρωση εξαίροντας τη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος απέναντι στις σκοτεινές δυνάμεις.

Όπως το πετροδιάμαντο στ' αφτί τ' αράπη λάμπει
έτσι και 'σύ φωτοβολείς στο πρόσωπο της νύχτας,
που το βαθύ σκοτάδι της ολόγυρά
σου κάνει ένα στεφάνι φωτεινό.
Και μέσ' αυτό το γύρο του στεφανιού φαίνεσαι
'σύ σαν να 'σαι χαραυγούλα στα πρώτα της χαμόγελα,
π' ακόμ' ολόγυρά της η νύχτ' απλώνεται.
Θαρρώ πως από λίγο λίγο φεύγεις μακρυά από τα με,
σηκώνεσαι στο χάος, βυθίζεσαι στην άβυσσο.
Τα μάτια μου σε χάνουν, μέσα στα πλάτια τ' ουρανού.
[απόσπασμα από το έργο]

Συντελεστές:

Κείμενο: Σπυρίδων Περεσιάδης

Σύλληψη, σκηνοθεσία: Γιάννης Σκουρλέτης

Δραματουργική επεξεργασία: Ασημένια Ευθυμίου

Σκηνικά: bijoux de kant

Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα

Φωτισμοί: Γιώργος Μαρουλάκος

Μουσική σύνθεση: Πάνος Ηλιόπουλος

Κίνηση: Διονύσης Νικολόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη: Έλενα Παληγιάννη

Βοηθός σκηνογράφου: Χρήστος Βακιρτζής

Φωτογραφίες: Μαίρη Λεονάρδου