Όταν μια πραγματική ιστορία μεταφέρεται στο θέατρο και μάλιστα από τους πρωταγωνιστές της.
Συνέβη, παλιά, σε δύο ηθοποιούς που μετέπειτα από όλο αυτό το γεγονός έγιναν ζευγάρι και γνώρισαν μεγάλη επιτυχία με τη μεταφορά τις παράξενης ιστορίας τους στο θέατρο. Ίσως λίγο ωραιοποιημένο, ίσως και όχι, το έργο ονομάστηκε It had to be you, μια νουβέλα των Ρενέ Τέιλορ και Τζόζεφ Μπολόνια που ανέβηκε στο Broadway το 1981 και από εκεί και στο εξής σε πολλά θέατρα ανά τον κόσμο.
Ένα ρομάντζο που ξεκινά απροσδόκητα σαν κάτι εντελώς διαφορετικό και μεταμορφώνεται σε μια απολαυστική κωμωδία γεμάτη χιούμορ και τρυφερότητα. Τη διασκευή ανέλαβε ο μεγάλος Μάριος Πλωρίτης και αυτό από μόνο του σημαίνει ότι περιέχει ιδιαίτερα στοιχεία που ανίχνευσε διαβάζοντας το αρχικό έργο. Ο τίτλος που επιλέχτηκε αυτή τη φορά είναι το Φύγε... αν μπορείς! και η ευθύνη για αυτό το εγχείρημα ανήκει στην παραγωγή της Τέχνης και Δράσης και στον Μάριζα Δημήτρη που σκηνοθετεί και ερμηνεύει μαζί με την Νατάσσα Χαϊδά, αναβιώνοντας την όμορφη αυτή κωμωδία στην φιλόξενη σκηνή του θεάτρου Αλκμήνη.
Η Λόρα Μπλάου αναζητεί –τι άλλο;– παρά την αναγνώρισή της ως συγγραφέας στην Νέα Υόρκη και μέχρι στιγμής έχει εισπράξει μόνο αποτυχίες και στην συγγραφή αλλά και στην ηθοποιία. Όμως δεν έχει σκοπό να παρατήσει τα όνειρά της: να αναγνωριστεί και να βρει τον έρωτα. Η ιστορία ξεκινά από μια ακρόαση όπου θα λάβει μέρος γνωρίζοντας τον Βίτο Πινιόλι, έναν μέτριο σκηνοθέτη που ασχολείται κυρίως με τηλεοπτικές διαφημίσεις και η πρότασή της να συναντηθούν στο σπίτι της την παραμονή των Χριστουγέννων για να συζητήσουν για κοινές συγγραφές, γίνεται αποδεκτή και το πάρτι ξεκινά.
Η Λόρα σίγουρα δεν έχει σχεδιάσει να τον κρατήσει όμηρο αλλά προκύπτει. Αναζητεί έναν συνεργάτη. Επιθυμεί και έναν καινούργιο έρωτα – και αυτό καλώς. Όμως η εμμονή της να γίνουν αυτά με το ζόρι –και αυτό θα προσπαθήσει με πάθος να πετύχει– κάνει την όλη ιστορία ξεκαρδιστική αλλά και με μια κρυμμένη ευαισθησία που σταδιακά πλημμυρίζει τον χώρο.
Μην πάει το μυαλό μας στο Misery του Στίβεν Κινγκ με την καταστροφική εμμονή της μεγαλύτερης θαυμάστριας του συγγραφέα. Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια δημιουργική εμμονή που η εξέλιξή της περνάει από χίλια κύματα πριν να καταλήξει στο φινάλε που δεν έχω κανένα σκοπό να αποκαλύψω. Μπορώ όμως να πω, με σιγουριά, για την πολύ καλή σκηνοθεσία από τον Δημήτρη Μάριζα και τις υπέροχες ζεστές ερμηνείες των δύο ηθοποιών που διακρίνουμε εμφανέστατα τη χημεία που τους περιβάλλει.
Μια κωμωδία για την ανάγκη της έκφρασης, για τον αιώνιο πόλεμο των δύο φύλων, για την ανάγκη της επαφής του έρωτα, της συντροφικότητας... Μια σύγκρουση της γυναικείας διαχείρισης με την ανδρική αμηχανία μέσα από μια καθαρά θεατρική ιστορία που έζησαν ηθοποιοί, έγραψαν ηθοποιοί και παίζουν ηθοποιοί. Μια καθαρά θεατρική υπόθεση που μπορεί να συμβεί και πάλι ανάμεσα σε καλλιτέχνες που έχουν τη διάθεση για την αναζήτηση του «λιμανιού» τους.
Άλλη μία πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση από την φίλη μου Άντζυ Νομικού που αναλαμβάνει δικαιωματικά την επικοινωνία, να βοηθήσει την πορεία αυτής της όμορφης παράστασης να συνεχιστεί και πιο πέρα, διότι το δικαιούται. Άλλωστε, οι έξυπνες κωμωδίες σπανίζουν στις μέρες μας.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Συντελεστές:
Κείμενο: Joseph Bologna, Renee Taylor
Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Μάριζας
Σκηνικά, κοστούμια: Δέσποινα Βολίδη
Σχεδιασμός φωτισμών: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Παραγωγή: ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ
Επικοινωνία: Άντζυ Νομικού
Παίζουν: Δημήτρης Μάριζας, Νατάσσα Χαϊδά
