Η Hayden Silas Anhedönia (24 Μαρτίου 1998, Tallahassee, Florida), γνωστή επαγγελματικά ως Ethel Cain, είναι Αμερικανίδα τραγουδοποιός, παραγωγός δίσκων και μοντέλο. Έγινε γνωστή για τη μουσική και τους στίχους της που συνδυάζουν ατμοσφαιρικά και southern gothic στοιχεία. Η Anhedönia κυκλοφόρησε το πρώτο της στούντιο album Preacher's Daughter (2022) αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές και αποκτώντας φανατικό κοινό. Μετά την κυκλοφορία του σε βινύλιο το 2025, το album έκανε ντεμπούτο στο νούμερο δέκα του αμερικανικού Billboard 200 και τον Αύγουστο του 2025 παρουσίασε το δεύτερο στούντιο album της Willoughby Tucker, I'll Always Love You το οποίο θα παρουσιάσω στο παρόν άρθρο.
Με την κυκλοφορία του Preacher's Daughter το 2022, ο χαρακτηρισμός της δημιουργικής «προφήτισσας» επιβεβαιώθηκε πέρα από κάθε αμφιβολία, καθώς η Hayden Silas Anhedönia άνοιξε μια ιστορία που θα ξεπερνούσε κατά πολύ τα τραγούδια του album. Περιείχε χαρακτήρες που μπορούσες να αγαπήσεις, μια αφήγηση να παρακολουθήσεις, λεπτομέρειες να θυμάσαι και έναν κόσμο γεμάτο αναφορές που δεν έμοιαζε με κανέναν άλλο. Τώρα, με ένα πολύ μεγαλύτερο κοινό να περιμένει, το Willoughby Tucker, I'll Always Love You λειτουργεί ως προοίμιο της ιστορίας, αλλά και ως ακόμα ισχυρότερη απόδειξη του κρυστάλλινου οράματος της Ethel. Το Willoughby Tucker, I'll Always Love You είναι κάτι παραπάνω από ένα δεύτερο album, παρόλο που πολλοί μπορεί να το δουν έτσι. Για εκείνους τους πιο περιστασιακούς ακροατές που δεν θέλουν να βουτήξουν πιο βαθιά, η Anhedönia το επιτρέπει αυτό με δυνατά singles όπως το Fuck Me Eyes –η δική της εκδοχή στο Bette Davis Eyes και ένας ύμνος θαυμασμού με δόσεις ζήλιας– ή το Nettles, μια οκτάλεπτη συναισθηματική ωδή τόσο πλούσια σε υφές και καθηλωτική που μοιάζει να περνά σε μια στιγμή, υφαίνοντας με αξεπέραστη ποιητική ευχέρεια μεγάλα θέματα όπως η αγάπη, η απώλεια, η κακοποίηση και οι έμφυλοι ρόλοι. Όπως και στο Preacher's Daughter, έτσι και εδώ υπάρχουν οργανικά κομμάτια που αναδεικνύουν μια άλλη πλευρά του ταλέντου της Anhedönia, την οποία είχε ήδη παρουσιάσει στο Perverts. Ωστόσο, όπως και στο ντεμπούτο, αυτές οι στιγμές δεν λειτουργούν ως «γέμισμα», ενώ τα τραγούδια που τις πλαισιώνουν έχουν αρκετή δύναμη ώστε να σταθούν μόνα τους, να ακουστούν τυχαία ή ολόκληρα από την αρχή μέχρι το τέλος, να ξεχωρίσουν ως singles ή να τραγουδηθούν στις συναυλίες ή, στην πιο ενδιαφέρουσα προσέγγιση, να τιμηθούν ως κεφάλαια μιας μεγαλύτερης ιστορίας.
Το Preacher's Daughter βούτηξε στην ιστορία της Ethel Cain από μια πρώιμη ερωτική απογοήτευση, τη φυγή από την κακοποιητική οικογένειά της και, τελικά, την κατάληξή της σε μια ακόμα πιο επικίνδυνη κατάσταση. Στο τέλος εκείνου του ντεμπούτου, η Cain πεθαίνει. Εδώ όμως, αποκτά περισσότερη φωνή, καθώς η Anhedönia επιστρέφει στο παρελθόν, στην περίοδο πριν ακουστούν οι πρώτες νότες του Family Tree, προσθέτοντας περισσότερη εμβάθυνση πριν αποχαιρετήσει οριστικά την ηρωίδα.
Η ιστορία τοποθετείται στο 1986, πέντε χρόνια πριν τα γεγονότα του Preacher's Daughter, και μας δίνει το πιο σπαρακτικό album χωρισμού. «Ο Willoughby Tucker είναι περισσότερο οι ανασφάλειές μου, οι απογοητεύσεις, οι φόβοι και οι ανεπάρκειές μου στον έρωτα», δήλωσε η Anhedönia για τον δίσκο. Αυτό γίνεται αισθητό σε κάθε κομμάτι και σε κάθε σκέψη, σε κάθε λεπτομέρεια των ενορχηστρώσεων, από τα τεράστια, ορμητικά τύμπανα του Dustbowl, που αφήνουν τον ακροατή με έναν παλμό, σαν χτύπο καρδιάς στο στήθος καθώς όλα βυθίζονται στο σκοτάδι, έως το κινηματογραφικό και σφιχτοδεμένο Radiotowers που προκαλεί ανατριχίλα, προχωρώντας την αφήγηση με τον ήχο ενός νοσοκομειακού μπιπ, που σηματοδοτεί τον τραυματισμό του εραστή της, πριν περάσει στο Tempest, ένα δεκάλεπτο επικό κομμάτι που στροβιλίζεται γύρω από έναν ακατέργαστο πυρήνα συναισθήματος. Για τους θαυμαστές, το Willoughby Tucker, I'll Always Love You προσφέρει τα πάντα και ακόμα περισσότερα. Μια κυκλοφορία που αναμφίβολα θα αποκαλύπτει νέα στοιχεία σε κάθε ακρόαση. Το A Knock At The Door θυμίζει ακριβώς τα παλιά της demo στο SoundCloud, δείχνοντας ότι η άνοδος στη φήμη και οι αυξημένες δυνατότητες μετά από εκείνες τις ηχογραφήσεις και το ντεμπούτο της δεν επηρέασαν καθόλου τον ακατέργαστο ήχο, που παραμένει απολύτως απαραίτητος στο όραμά της, με την ίδια να συνεχίζει να δημιουργεί σχεδόν τα πάντα με τα ίδια της τα χέρια.
Η τελική, επίσημη κυκλοφορία των Dustbowl και Waco, Texas δίνει πλήρη ζωή σε δύο από τα καλύτερά της τραγούδια μέχρι σήμερα και με κάθε στροφή της αφήγησης, ο κόσμος της Ethel Cain συνεχίζει να επεκτείνεται παράλληλα με τη δημιουργική δύναμη και τη διαρκώς αυξανόμενη δυναμική της Hayden Silas Anhedönia ως δημιουργού της.
Συγκινητικό και δυνατό από την αρχή ως το τέλος, το έργο αυτό αξίζει χωρίς δεύτερη σκέψη την ανώτατη βαθμολογία για την πληρότητα και τον αντίκτυπό του.
Ξεχωριστό κομμάτι το Dustbowl: Το κρεσέντο μπορεί να είναι το καλύτερο μουσικό κομμάτι της χρονιάς. Ο τρόπος που η Anhedönia έχει στήσει το τραγούδι, οδηγώντας σε μια συναισθηματική διαδρομή συγχρονισμένη με τα όργανα, αφήνοντας τη φωνή της να πλανάται από αγγελικές κορυφές σε σκοτεινά, τραχιά βάθη, είναι από μόνος του αριστούργημα, και αυτό πριν ακόμα μπουν τα τύμπανα και σηκώσουν την ανατριχίλα από το δέρμα σου.
Το συστήνω σε όσους αγαπούν να «δαγκώνουν» πραγματικά ένα album, να αναλύουν τους στίχους, να βρίσκουν νέες λεπτομέρειες σε κάθε ακρόαση και να το παρακολουθούν ολόκληρο, από την αρχή ως το τέλος. Και ύστερα; Και ύστερα να γεμίζουν τον τοίχο τους με χάρτες, με στοιχεία και θεωρίες, όλα δεμένα μεταξύ τους με πινέζες και κλωστές.
Σχόλιο
Η Anhedönia συνεχίζει να αποδεικνύει ότι η Ethel Cain δεν είναι απλώς ένα καλλιτεχνικό alter ego, αλλά ένα ολόκληρο σύμπαν που επεκτείνεται δίσκο με δίσκο.
Το Willoughby Tucker, I'll Always Love You λειτουργεί σαν προσεκτικά υφασμένη προϊστορία, αλλά δεν χάνει καθόλου την αυτοτέλειά του. Είναι ένα album που μπορείς να ζήσεις μέσα του, να χαθείς και να ξαναβγείς διαφορετικός.
Υστερόγραφο
Όσο και να θέλω να ακούσω το Dustbowl ζωντανά, φοβάμαι ότι δεν θα καταφέρω να το ακούσω με στεγνά μάτια.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
