Ρόζας Βλαχογιάννη
τρέχουν σ' ολάνθιστα λιβάδια.
Κρίνα κι ανεμώνες ευωδιάζουν τη χαρά τους,
Τα όνειρά μου φλεγόμενος ήλιος,
καίνε τα μάτια, την ψυχή, το σώμα.
Ραγίζουν το χρόνο, γλυκαίνουν την πίκρα,
απ' τα συντρίμμια γεννούν την Ελπίδα.
Στον ορίζοντα πέρα, η μέρα γιορτάζει,
κεντά γελώντας το καλό της φουστάνι.
Στο βλέμμα φοράμε ουρανό κι Αγάπη,
στο ίδιο τραπέζι φίλοι και ξένοι.
Τα όνειρά μου ερευνητές του Απείρου,
πετούν σε μέρη χωρίς σταυροδρόμια.
Δεν υπάρχουν στο χάρτη, δεν χωρούν σε βιβλία,
μονάχα στο δάκρυ των ξάγρυπνων πόθων...
🌰
Copyright © Ρόζα Βλαχογιάννη All rights reserved, 2025
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο της Silviya Dimova Bonkina [From my garden 3, ακουαρέλα]
![Έργο της Silviya Dimova Bonkina [From my garden 3, ακουαρέλα] Πίνακας Silviya Dimova Bonkina [From my garden 3, ακουαρέλα]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiDaEUC0E7ezjOTTPdwYejRjA5GpVqq5K97B9C2-RL7HtsdUgVWWLViFmnRMPHnS29Csqrq0KT20Ux5RtPWTpoopGYyzYjmgE5r0EyVuTXcjSDPf42gFz1ZzHj7nhevXJB4alESuvKucbTAip7GiygOlemyq2WE6fqUa5drIMFN9JUJXKful7taqYEg2pJB/w320-h320/7.png)


