Ο Μάρεκ Κραγιέφσκι σκαρώνει μια αστυνομική περιπέτεια με πρωταγωνιστή τον αστυνόμο Μοκ -αγαπητό πρόσωπο του Μάρεκ και των αναγνωστών του, καθώς όλες οι περιπέτειες του Μοκ έχουν αγαπηθεί πολύ... έτσι με πληροφορεί το αφτί του εξώφυλλου- γεμάτη από αίμα, παγίδες, σκοτεινούς τύπους, νόμιμους και παράνομους δεσμούς, σαδισμό και σεξ, κρυμμένα μυστικά και ψέματα. Μια πλοκή που σε ξαφνιάζει ευχάριστα και σε καθηλώνει. Ο Μάρεκ γνωρίζει πως να το κάνει αυτό.
Η ιστορία διαδραματίζεται μέσα σε 17 ολόκληρα χρόνια. Τόσο θα κρατήσει αυτό το μυστήριο. Τόσο θα χρειαστεί για να αποδοθεί δικαιοσύνη για τον δολοφόνο δύο γυναικών, μιας βαρονέζας και της γκουβερνάντας της, που κείτονται σε ένα βαγόνι τρένου. Στην ανοιγμένη κοιλιά της νεαρής βαρονέζας στριφογυρίζουν σκορπιοί και στον τοίχο διαβάζεται ένα σημείωμα γραμμένο με αίμα σε μια άγνωστη γλώσσα. Το γαϊτανάκι της ιστορίας περιλαμβάνει καθηγητές πανεπιστημίου, μυστικά, λάθη και πάθη, σεξουαλική διαστροφή, αριστοκράτες, μασόνους, την Γκεστάπο...
Μου αρέσουν οι "έξυπνες" αστυνομικές ιστορίες. Δε μου αρέσει να προβλέπω μέσα τους την εξέλιξη ή να μου προδίδουν από μόνες τους τη συνέχεια. Μου αρέσει η έκπληξη στη ροή. Και τούτη είναι μια τέτοια ιστορία.
Μην περιμένεις το αναμενόμενο. Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται και σχεδόν κανένα από τα πρόσωπα όπως νομίζεις. Ο συγγραφέας δε θα υποτιμήσει το μυαλό σου ή τη νοημοσύνη σου ούτε μία στιγμή, ενώ η θητεία του ως λέκτορας Κλασικών Σπουδών βγαίνει μέσα στις σελίδες του και, πιστεύω, δίκαια έχει λάβει διακρίσεις για το έργο του, μεταξύ των οποίων το Big Calbier Award για την καλύτερη αστυνομική ιστορία το 2003.
