Σύντομα (…) η αξίνα του εργάτη τρύπησε με ορμή το νοτισμένο χώμα του δαπέδου, για να ακουστεί ένα "γκντούπ", λες και πονούσε κάποιος που βρισκόταν από κάτω.
Μάλιστα, δεν αργεί η ώρα που έρχονται στην επιφάνεια τα οστά της Κλεόπας Παλαιολογίνας Μαλατέστα, πριγκιπέσσα του Μυστρά, σύζυγος του δεσπότη Θεόδωρου Β’ Παλαιολόγου, Του αδελφού του τελευταίου αυτοκράτορα του Βυζαντίου, Κωνσταντίνου Παλαιολόγου.
Στον τάφο της βρίσκονται αναλλοίωτα τα μαλλιά και τα ρούχα που φορούσε. Έπειτα από αυτήν την σημαντική ανακάλυψη, ο αρχαιολόγος μας εξιστορεί με αναλυτικές λεπτομέρειες τον βίο τούτης της σημαντικής γυναίκας. Μας γυρνά εκατοντάδες χρόνια πίσω, ενημερώνοντάς μας για την καταγωγή της νεκρής και την συγγένειά της με τον Πάπα. Μεσ' από αυτές τις περιγραφές, περνούν από τα μάτια μας ιστορικές αναφορές στις οποίες εμπλέκονται μισθοφόροι που φιλονικούν, πόλεις που καταστρέφονται και οι ισχυροί δεσμοί με την παπική εκκλησία.
Στη πλοκή μας εμπλέκεται σύντομα και ο Παλαιολόγος Θεόδωρος ο οποίος βρίσκεται σε αναζήτηση πριγκίπισσας για να νυμφευθεί. Στο προσκήνιο εμφανίζεται η ανήλικη Κλεόπα, όπου κατόπιν συμφωνίας, πηγαίνει στο Μυστρά με τη συνοδεία της ψυχοκόρης του πατέρα της, την Εριέτα.
Μετά τον γάμο της με τον Θεόδωρο Παλαιολόγο, νιώθει μέρα με τη μέρα ολοένα και περισσότερο παραγκωνισμένη και μόνη. Κι αυτό, γιατί παρότι μπορεί να βγαίνει ελεύθερα στον κήπο και να επισκέπτεται την πόλη, εντούτοις δεν έπαιρνε μέρος στις αποφάσεις του παλατιού.
Σύντομα ξεκινούν οι διαμάχες σχετικά με την κατοχή της γης των γύρω περιοχών. Όταν αυτές μεταφέρονται και στην οικογένεια της Κλεόπα, η ίδια πέφτει σε μελαγχολία…
Κλείνοντας το βιβλίο, η αίσθηση που μου έμεινε είναι πως θα ήθελα να περιέχονται σε αυτό περισσότερα στοιχεία περιπέτειας. Η συνεχής αναφορά ονομάτων, των βίων των προσώπων που συμμετέχουν σ’ αυτό και των ιστορικών γεγονότων, στέρησε τον πρωταγωνιστικό ρόλο σε κάποιον συγκεκριμένο ήρωα, ώστε να μας προκαλέσει το ενδιαφέρον.
Ακόμη και η Κλεόπα εμφανίζεται σποραδικά, όπως συνοπτικά μας παρουσιάζεται και η ιστορία της. Γενικά, ένιωσα πως γίνεται αποτύπωση ιστορικών γεγονότων δίχως την απαιτούμενη συναισθηματική περιγραφή των ηρώων που αναζητούσα.
Σαφώς όμως, το έργο δικαιολογεί απόλυτα τον τίτλο του ως ιστορικό μυθιστόρημα.
Το μυθιστόρημα του Γιώργου Λεονάρδου, Κλεόπα, η πριγκιπέσσα του Μυστρά, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ωκεανός. Περισσότερα θα βρείτε εδώ.
Ο Γιώργος Λεονάρδος γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου, σπούδασε στη Φυσικομαθηματική Σχολή του Α.Π.Θ. Θεσσαλονίκης, αλλά έγινε δημοσιογράφος. Εργάσθηκε στις κυριότερες εφημερίδες και τηλεοπτικούς σταθμούς κι έγραψε δεκαοκτώ μυθιστορήματα εκ των οποίων τα οκτώ ιστορικά. Τιμήθηκε με αρκετά βραβεία για τη δημοσιογραφική σταδιοδρομία του και τα μυθιστορήματά του, κυριότερο των οποίων ήταν το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος. Όταν δεν πελαγοδρομεί σε θάλασσες και ωκεανούς, ιστορικές τοποθεσίες και εθνικές βιβλιοθήκες, μαζεύεται στην Ύδρα και γράφει ένα μυθιστόρημα.
