Οι σκέψεις έστησαν χορό

Η Τζωρτζίνα Κουριαντάκη είναι μια νέα πένα στα γράμματα, όμως αυτό δεν της στερεί ούτε σε ύφος, ούτε σε άποψη, ούτε σε αρετές μήτε σε εμπνεύσεις. Από τα ως τώρα δείγματα τής πένας της, δείχνει πολυγραφότατη, ακάματη κι εργατική. Παρατηρεί, αφουγκράζεται την κοινωνία και τους ανθρώπους, μεταφέρει στο χαρτί τα ερεθίσματα που δέχεται και μάλιστα, με ποικίλες συγγραφικές φόρμες: ποίηση, πεζοποίηση, μικροδιήγημα, διήγημα, αφήγημα, χρονογράφημα… ενδέχεται αργότερα και μυθιστόρημα ή νουβέλα. Μπορεί να συμπυκνώνει και να γίνεται περιεκτική κι ολιγόλογη με την ίδια ευκολία που γίνεται περιγραφική.

Ενσωματώνει διάφορα συναισθήματα και αποχρώσεις που κυμαίνονται από τη χαρά στη θλίψη, από την ελπίδα στην απελπισία, από τη γλυκύτητα στην πίκρα, από τη μελαγχολία στην αισιοδοξία κ.ο.κ. Παραμένει ανθρωποκεντρική και αγαπά τις ανθρώπινες σχέσεις και κυρίως, την οικογένεια. Το καταλαβαίνεις από τις προσφωνήσεις της: θα πει μαμά αντί για μητέρα, θα γράψει μπαμπάς και όχι πατέρας… μπλέκει στις ιστορήσεις της τις λατρεμένες μας γιαγιάδες και τους παππούδες… Εξάλλου, όλοι οι ήρωές της είναι οικείοι, εύκολα αναγνωρίσιμοι τριγύρω μας, γι’ αυτό και μπορούμε να ταυτιστούμε πολλές φορές, και τα παιδιά, αν όχι πρωταγωνιστές, σημαίνοντα πρόσωπα συχνά.

Τα προβλήματα των κατοίκων των σύγχρονων πόλεων κυριαρχούν, και η έμπνευση εξάγεται σε κάθε ευκαιρία. Ποντάρει στην ψυχολογία των χαρακτήρων της, την αναδεικνύει μέσα στα έργα της, και στην άνετη αφηγηματικότητά της παρά στην πλοκή, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις συγκεκριμένες ιστορίες που περιέχονται σε αυτόν τον τόμο. Της αρέσουν οι ανατροπές, οι εκπλήξεις και μια μεταφυσική αύρα που απλώνει τα «πέπλα» της εδώ κι εκεί.

Το βιβλίο αποτελείται από πολλά, αυτόνομα έργα και σίγουρα δε θα μπορούσα να δώσω έναν μονολεκτικό χαρακτηρισμό. Μπορώ όμως να σας διαβεβαιώσω ότι ποντάρει στο συναίσθημα και τον αισθαντισμό, αρέσκεται να προκαλεί εντάσεις, αντιθέσεις, χρησιμοποιεί καθημερινή γλώσσα και απλές σε μορφή δομές. Τα έργα σε αυτή τη συλλογή είναι συμπυκνωμένα σε έκταση ενώ τα μεγαλύτερα από τα διηγήματα που διαβάζουμε χωρίζονται σε μέρη με τον ίδιο τρόπο που θα χώριζε κανείς τα κεφάλαια ενός πεζογραφήματος πολλών σελίδων και, εντέλει, διαχειρίζονται από τη συγγραφέα ως μικρογραφίες μυθιστορημάτων.

Γενικά, η Τζωρτζίνα Κουριαντάκη, αποτελεί μια ήρεμη δύναμη, έτοιμη να αφουγκραστεί τον άνθρωπο και να διαχειριστεί κάθε συγγραφική φόρμα.

Τζένη Κουκίδου

Η συλλογή διηγημάτων της Τζωρτζίνας Κουριαντάκη, Οι σκέψεις έστησαν χορό, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Όστρια.
Το παραπάνω κείμενο διαβάστηκε στην πρώτη κεντρική παρουσίαση της συλλογής στην Αθήνα.

Αποσπάσματα· η πρώτη δημοσίευση των οποίων έγινε στο koukidaki.gr:
Λαχέσεως καμώματα
Νόμισμα με δύο όψεις
Μια μάνα που δεν αγαπούσε το παιδί της