Κάποτε αυτή η βιογραφία θα συμπληρωθεί σε τρίτο πρόσωπο. Πέρασα μιαν όμορφη ζωή. Γνώρισα ενδιαφέροντες ανθρώπους, είδα πολλά μέρη, μπήκα σε σαλόνια που πολλοί ονειρεύονται και λίγοι μπαίνουν. Έκανα μια δουλειά που μου άρεσε και που θα μπορούσα να την κάνω και τσάμπα. Γιατί για μένα το σινεμά ήταν έρωτας και ψώνιο και δεν ήταν σαν την αγάπη της Τιτίκας που ποτέ δεν έμαθε ότι την αγαπώ. Το σινεμά το αγάπησα και του το έδειξα. Εκεί όμως είχα και ανταπόκριση. Με αγάπησε κι εκείνο. Μπορεί να μην ήμουν πάντα πρωταγωνιστής. Όμως, πιστέψτε με, ακόμα και σαν κομπάρσος αν υπηρετήσεις αυτήν την τέχνη, πάλι θα σε μαγέψει. Και όταν παίρνεις μέρος με οποιονδήποτε ρόλο σε μια ταινία, πάλι ΣΠΥΡΟΣ ΦΩΚΑΣ - Ένα πέρασμα... Αυτές οι φράσεις-κλισέ θα σε μαγέψουν: «Πάμε»... «Γυρίζουμε»... «Ησυχία»... «Κατ»... «Πάμε πάλι»... Και ο ξερός κρότος της κλακέτας θα σε συνοδεύει σε όλες τις σκηνές της ζωής σου σαν να είναι κι αυτή σινεμά μέχρι να φτάσεις στους τίτλους του τέλους... Και αρκεί να γραφτεί το όνομά σου πάνω σε αυτούς τους τίτλους... Δεν παίζει κανέναν ρόλο η σειρά... Πρωταγωνιστής; δεύτερος; τρίτος; ένα πέρασμα; Όχι... Πιστέψτε με ... Δεν παίζει κανέναν ρόλο... Φτάνει που έκανες ένα πέρασμα...[1]
Ο συγγραφέας του βιβλίου, Δημήτρης Μπούκουρας, στον πρόλογό του εξηγεί τις δυσκολίες του εγχειρήματος, δηλαδή του να γράψεις μια βιογραφία σε πρώτο πρόσωπο διατηρώντας τις ισορροπίες, να μπεις στη ζωή του αφηγητή σου, στη σκέψη του, να ταυτιστείς μαζί του... Κυρίως όμως να παραμείνεις αξιοπρεπής, να μη θίξεις με κανέναν τρόπο τον «χαρακτήρα» σου ούτε τρίτους.
Ο Σπύρος Φωκάς γνώρισε τον συγγραφέα στον στρατό. Η φιλία τους φαίνεται ότι κράτησε καιρό και το αποτέλεσμα πολλών εκμυστηρεύσεων είχαν ως αποτέλεσμα αυτό το βιβλίο-βιογραφία. Θα το βρείτε από τις εκδόσεις Όστρια και θα ενθουσιαστείτε από το πανέμορφο χαρτί του και τις πολλές φωτογραφίες-ντοκουμέντα από τη ζωή του ηθοποιού.
[1] Περιγραφή της έκδοσης από τη σελίδα του εκδότη.
