koukidaki: Το ελεύθερο ζευγάρι

Απογευματάκι και κατηφορίζω με παρέα στα σοκάκια της Πλάκας. Η ώρα περίπου έξι και μισή. Πλήθος από τουρίστες στα δρομάκια της πιο διάσημης και γραφικής συνοικίας της Αθήνας. Εμείς, ψάχνουμε το θέατρο Μπέλλος που από το 1977 μέχρι και σήμερα προσφέρει ποιοτικό θέαμα…

Έχουμε πληροφορηθεί, ότι εκεί παρουσιάζεται η παράσταση Το ελεύθερο ζευγάρι, δίχως να διαβάσουμε καν κριτικές (που μεταξύ μας εγώ δεν το κάνω ποτέ, γιατί εμπιστεύομαι το ένστικτο μου) ξεκινάμε να πάμε να το δούμε. Φτάνουμε και βλέπουμε ένα λιτό, παλαιό ταμείο που δεν θυμίζει σε τίποτα τα υπόλοιπα θέατρα που έχω πάει μέχρι σήμερα. Δίνουμε το όνομα μας και κατεβαίνουμε την σκάλα προς την αίθουσα. Η αίθουσα αναμονής μικρή γεμάτη από εικόνες από παραστάσεις παλαιότερης εποχής. Και η μαγεία αρχίζει όταν ανοίγουν οι πόρτες να μπούμε στην αίθουσα…

Ναι, φίλοι μου, μαγεία. Θαρρείς και ανοίγει μια χρονοκάψουλα και βρίσκεσαι στην δεκαετία του 70· λάτρεψα τα καθίσματα, λάτρεψα την σκηνή, λάτρεψα ό,τι αντίκρισα μέσα σε αυτή την ζεστή θεατρική σκηνή.

Το τρίτο κουδούνι αντηχεί και το έργο ξεκινάει…

Ένα ζευγάρι πολλά χρόνια, κατά τα φαινόμενα, παντρεμένο πασχίζει να βρει την χρυσή τομή στην σχέση τους την στιγμή που ο σύζυγος ξεπερνά την μιζέρια του γάμου δίπλα σε αιθέριες υπάρξεις… Η δε σύζυγος μην αντέχοντας αυτή την κατάσταση παλεύει να βρει τρόπο να κόψει το νήμα της ζωή της πάντα χωρίς αποτέλεσμα… Όχι μην ξεγελαστείτε…

Κανένα ίχνος δράματος δεν θα συναντήσετε στις πρώτες αυτές σκηνές του θεατρικού αντίθετα, δεν θα σταματήσετε να γελάτε με τις περιγραφές ειδικά του κου Γ. Κοντοπόδη που είναι όλες στην Κρητική διάλεκτο. Διακωμωδεί με ευγενή τρόπο τα τραγελαφικά που συμβαίνουν στα ζευγάρια που δηλώνουν ελεύθερα και στις συνέπειες που επιφέρει όλο αυτό.
Τι θα γίνει αν η σύζυγος σταματήσει να τιμωρεί τον εαυτό της για την κατάντια και την τροπή που έχει πάρει ο γάμος τους και κοιτάξει και εκείνη να βρει κάτι παράλληλο με τον σύζυγο της; Υπάρχουν τελικά ελευθέρα ζευγάρια; Τα συμπεράσματα δικά σας.

Πρόκειται για μια καλοστημένη παράσταση. Τα κείμενα είναι εξαιρετικά. Δεν κουράζουν και αυτό που είναι για εμένα συναρπαστικό και ταυτόχρονα προοδευτικό -μιας και δεν το έχω συναντήσει σε καμία άλλη παράσταση- είναι ότι συμμετέχει και ο κοινό στην παράσταση. Θα σας πρότεινα να μην δήλωσετε στο ταμείο ότι δεν θέλετε να συμμετέχετε στην παράσταση γιατί θα χάσετε.

Την προτείνω λοιπόν αν θέλετε να περάσετε ευχάριστα ένα απόγευμα αν πάτε το Σάββατο, ή ένα βραδάκι αν πάτε την Κυριακή.