Μαίρης Τσίλη
Γιατί ο έρωτας μας ποτέ δεν θα χαθεί αγάπη μου κι ας χαθούμε εμείς. Κι ας φυσήξει άνεμος εχθρός απ' τους εχθρούς μας κι ας μείνουν τα σώματα μας πληγωμένα. Από έρωτα θα αιμορραγούν.
Ακόμα και το φιλί μας στην αιωνιότητα θα μας φτάσει. Εκεί που δεν θα τολμήσει να μας βρει ποτέ κανείς. Γιατί το δικό μου γιατί απάντηση δεν θέλει. Γιατί το δικό σου γιατί είναι απλά μια ερώτηση στο πουθενά.
Τα στόματα των ερωτευμένων τα κλείνει με το χέρι του ο χρόνος που δεν έφτασε ποτέ και τα ανοίγει ο έρωτας και ο πόθος ξανά μέχρι να βραχνιάσει η ψυχή από την φωνή που θα λέει: ακόμα εγώ εσένα σε αγαπώ πολύ! Και μετά κόβεται η αναπνοή. Στο πλάι σου ξαπλώνω μα δεν με νιώθεις. Στα πόδια σου το πρόσωπο μου και το σώμα μου στην θάλασσα χάνεται. Δεν υπάρχω.
Μόνο εσύ παντού. Ησυχία. Ισοπαλία. Νίκη. Ήττα. Χαμός. Λυγμός. Ζωή. Τα κύτταρα σου αστέρια στον γαλαξία των ματιών μου. Το δέρμα σου κοπίδι στο δικό μου δέρμα. Η φλέβα μου αίμα σου. Τίποτα. Πάντα. Όλα.
Η σιωπή σου αγκαλιάζει την σιωπή μου.
Λιμοκτονώ για ένα χαμόγελο σου κι ας μην το δω ποτέ εγώ. Αγάπη μου... γη μου... αέρα μου... ζωή μου... τόσο χωρίς εσένα με εσένα στο μεδούλι της ψυχής μου... σιγά τα αστέρια εκεί ψηλά. Εσύ λυγμός δικός μου μέσα στα σπλάγχνα μου και αναπνοή μου τελευταία επάνω στον λαιμό μου. Πόσο σε αγάπησα; Ίσως όταν πάψω να υπάρχω να το μάθεις.
ΥΣ.
-Μου αρέσει έτσι όπως κάνουμε κύκλους γύρω από αυτό που θέλω να σου πω.
-Κι εμένα μου αρέσει αλλά...
-Μία και μόνο μία αμαρτία έχω κάνει στην ζωή μου. Έχω καθαρό ποινικό και ηθικό μητρώο. Όμως... Θυμάμαι τότε. Το παραμύθι που σου χάρισα με έναν ψίθυρο. Κι έτσι όπως σε έπαιρνε ο ύπνος μου είπες:
"Κοιμήσου τώρα κι εσύ αγάπη μου. Ο ύπνος κάνει καλό. Σε αγαπώ."
Πού να ήξερες ότι τώρα πια δεν μου κάνει καλό ούτε ο ύπνος ούτε και η ζωή που ζω.
Μαίρη Τσίλη
Αφιερωμένο στην αθέατη πληγή μου...
Copyright © Μαίρη Τσίλη All rights reserved, 2019
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο του Χρήστου Αναστασόπουλου
Από την ίδια:
Ξέρω πια τον έρωτα
Ο ερωτευμένος μου εαυτός
Το ανείπωτο σε αγαπώ
Copyright © Μαίρη Τσίλη All rights reserved, 2019
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο του Χρήστου Αναστασόπουλου
Από την ίδια:
Ξέρω πια τον έρωτα
Ο ερωτευμένος μου εαυτός
Το ανείπωτο σε αγαπώ
