Θα πω τι είναι ο Έρωτας…
«Είναι να μην τολμάς.»
Τα κόκκινα μαλλιά σου ν’ ανεμίζουν.
Μες το αμάξι τα μάτια σου δακρύζουν.
Με χτυπάς και λες άσε το τιμόνι.
Δυνατά μ’ αγκαλιάζεις και μου λες πάμε μόνοι.
Να πέσουμε στο γκρεμό.
Με φιλάς και δεν μπορώ ν’ αντισταθώ.
Στο κενό την αγάπη μας θα δω.
Μες τα μάτια σου διαβάζω πως με θες,
να ‘μαι πλάι σου σε άλλες εποχές.
Συνταξιδιώτες πλάι στο τρένο μιας ξέφρενης ζωής.
Σε πιάνω και πετώ μες της αγάπης το κενό.
Να ανεβαίνω με το κάθε «Σ’ αγαπώ».
Πάνω στα σύννεφα αγγίζω τις χαρές
που στις μοιράζω και γίνονται ευχές.
Να μου γελάς και να φτάνουμε ψηλά
σε έναν έρωτα που άπλωσε φτερά.
Το βλέμμα σου τυφλώνει την κάθε μου στιγμή.
Το δάκρυ σου γεμίζει την άδεια μου ζωή.
Μιλάς, γελάς, χαμογελάς και χάνεσαι στη θύμησή μου.
Στο γέλιο σου φωτίζεται η ψυχή μου.
Ελεύθερη κοντά σου περπατά.
Στον δρόμο μας τα αστέρια θα σκορπά.
Να λάμπουν κάθε βράδυ που θα ‘ρθει.
Να σε ‘χω στο μυαλό σαν προσευχή.
Κάθε πρωί, κάθε στιγμή.
Να νιώθω ότι περνάω
πάνω από το σώμα σου.
Ψυχή που αναζητάω.
Κι ας μη πιστεύω προσευχή
Να λέω να ‘ρθεις πιο κοντά μου.
Να ‘ρθεις να κλέψεις τα όνειρά μου.
Στο παραμύθι να πιαστείς.
Στο κάστρο μου να φυλακιστείς.
Να μην σε πάρουν μακριά μου.
Azdaeth
Το έργο συμμετέχει στον 1ο Λογοτεχνικό Διαγωνισμό koukidaki.
