Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Φωνή τέχνης *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Σκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ * Όταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας * Της αλός νεύμα * Τα κύματα * Αγάπη μου, έχασα το παιδί μας! * Αγάπησέ με αν τολμάς * Καβαλάρης θάνατος * Αιχμάλωτοι * Το αγόρι που δεν ήξερε τι θα πει θάνατος * Ίχνος στον καθρέφτη * Από την Κέρκυρα στην Αίγυπτο με μια βαλίτσα όνειρα * Αδαμάντινα τείχη: Φιανκέτο * Ματωμένος Δούναβης ** Ποίηση: Σκοτεινή κουκκίδα * Φως όπως μανταρίνι * Κατάβασις * Θαλασσινό μονόπρακτο στο Αιγαίο ** Διάφορα άλλα: Περί ιατρικής Κέλσου * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού * Χορός στα ποτήρια * Ιβ & Βη * Η αγάπη είναι η απάντηση ** Διηγήματα: Συνέβη στη Θεσσαλονίκη ** Παιδικά: Ο τυφώνας: Μια ιστορία για τη δυσλεξία

Ως το ανέφικτο

Διαβάζοντας τα έργα της Μαρίας Χριστινάκη σκέφτομαι ότι παραμένει θεατρίνα -το αφουγκράζεσαι το θέατρο και τη δραματική τέχνη μέσα στους στίχους- και αναρωτιέμαι αν η ποιήτρια λειτουργεί σε δεύτερο επίπεδο -κάτι που μόνο η ίδια δύναται να γνωρίζει, φυσικά- ή αν η ποίηση εξορύγχει τελικά αυτοβούλως το θέατρο αν και υπάρχει αιώνιος συνδετικός κρίκος το δράμα -υπό την ευρεία έννοια. Η ίδια γράφει σε ένα προλογιστικό ...μονάχα ένα γεράνι ταπεινό έχω στο μπαλκόνι μου· / αυτό ποτίζω. / Όμοια, την ποίησή μου.  Και αργότερα γράφοντας στον στίχο Ανάξιος θρήνου τέτοιος της Τέχνης υπηρέτης [...] χειρονομίες μιμείται και τραυλίζει με κάνει να σκέφτομαι με πόση μικρότητα αντιμετωπίζει το μεγαλείο· είτε της δραματικής τέχνης, είτε της ποίησης, είτε της ζωής. Μια ταπεινότητα που διαφαίνεται και σε άλλα έργα της συλλογής όπου ο άνθρωπος είναι μικρός, σχεδόν ανύπαρκτος για τον κόσμο-σύμπαν, μα όχι αδιάφορος γιατί κι ένα μικρό μπορεί να έχει τη δύναμη του κόσμου όλου, άρα αξίζει και τον απόλυτο σεβασμό.

Οι εκδόσεις Φίλντισι πάντως πρέπει να θεωρηθούν τυχερές που έχουν στη γκάμα τους αυτό το καλαίσθητο βιβλίο που περιέχει οκτώ ετών ποίηση -σκέψεις, αισθήματα, εμπειρίες...- και κοσμήθηκε υπέροχα από τους πίνακες ζωγραφικής της Αννίτας Ουγουρλόγου.
Στα στοιχεία της συλλογής που κεντρίζουν είναι οι επαναλήψεις που χρησιμοποιούνται συχνά προς όφελος της ποιητικής δομής, τα εκφραστικά παιχνίδια με τις λέξεις ή τα γράμματα των λέξεων που προσφέρουν κι ένα δεύτερο ή τρίτο επίπεδο ανάγνωσης -μαζί και έναν διευρυμένο ορίζοντα- ενώ όταν γράφει ομοιοκατάληκτα δίνει ρυθμό στο λόγο της, που γενικά ρέει χειμαρρώδης.

...δέλεαρ μεγάλο αυτό το «ΝΑΙ». / Το Ν είναι τρόποιο νίκης ένδοξης!
[...]
...το «ΟΧΙ». / Δε μοιάζει με μηδέν αυτό το Ο, / τόσο «μικρόν»;

Όταν διάβασα το «Άσκηση αγωγής λόγου» σκέφτηκα λεκτικές ασκήσεις δραματουργών για να φτιάξουν την άρθρωση και την εκφραστικότητά τους. Πρωτότυπο, ευφάνταστο και δημιουργικό το αποτέλεσμα. Είναι προσωποκεντρική, την απασχολεί το συναίσθημα, δηλαδή το μέσα, δηλαδή εσωτερική. Σημειώνοντας τα συναισθήματα-ερεθίσματα που αντλώ διαβάζοντας, έχω φτιάξει μια μικρή λίστα με τις λέξεις: απώλεια, αποχαιρετισμός, αναπόληση, νοσταλγία, ονειροπόληση... πολύ θέατρο και μια διαλογικότητα κάπου παραπίσω αλλά και μπροστά, όπως στο «Μια πολυθρόνα στο πεζοδρόμιο». Στο έργο με τίτλο «Του εσχάτου» ο άνθρωπος παύει να έχει φύλο και γίνεται Άνθρωπος καθώς αποχωρεί.

Λευκή σελίδα

Τίποτα πιο παρήγορο
απ’ τη λευκή σελίδα·
σεντόνι απλωμένο
πάνω απ’ τα λάθη σου
αφρός
σκεπάζει σκοτάδια και βάθη σου.
Τίποτα πιο τρομακτικό·
πελώρια αυλαία
τρέμει μπρος στα φώτα η αλήθεια σου
άδεια σκηνή
και πώς να στήσεις τα φανταχτερά τα παραμύθια σου;

Σ’ έρημο απέραντη βαδίζουν γυμνά
του μυαλού σου τα πλάσματα.
Σε μια στάλα γης
πώς να στριμώξεις θεούς και φαντάσματα;

Ποδιά νωπή κι αγκαλιά
μέσα της σβήνουν οι λυγμοί σου
θάλασσα χαρωπή
να την οργώνει τρελοκάικο η ψυχή σου!

Χώμα τραχύ
ζητά το δάκρυ και τον ιδρώτα σου.
Διστάζεις; Λες πως είν’ ο ήλιος αψύς,
πως οι πέτρες ματώνουν τα πόδια σου;
Με υπεκφυγές μην το μιάνεις...
Σκάβε και πότιζε ολοένα!
Άλλη γη, πιο γόνιμη για σένα,
δεν θα βρεις.

Δε ξέρω να μιλήσω για διαφορετικότητα. Ισχύει πάντα πως καθένας μας είναι μοναδικός, άρα η διαφορετικότητα είναι εξ ορισμού δεδομένη· μπορώ να μιλήσω όμως για ενσταντικότητα, για δύναμη λέξεων, για ηχώ. Γιατί, ναι, σου αφήνει ένα καταστάλαγμα αυτό το βιβλίο, κάτι να σκέφτεσαι και μετά, που σημαίνει ότι σε έχει γεμίσει με πράγματα.
Κλικ για περισσότερα της Τζένης Κουκίδου
Η ποιητική συλλογή της Μαρίας Χριστινάκη, Ως το ανέφικτο, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Φίλντισι.
Ευχαριστώ τον εκδότη για τη διάθεση του βιβλίου.
Το παραπάνω περιέχει αποσπάσματα.

Βιογραφικό:
«Αρίστη μαθήτρια», «και καλό παιδί», «διαγωγή κοσμιοτάτη», «το πτυχίο με λίαν καλώς», «πήρε προαγωγή», «φαίνεται το κατέχετε το θέμα, έχετε τελειώσει Νομική;» Ρόλοι και παίνια που δε σημαίνουν πια. Πορεύομαι πάνω στο σανίδι με μια αγκαλιά. Πασχίζω να την κρατήσω ανοιχτή παρά τα όσα. Το ταίρι της να βρίσκει πού και πού αυτό αρκεί. Στο χειροκρότημα -αν προκύψει- άδεια να έχει μείνει η σκηνή.

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Το αγόρι που δεν ήξερε τι θα πει φόβος, Γουον-πιένγκ ΣονΚαβαλάρης θάνατος, Άρη ΠαχήΧορός στα ποτήρια, Γεωργίας ΤάτσηΤης αλός νεύμα, Κωνσταντίας Σκανδάλου-ΚορδολαίμηΤα κύματα, Βιρτζίνια ΓουλφΑγάπη μου, έχασα το παιδί μας! Θοδωρή ΠολίτηΟ τυφώνας: Μια ιστορία για τη δυσλελία, Όλγας Κέγκου
Από την Κέρκυρα στην Αίγυπτο με μια βαλίτσα όνειρα, Μ. Φιλιππάτου και Η αγάπη είναι η απάντηση, Γ. ΑρβανίτηΣτην άλλη πλευρά του κρεβατιού, Άνθιας Χριστοδούλου-ΘεοφίλουΑιχμάλωτοι, Κωνσταντίνου ΣαγκριώτηΊχνος στον καθρέφτη, Ελευθερίας ΜεταξάΑγάπησέ με αν τολμάς, Ηλιάνας ΚλειτσογιάννηΙβ και Βη, Ευθύμιου ΣακκάΜατωμένος Δούναβης, Παρασκευής Καριώτου
Σκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΤα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης, Πόπης ΚλειδαράΘαλασσινό μονόπρακτο στο Αιγαίο, Πασχαλίας ΑστερινούΚατάβασις, Θεοδόση ΠαπαδημητρόπουλουΜια φορά κι έναν καιρό, Άρης από το ΑρίSTARχος, Η λύτρωση της αθεΐας: Εξορκίζοντας του μάγους και 10 παράθυρα ανοιχτά
Φως όπως μανταρίνι, Έφης ΝικολαΐδουΑδαμάντινα τείχη: Φιανκέτο, Ελένης Σίντου