Δανάη, η ρεπόρτερ
Λένας Μαυρουδή-Μούλιου
Όποιος έχει διαβάσει ιστορίες με την Πέρσα Βουδούρη* την επονομαζόμενη Ελληνίδα miss Marple, θα θυμάται εκείνο το αέρινο χάδι στον αριστερό της ώμο πάντα, που ήταν ένας προάγγελος της επαφής της με εξωγήινους τύπους που μέσω αυτής έφερναν στη γη μηνύματά τους. Αυτό το ίδιο χάδι λοιπόν, κληρονομικώ δικαίω, το αισθανόταν και η Δανάη χωρίς όμως μέχρι στιγμής που γράφονται αυτές οι γραμμές να έχει δεχτεί καμία εξωγήινη επίσκεψη.
Ας αφήσουμε όμως την ίδια να μας μιλήσει σχετικά.
Να το πάλι το χαδάκι στον αριστερό μου ώμο. Κάτι σαν απάντηση δε στην εύλογη απορία μου σαν τι να σημαίνει άραγε αυτό, αφού ούτε αερικά με επισκέπτονται ούτε υπάρξεις από άλλους πλανήτες, είτε με ανθρώπινη μορφή, είτε σαν πνεύματα με ανθρώπινη φωνή, τίποτα, (να μην με εμπιστεύονται λες ακόμα; Καλά κάνουν γιατί εγώ δεν είμαι και τόσο φαν τους και το έχουν φαίνεται μυριστεί), σαν απάντηση ξαναλέω στην απορία μου για το τι σημαίνει, διάβασα στο ίντερνετ κάτι που με άφησε άναυδη και μού ‘κοψε την ανάσα.
Έλεγε λοιπόν το ρεπορτάζ:
«Αν ποτέ νιώσετε κάτι σαν αέρινο χάδι πάνω σας μην τρομάξετε, είναι ο φύλακας άγγελός σας που σας στέλνει μήνυμα ότι είναι δίπλα σας και σας προστατεύει.
Αν πάλι ακούσετε κάτι σαν καμπανάκια πάλι εκείνος είναι και κατά κάποιο τρόπο θέλει να κάνει αισθητή την παρουσία του.»
Αν αυτά που διάβασα, προηγούνταν αυτών που εγώ βιώνω, θα ΄λεγα ότι επηρεάστηκα. Γιατί καιρό τώρα ακούω και καμπανάκια.
Ας σημειωθεί ότι έχω κρεμασμένα στο πόμολο της εξώπορτάς μου τρία κουδουνάκια ούτως ώστε αν μπει σπίτι μου απρόσκλητος λωποδύτης να μη με πιάσει εξαπίνης τουλάχιστον. Ακούω σύντομα κουδουνίσματα, σηκώνομαι νυχτιάτικα και με κίνδυνο μήπως οι φόβοι μου επαληθευτούν και έχω δεχτεί επίθεση ληστείας, ρίχνω ματιά στην πόρτα, αλλά δεν διακρίνω κανενός είδους παραβίαση της. Στην απορία μου τι να σήμαινε ο ήχος ο γνωστός μου χωρίς ανοιγόκλεισμα τής πόρτας, ήρθε το ίντερνετ να μου απαντήσει, όπως είπα λίγο πριν. Για την ιστορία να πω ότι στο ίντερνετ υπήρχαν και άλλα πολλά ΑΝ, για την αόρατη παρουσία του προσωπικού μου φύλακα, μα δεν άπτονται των δικών μου εμπειριών και γι’ αυτό δεν τα αναφέρω.
Σε κάθε περίπτωση είναι παρήγορο να αισθάνεσαι ότι Κάποιος σε προστατεύει από κάτι που επιβουλεύεται την ύπαρξή σου την αμαρτωλή. Κάνεις τον σταυρό σου και ευχαριστείς τον Κύριο… Έτσι και τούτη την τελευταία φορά όπως καθόμουν στο γραφείο μου, ένιωσα στην αριστερή μου ωμοπλάτη το γνωστό χάδι. Δεν κοιμόμουν για να πω ότι επρόκειτο για ενύπνια εμπειρία, κάτι σαν όνειρο, κάτι φευγάτο.
Και ακούω κατάπληκτη τον εαυτό μου να ρωτά νοερά: «Τι είναι πάλι φίλε μου, θέλεις κάτι να μου πεις; Αποκλείεται να ήρθες για κακό, το μόνο σίγουρο. Μίλα λοιπόν! Μυστικό το κρατάς;»
Αχ βρε αγγελούδι μου και τί δε θα ‘δινα να μπορούσα, λέει, να αποκωδικοποιήσω την αέρινη παρουσία σου, τούτο το θεϊκό σου σινιάλο. Ωραία, συμβιβάζομαι με το πίστευε και μη ερεύνα, αλλά άνθρωπος είμαι. Να μην μπορώ να σε ευχαριστήσω που τριγυρνάς εδώ γύρω μου με προστατεύεις, θα το λέω και θα το ξαναλέω, από όλα τα κακά που επέπεσαν επί της κεφαλής των άμοιρων πλασμάτων της πανίδας της Γης;
Έστω…
Σ’ ευχαριστώ και να ξέρεις ότι άλλοτε σκιαζόμουνα. Τώρα που μεγάλωσα, τα υπερφυσικά δεν με τρομάζουν πια. Με λένε αλαφροΐσκιωτη. Ίσως και να έχουν δίκιο, αλλά αυτό κανέναν δεν βλάπτει παρά μόνο τη μοναξιά μου, της προξενεί ανήκεστη βλάβη. Λίγο το ’χεις;
👣
Λένα Μαυρουδή-Μούλιου
Πρώτη δημοσίευση
Πρώτη δημοσίευση
Έβδομο μέρος της σειράς «Δανάη, η ρεπόρτερ». Ξεκινήστε από το πρώτο μέρος εδώ! Ή πηγαίνετε στο επόμενο!
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο της Carolyn Eardley
Επιμέλεια κειμένων: Τζένη Κουκίδου
* Αναφέρεται στην ηρωίδα της συλλογής διηγημάτων, Πέρσα Βουδούρη, με τίτλο «Πέρσα Βουδούρη και Στέφανος Μακρής, Οι ντετέκτιβ» που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πνοές λόγου και τέχνης.