Ο Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης και Το αγόρι που δεν ήθελε να μεγαλώσει


Το αγόρι αυτό αρνείται πεισματικά να μεγαλώσει 
Ονειρεύεται να γίνει μεγάλος και τρανός

Αγαπάει πολύ τους ανθρώπους  
Γιορτάζει όλες τις εποχές
Όχι δεν λέει σε κανέναν και σε τίποτα
Ρισκάρει για το παραμικρό
Ίσως και να μη μεγαλώσει ποτέ

Περπατάει χιλιόμετρα στη νύχτα
Ούτε που τον νοιάζει η επόμενη μέρα
Υγεία τάξη και ασφάλεια πάνω απ’ όλα

Δεν φοβάται τον κακό λύκο
Ελπίζει πάντα για το καλύτερο
Νιώθει δυνατά

Ήλιος με βροχή το αγαπημένο του 
Θέλει να πετύχει
Εργάζεται σκληρά
Λιώνει σαν το κερί όταν ερωτεύεται
Ελευθερία θέλει και τίποτα άλλο

Ναι σε όλα
Αγάπη και έρωτας 

Μεγάλα όνειρα κάνει
Εκεί κολλάει πάντα
Γιατί διάφορα τον βασανίζουν
Αναρωτιέται τι κάνει λάθος
Λάθη κάνει αμέτρητα
Ώρες περνούν δημιουργικά 
Σελίδες γεμίζει στο βιβλίο της ζωής του
Έχει καρδιά από χρυσό
Ίσως και να είπα πολλά. Καλύτερα να διαβάσετε το βιβλίο.

Ευχαριστώ πολύ για τη φιλοξενία.


Ο Κωνσταντίνος Ιωακειμίδης, αποδεχόμενος την πρό(σ)κληση της στήλης Ακρότιτλο, γράφει για το νέο του πεζογράφημα, Το αγόρι που δεν ήθελε να μεγαλώσει, το οποίο θα βρείτε σε επιλεγμένα βιβλιοπωλεία. Επικοινωνία: i-kostas@hotmail.com
Στο οπισθόφυλλο γράφει:
Μικρός κοιτούσα τον ήλιο και φτερνιζόμουν. Μύριζα τα ανθισμένα λουλούδια και ζωγράφιζα τοπία με τα δικά μου χρώματα. Αυτά τα χιλιάδες χρώματα στης ζωής μου την παλέτα ανακατεμένα. Οι άλλοι μεγάλωναν. Εγώ αρνιόμουν πεισματικά. Οι άλλοι κάνανε οικογένειες. Φτιάξανε σπίτια. Εγώ μόνος. Όχι ακριβώς μόνος. Να μην λέω ψέματα. Έχω δυο υπέροχους γονείς και πέντε αδέρφια. Έχω αληθινούς φίλους και κολλητούς. Όλοι αυτοί με βοηθούν να φτάσω πιο κοντά στο όνειρό μου. Στο πιο ψηλό αστέρι. Να το αγγίξω και μαζί του να κάνω μια ευχή. Πάντα την ίδια ευχή. Όλα αυτά τα χρόνια. Και είναι πολλά. Σχεδόν σαράντα χρόνια. Δεν πειράζει. Θα περιμένω. Δεν μεγάλωσα ακόμα.

Περισσότερα από/για τον Κωνσταντίνο Ιωακειμίδη: