Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Γιάννης Δίγκας: Η ανάγκη μου να εκφράσω μέσα από τον λόγο και να μοιραστώ με συνανθρώπους μου, τους αναγνώστες, σκέψεις, συναισθήματα και προβληματισμούς που είναι καίρια στοιχεία του ψυχικού μου κόσμου και ιδιαίτερα σημαντικά για τη ζωή μου.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Γ.Δ.: Συγκίνηση.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Γ.Δ.: Να το συνδυάσει στη σκέψη και την ψυχή του με δικά του σχετικά βιώματα και αναμνήσεις.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Γ.Δ.: Θα «αρμενίζαμε στα πέλαγα» και θα κρατούσε για πάντα…
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Γ.Δ.: …Κι όταν πολλά χρόνια μετά έφυγαν ένας ένας, ο Νίκος, ο Κώστας, η Χρυσάνθη και κάνα-δυο άλλοι συμμαθητές που έτρεχαν για όλους και τα οργάνωναν, είπε να αναλάβει κι αυτός να βοηθήσει, να μη σβήσει το σπουδαίο αντάμωμα. Να βρίσκονται κάθε πέντε χρόνια όσο πάει, έως ότου χαθεί κι ο τελευταίος και μείνει μόνο μια ανάμνηση, μερικές φωτογραφίες τους, κάποιες σκόρπιες θύμησες στους δικούς τους, που κι αυτές χρόνο με τον χρόνο θα ξεθωριάζουν. Κάποια ίχνη μόνο πως πέρασαν κάποτε από αυτή τη ζωή κι έπειτα χάθηκαν, έσβησαν στον ανελέητο χρόνο που καταβροχθίζει στο αιώνιο διάβα του τα πάντα, και τα πράγματα και τους ανθρώπους (από το REUNION).
Η συλλογή διηγημάτων του Γιάννη Δίγκα, Ο Μπίλλυ και η Αμαλία στο νησί, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελκυστής. Στην περίληψη λέει:
«Ο Μπίλλυ και η Αμαλία στο νησί» και οι άλλες δεκατρείς μικρές ιστορίες που περιλαμβάνονται σε αυτή τη συλλογή διηγημάτων πραγματεύονται θέματα κοινά στη ζωή όλων των ανθρώπων. Η φθορά του ανελέητου χρόνου, η αγωνία και ο φόβος του θανάτου, η δυσκολία των σχέσεων, το απραγματοποίητο των ανθρώπινων ονείρων και ο πόνος που αυτό προκαλεί, η αλλοτρίωση και η μοναξιά –ακόμη και η ακραία βία κάποιες φορές– είναι όλα τους συστατικά του ανθρώπινου βίου κατά τη μακραίωνη εξέλιξη του ιστορικού και κοινωνικού γίγνεσθαι.
Και στη βάση όλων αυτών, φανερά ή καλυμμένα, άμεσα ή έμμεσα, ηχηρά ή πιο σιωπηλά, είναι ο έρωτας και η αγάπη, τα θαυματουργά συστατικά της λύτρωσης του ανθρώπου από τη δυστυχία και οι μοναδικές σανίδες σωτηρίας του στον ωκεανό της τραγικότητας και του εφήμερου της ζωής.
Ο Γιάννης Δίγκας γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Σέρρες. Σπούδασε Παιδαγωγικά στη Θεσσαλονίκη και Κοινωνιολογία στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Είναι διδάκτορας Κοινωνιολογίας του Δικαίου της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. Μετά από πολλά χρόνια διαμονής στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, επέστρεψε στις Σέρρες, όπου ζει. Είναι καθηγητής Κοινωνικών Επιστημών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και τα ειδικότερα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν κυρίως στην Αμερικανική Κοινωνιολογία του Δικαίου. Είναι παντρεμένος με τη δικηγόρο Σερρών Νατάσα Πεταλά και πατέρας δυο μικρών κοριτσιών, της Μαρίας και της Κατερίνας. Αγαπάει πολύ τη λογοτεχνία και τη γυμναστική, ιδιαίτερα το τζόκινγκ.