Ο λόγος για την Μαρία. Είχε αντιμετωπίσει αρκετές δυσάρεστες στιγμές στα τριάντα χρόνια της. Πολλές φορές ξεχνούσε μάλιστα πόσες ήταν οι θετικές που την είχανε σημαδέψει. Από την τρυφερή ηλικία των έντεκα είχε ζήσει αρκετά γεγονότα που θα ήθελε να ξεγράψει απ' την μνήμη της όπως οι συνεχείς καβγάδες των γονιών της που της είχανε δημιουργήσει πολλάκις προβλήματα, ειδικά στον ψυχολογικό τομέα, και που οδηγήθηκαν σε διαζύγιο.
Η περίοδος όμως της εφηβείας της, αν και δεν ήταν ανέμελη ήταν η αιτία ώστε να ωριμάσει νωρίτερα από πολλές συνομήλικες της και να ανεξαρτητοποιηθεί ουσιαστικά. Τα τελευταία τρία χρόνια εργαζόταν για τους θερινούς μήνες στην Κρήτη, αλλά τους υπόλοιπους διέμενε στην Θεσσαλονίκη.
Η μέρα επιστροφής την πρώτη εβδομάδα του Οκτώβρη από το νησί με το αεροπλάνο τής έφερνε πρόσφατες αναμνήσεις. Την ώρα που έβλεπε την θάλασσα από ψηλά, παρέα με το δυνατό φως του ήλιου, ένιωθε σαν αποδημητικό πουλί. Μόνο που τα φτερά του ήταν δυνατά και δεν φοβόταν για το μέλλον της. Ήταν αποφασισμένη για να γευτεί το μεδούλι της ζωής μέχρι βαθιά.
Τα χρονογραφήματα του Νίκου συνοδεύει κολάζ από έργα της Elinore Schnurr.
Βρείτε τον Νίκο Βαρδάκα στη σελίδα του στο facebook.
