Επτά διαβολικές περικοπές (Δεκ. 20-Φεβ. 21)
Γιώργου Καριώτη
— Ξέρεις κολύμπι;
— Τι πάει να πει αυτό;
— Έτσι πες μου. Γι'αυτό λοιπόν περπατάς πάνω στο ποτάμι λες και είναι καλντερίμι.
— Ψάρευα με πετονιά από την όχθη αλλά πέρασε ένας περίεργος πιτσιρικάς και μου είπε: «Μπες στο νερό από 'κει βγήκες. Θα σε μάθω να περπατάς.».
— Καλά και κάνεις ό,τι σου λέει ο κάθε άγνωστος περαστικός μπόμπιρας; Σε πληρώνω να μου φέρνεις ψάρια όχι να κάνεις θαλάσσια σπορ.
— Καλά ο πατέρας του δεν είναι ο μαραγκός μας;
— Πού ζεις αφεντικό; Έχει βουίξει ο τόπος.
— Ρε τον καημένο, πώς του έτυχε αυτό;
— Αγαθοβιόλης είναι αφεντικό κι ας κάνει τον ξύπνιο. Τον ξεκούτιανε με τσαχπινιές η τσούπρα. «Να δεις που θα σε κάνω τζετ σετ εγώ!» Τάχαψε ο κουνενές. Χάρισε στο μπαμπά της, που ήτανε συμμαθητές, ένα σκρίνιο και του την στεφανώθηκε κοψοχρονιά νόμιζε. Πού να 'ξερε;
— Ας πρόσεχε τότε. Καλά αυτή, μιας και τα φοράει ευτυχώς σε άλλον, ο γιόκας της όμως πώς το παίζει;
— Τι να σου πω αφεντικό; Αντί να πάει σχολείο να ξεστραβωθεί την κοπανάει. Γυρνάει γύρω γύρω με μια ντουζίνα όμοιούς του και κάτι εξώλης που μόνο για μια δουλειά είναι. Λέει ιστορίες και κάνει τα δικά του. Σπάνε πλάκα το αγράμματο αμούστακο και η παρέα του. Ελπίζω να του βγει σε καλό.
— Άστα να πάνε. Να περπατάς στο νερό σ' έμαθε τουλάχιστον για να μην μας πνιγείς. Δεν πας να ψαρέψεις τώρα στα βαθιά; Έχουμε και γάμο σε λίγες μέρες.
Copyright © Γιώργος Καριώτης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε λιθογραφία Φίλιππου Τσιαρά (Η.Π.Α.)
Αρχίστε από την πρώτη Διαβολική Περικοπή
