Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Φωνή τέχνης *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Σκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ * Όταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας * Της αλός νεύμα * Τα κύματα * Αγάπη μου, έχασα το παιδί μας! * Αγάπησέ με αν τολμάς * Καβαλάρης θάνατος * Αιχμάλωτοι * Το αγόρι που δεν ήξερε τι θα πει θάνατος * Ίχνος στον καθρέφτη * Από την Κέρκυρα στην Αίγυπτο με μια βαλίτσα όνειρα * Αδαμάντινα τείχη: Φιανκέτο * Ματωμένος Δούναβης ** Ποίηση: Σκοτεινή κουκκίδα * Φως όπως μανταρίνι * Κατάβασις * Θαλασσινό μονόπρακτο στο Αιγαίο ** Διάφορα άλλα: Περί ιατρικής Κέλσου * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού * Χορός στα ποτήρια * Ιβ & Βη * Η αγάπη είναι η απάντηση ** Διηγήματα: Συνέβη στη Θεσσαλονίκη ** Παιδικά: Ο τυφώνας: Μια ιστορία για τη δυσλεξία

Ο Κώστας Γραμματικόπουλος για το Θα τα πω όλα στον Θεό

Από το εξώφυλλο της νουβέλας του Κώστα Γραμματικόπουλου, Θα τα πω όλα στον Θεό, και φωτογραφία του ίδιου

Πώς προέκυψε η συγγραφή αυτού του βιβλίου; Ποια ανάγκη ή έμπνευση το γέννησε;
Κώστας Γραμματικόπουλος: Από μια φράση που με συγκλόνισε και είναι ο τίτλος της νουβέλας.
Πριν από τρία χρόνια περίπου, διάβασα στην εφημερίδα ότι ένα παιδάκι τριών χρόνων στην Συρία, λίγο πριν ξεψυχήσει είπε τη φράση: «Θα τα πω όλα στον Θεό», και πέθανε. Η φράση αυτή έμεινε για χρόνια χαραγμένη στο μυαλό και στην καρδιά μου ώσπου, την περίοδο της πρώτης καραντίνας, μέσα στο Μάρτιο και τον Απρίλιο του 2020, γεννήθηκε το δημιούργημά μου στο πρόσωπο του οκτάχρονου πλέον ήρωά μου, του Ραφαήλ, όπου παρακολουθούμε τη διαδρομή ενσωμάτωσης του προσφυγόπουλου στην δυστοπική ελληνική κοινωνία, με συνοδοιπόρους δύο συμμαθητές του, την Αριάδνη και τον Ηλία, και αρωγό τη δασκάλα του Αγλαΐα, μια αγνή και τραγική φύση.

Από το εισαγωγικό σημείωμα γίνεται αναφορά στις διαφορές των δύο κόσμων: ενηλίκων και ανηλίκων. Άραγε μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι;
Κ.Γ.: Το βιβλίο αιωρείται ανάμεσα σε αυτούς τους δύο κόσμους. Τον παιδικό, αυτόν της αθωότητας και της φαντασίας, και τον κόσμο των ενηλίκων, έναν κόσμο παρωχημένο και παρακμιακό. Αυτό που αδυνατούν να αντιληφθούν οι ενήλικοι είναι ότι η παιδική αθωότητα δεν είναι προστάδιο εισαγωγής στον ενήλικο βίο αλλά στοιχείο υπέρβασης της ίδιας της ζωής.
Όσον αφορά το ερώτημά σας, αν μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι, θα σας απαντούσα ότι προσωπικά προτιμώ μια συγκρατημένη απαισιοδοξία από μια ασυγκράτητη αισιοδοξία και αυτό γιατί η  πρώτη θα σε αποτρέψει από πολλά δεινά ενώ η δεύτερη θα σε οδηγήσει σίγουρα στην καταστροφή. Παρ' όλα αυτά, για να χαριτολογήσουμε, τόσο οι αισιόδοξοι όσο και οι απαισιόδοξοι έχουν προσφέρει στην κοινωνία. Ο αισιόδοξος εφηύρε το αεροπλάνο, ο απαισιόδοξος το αλεξίπτωτο.

Τι θα μπορούσε να κάνει καθένας από εμάς, σε ατομικό επίπεδο;
Κ.Γ.: Ο άνθρωπος ως άτομο έχει τεράστιες δυνατότητες αλλά δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι μόνο σε συλλογικό επίπεδο μπορεί να φέρει αλλαγές στις αναχρονιστικές, σάπιες δομές, που υπάρχουν στην κοινωνία, για να βελτιωθεί η ζωή του. Σε ατομικό επίπεδο το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να ζει με αγάπη. Αυτό αρκεί.

Αν έπρεπε να περιγράψετε τη νουβέλα με μια φράση, ποια θα ήταν αυτή;
Κ.Γ.: Ντροπή. Αυτή είναι η πρώτη λέξη που έρχεται στο μυαλό μου. Ντροπή για την ανθρώπινη υπόσταση, για όσα δεινά υφίσταται η ανθρωπότητα.

Τι θέλετε να κρατήσει ο αναγνώστης στο τέλος;
Κ.Γ.: Ο ήρωάς μου, ο Ραφαήλ, είναι ένα πανανθρώπινο σύμβολο, το σύμβολο του δίκαιου, της αγάπης και της ελευθερίας των λαών, σε μια κοινωνία άδικη, μισαλλόδοξη και ανελεύθερη. Αυτές τις τρεις μεγάλες αξίες υπηρετώ στα έργα μου και αυτό θέλω να κρατήσει ο αναγνώστης, την βαθιά του πίστη στην ουτοπία και το ανέφικτο.

Θα τα πω όλα στον Θεό, Κώστα Γραμματικόπουλου

Η νουβέλα του Κώστα Γραμματικόπουλου, Θα τα πω όλα στον Θεό, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν. Στο οπισθόφυλλο λέει:
Μια συγκινητική νουβέλα που διαβάζεται απνευστί. Πυκνή γραφή, γοργές εναλλαγές, σαφείς περιγραφές. Θα μπορούσε να είναι μια αληθινή ιστορία, θα μπορούσε να είναι μια παραβολή ή μια διήγηση με επιμύθιο ανοιχτό σε πολλές ερμηνείες.
Παρακολουθούμε τη διαδρομή ενσωμάτωσης ενός μικρού πρόσφυγα στον ελλαδικό χώρο, στην ελληνική παιδεία, όπου ο συγγραφέας εστιάζει στα κυριότερα επεισόδια-σταθμούς μέχρι τον τελικό του, συγκλονιστικό, προορισμό. Και δεν φειδόμαστε στην αποκάλυψη της τραγικής κατάληξης, δεδομένου ότι την προαναγγέλλει και ο συγγραφέας στην αφήγησή του εν είδει προεξαγγελτικής παράθεσης.
Ο κόσμος των ενηλίκων έχει αρχίσει προ πολλού να ξεφεύγει προς ατομικά, συμφεροντολογικά και εμμονικά μονοπάτια, σε αντίθεση με τον κόσμο των ανηλίκων που κρατούν ακόμα στοιχεία συλλογικής, διαλογικής και επιλογικής διασύνδεσης με ό,τι συνιστά τον πραγματικό κόσμο, καθώς αδυνατούν να αντιληφθούν ότι η παιδική αθωότητα δεν είναι προστάδιο εισαγωγής στον ενήλικο βίο, αλλά στοιχείο υπέρβασης της ζωής και αυθεντικής νοηματοδότησης των λειτουργιών της.
Ας δώσουμε, όμως, τον λόγο στον αφηγητή, που συνάντησε με το βλέμμα του τις φωτεινές εκείνες ανταύγειες που περιβάλλουν τις παιδικές κινήσεις σ’ ένα δωμάτιο, σ’ ένα προαύλιο, σε μια αίθουσα ή σ’ έναν θάλαμο και τις έκανε να ζωντανεύσουν σαν τρισδιάστατες τοιχογραφίες μέσα σε βυζαντινό ναό.

Ο Κώστας Γραμματικόπουλος γεννήθηκε το 1962 και ζει στη Νίκαια. Το 2012, συνέγραψε το θεατρικό έργο Το τελικό λάθος με τον Χρήστο Βογιατζή. Από τις εκδόσεις Βακχικόν κυκλοφορούν τα βιβλία του: Νεκρό φιλί (ποίηση, 2015), Οι απόκληροι (νουβέλα, 2017), Ζήτω ο άνθρωπος (θέατρο, 2018), Τρεις ευχές (μυθιστόρημα, 2019).

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Το αγόρι που δεν ήξερε τι θα πει φόβος, Γουον-πιένγκ ΣονΚαβαλάρης θάνατος, Άρη ΠαχήΧορός στα ποτήρια, Γεωργίας ΤάτσηΤης αλός νεύμα, Κωνσταντίας Σκανδάλου-ΚορδολαίμηΤα κύματα, Βιρτζίνια ΓουλφΑγάπη μου, έχασα το παιδί μας! Θοδωρή ΠολίτηΟ τυφώνας: Μια ιστορία για τη δυσλελία, Όλγας Κέγκου
Από την Κέρκυρα στην Αίγυπτο με μια βαλίτσα όνειρα, Μ. Φιλιππάτου και Η αγάπη είναι η απάντηση, Γ. ΑρβανίτηΣτην άλλη πλευρά του κρεβατιού, Άνθιας Χριστοδούλου-ΘεοφίλουΑιχμάλωτοι, Κωνσταντίνου ΣαγκριώτηΊχνος στον καθρέφτη, Ελευθερίας ΜεταξάΑγάπησέ με αν τολμάς, Ηλιάνας ΚλειτσογιάννηΙβ και Βη, Ευθύμιου ΣακκάΜατωμένος Δούναβης, Παρασκευής Καριώτου
Σκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΤα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης, Πόπης ΚλειδαράΘαλασσινό μονόπρακτο στο Αιγαίο, Πασχαλίας ΑστερινούΚατάβασις, Θεοδόση ΠαπαδημητρόπουλουΜια φορά κι έναν καιρό, Άρης από το ΑρίSTARχος, Η λύτρωση της αθεΐας: Εξορκίζοντας του μάγους και 10 παράθυρα ανοιχτά
Φως όπως μανταρίνι, Έφης ΝικολαΐδουΑδαμάντινα τείχη: Φιανκέτο, Ελένης Σίντου