Η μουσική κατέκτησε τη ζωή της Δήμητρας Ασσαριώτου στα επτά της χρόνια. Είχε στο σπίτι ένα πιάνο, που ήρθε κι αυτό μετανάστης απ' τον Πόντο μαζί με τη γιαγιά και τη μητέρα της. Δεν το επέλεξε, τουλάχιστον όχι στην αρχή. Ήθελε κιθάρα, που θα μπορούσε να την έχει μαζί της πάντοτε, να παίζει και να τραγουδά όσα νιώθει. Έτσι, ξεκίνησε στο Ωδείο, αποκτώντας ανά τα χρόνια όλα τα απαιτούμενα πτυχία που την κατέστησαν δασκάλα κιθάρας και μουσικής θεωρίας.
Έπειτα, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο, στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών, πρώτα στη Θεσσαλονίκη και μετά στην Αθήνα. Το 2015 κυκλοφόρησε ο πρώτος προσωπικός της δίσκος με τίτλο «Ήταν που λες». Έκτοτε, ηχογραφεί μεμονωμένα τραγούδια που κυκλοφορούν στο YouTube και σε όλες τις ηλεκτρονικές πλατφόρμες. Οι στίχοι και η μουσική είναι από την ίδια. Παράλληλα, κάνει εμφανίσεις σε διάφορες μουσικές σκηνές παρουσιάζοντας τα τραγούδια της.
Κα Ασσαριώτου, καταρχήν παίζετε κιθάρα, είστε τραγουδοποιός, με τι άλλο ασχολείστε;
Δήμητρα Ασσαριώτου: Είμαι δασκάλα κιθάρας, γράφω τραγούδια από την παιδική μου ηλικία. Σπούδασα μουσική όμως τα τελευταία χρόνια ασχολούμαι παράλληλα και με τη γραφιστική.
Τι μηνύματα θέλετε να περάσετε στο ακροατήριό σας με το νέο σας τραγούδι «Άλλη Εποχή»;
Δ.Α.: Το τραγούδι με τίτλο «Άλλη εποχή» το έγραψα την εποχή της πρώτης καραντίνας. Μέσα σε όλη αυτή τη βαρβαρότητα που βιώνουμε, το μήνυμα είναι σαφές: «και φτερά θ' ανοίξουμε για μια άλλη εποχή...». Τα δάκρυα στέρεψαν, πρέπει αγαπημένοι και μονιασμένοι να χτίσουμε τη ζωή μας από την αρχή.
«Κάθε χαραυγή», ντυμένο με τη μουσική και τους στίχους σας. Εσείς λοιπόν πιστεύετε ότι η Νέα Εποχή γεννάει «Χαραυγές»;
Δ.Α.: Μία άλλη, καινούρια εποχή γεννάει υπέροχες, φωτεινές χαραυγές, αρκεί να το θελήσουμε. Είναι στο χέρι μας να αγαπήσουμε την κάθε στιγμή, την κάθε αχτίδα... Να αγαπήσουμε το «τώρα» και να χαρούμε το κάθε δευτερόλεπτο με τους αγαπημένους μας.
«Αγκαλιά να μας βρει το σκοτάδι κι η αυγή…» Με το τραγούδι «Στην ίδια μελωδία» εξηγήστε μας τι θέλετε να πείτε;
Δ.Α.: «Να γελάς σου είχα πει, η ζωή είναι μικρή κι εμείς εδώ περαστικοί, μια κλωστή χρωματιστή.» Όλοι είμαστε φτιαγμένοι να αγαπάμε και να αγαπιόμαστε. Αυτό είναι που δίνει νόημα στις στιγμές που κυλάνε. Να ζούμε για το τώρα και να χορεύουμε όλοι μαζί σε μία ίδια, κοινή μελωδία. Γιατί αγκαλιά θα μας βρει το σκοτάδι κι η αυγή... Για όλους νυχτώνει, για όλους ξημερώνει...
Μου άρεσε πολύ το τραγούδι σας «Μια ευχή». Ποια είναι η δική σας ευχή για όσα έρχονται;
Δ.Α.: Να σταματήσει ο πόνος. Βυθιστήκαμε στα πιο σκοτεινά νερά. Να είμαστε όλοι γεροί, να ονειρευτούμε ξανά, να χαμογελάσουμε, να ζήσουμε ανέμελα.
Τι σκεφτόσασταν όταν γράφατε το τραγούδι μια ευχή και συγκεκριμένα το στίχο «Μια ευχή… την ύλη σου θέλω να ζήσω…»;
Δ.Α.: «Μία ευχή, σαν προσευχή ψυχής σκίρτημα / διλήμματα, ψάχνω στα χείλη σου την ύλη σου, θέλω να ζήσω μαζί σου την υπόλοιπη ζωή.» Πολλές φορές ερωτευόμαστε τον έρωτα... Ερωτευόμαστε αυτό που φανταζόμαστε ότι θα μπορούσε να είναι έρωτας. Ο συγκεκριμένος στίχος αναφέρεται στο γήινο, το πραγματικό, με υπόσταση αληθινή. Αυτό που κοιτάζεις και σου μοιάζει, που είναι σαν άλλος εσύ.
Θέλετε να μας αποκαλύψετε τα μελλοντικά σχέδια σας;
Δ.Α.: Δυστυχώς οι καιροί είναι δύσκολοι. Εγώ, όπως και πολλοί άλλοι συνάδελφοι, χάσαμε βιαίως το δικαίωμα να μοιραζόμαστε τη μουσική μας. Είχα προγραμματισμένες κάποιες εμφανίσεις, οι οποίες όμως ακυρώθηκαν λόγω της απαγόρευσης της μουσικής. Ελπίζουμε λοιπόν σε μία αλλαγή, σαφώς πάντα με την απαραίτητη ασφάλεια.
Σας ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας!
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
