Μαδιάμ

Κατερίνας Λέκα

Είμαι παιδί του πολέμου,

Είμαι παιδί του ανέμου.

Δεν είμαι μόνος σαν το σιτάρι,

που ο αγέρας το χτυπάει.

Είμαι ατσάλι καυτερό,

–μάστορας η ζωή που με κοπανάει.

Όμως ξεχνούν οι μάστορες,

πως το μαχαίρι στο ατσάλι,

όσο το χτυπάς, τόσο δυναμώνει.

Είμαι το καλύτερο ατσάλι,

για το μαχαίρι που θα μπήξουμε στον λαιμό σας.

Πριν μας χαιρετήσετε,

κάντε το σταυρό σας.

Αμήν!

Αμήν για τούτη την πικρή ζωή,

που την σκόρπισα στον βούρκο.

Αμήν

🌿

Copyright © Κατερίνα Λέκα All rights reserved, 2022

Πρώτη δημοσίευση

Επιμέλεια: Τζένη Κουκίδου

Συνοδεύεται από φωτογραφία Ανθούλας Βαμβουρέλλη