Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Φωνή τέχνης *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Η πτώση * Η Βεσσαραβία μου: Εργασία για το σπίτι * Άλκηστη * Η γκαλερί των νεκρών * Συνοδός κορυφής * Το σπίτι μόνο * Ψωμί καθάριο * Ζήτα το! * Σκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ * Όταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας * Της αλός νεύμα * Τα κύματα ** Ποίηση: Σκοτεινή κουκκίδα * Περιγραφές του ανεκπλήρωτου * Φως όπως μανταρίνι ** Άλλα: Περί ιατρικής Κέλσου ** Νουβέλα: Μπαρτάκοβα... η δωδεκάχρονη πόρνη * Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού ** Διηγήματα: Οι επισκέπτες * Συνέβη στη Θεσσαλονίκη ** ΑΛΜΠΟΥΜ ΜΟΥΣΙΚΗΣ: She sleeps to the sound of knives, The boatman on the downs

Λόγοι

Λόγοι, Άννας Ξανθοπούλου

Διεισδυτική πένα. Φρέσκια και μεστή μαζί. Οριακή η ματιά της μεταξύ του κλασικότροπου, του παλαιότερου δηλαδή, και του μεταμοντέρνου, του καινούργιου. Η Άννα Ξανθοπούλου γράφει ποίηση που (ξέρει να) αγγίζει χορδές ενσυναίσθησης, να κερδίζει φιλαναγνώστες και να αφήνει όμορφες εντυπώσεις.Οι Λόγοι της κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Βακχικόν και, πιστέψτε με, έχει να πει, έχει λόγο (ύπαρξης), έχει ουσία και έχει κι ενδιαφέρον –σε «τραβάει» από τη μύτη και σε οδηγεί.

Το σημείο που με κέρδισε τα μάλα είναι εκείνο το χαρακτηριστικό που έχουν κάποιοι δημιουργοί να μιλούν για κάτι πολύ βαθύ, με το οποίο πιθανότατα να συνδέονται προσωπικά, μεταδίδοντάς το με τον πιο επιφανειακό τρόπο, λες και αναφέρονται στα ψώνια της ημέρας. Παράλληλα, υπάρχει μια απλότητα δομικών «υλικών» που όμως καταλήγει σε εμβάθυνση συναισθηματικών αποχρώσεων και υφών. Και όλο αυτό το πετυχαίνει μέσα από οδούς ευρέως γνώριμους, μέσα από οικείες συνθήκες, περιπτώσεις, περιστατικά... μέσα από καταστάσεις που γνωρίζουμε, έχουμε περάσει και βιώσει όλοι μας. Εξού και το όποιο της τόλμημα κερδίζει το στοίχημα και καταφέρνει να αφήσει εγγραφή πάνω μας.
οι δρόμοι έχουν χάσει την γκριζάδα τους
γιατί
τους διασχίσαμε παρέα.
Υγρό στοιχείο και φόβοι κατακλύζουν τις εντυπώσεις ενσυναισθητικά, βροχή και δάκρυ πιο συγκεκριμένα έχουν την τιμητική τους στους στίχους που θα τους συναντήσουμε και σε τρίτο αλλά και σε πρώτο πρόσωπο.

Παρατηρώ τα πάθη και τις εξαρτήσεις. Δύο πυλώνες που όμως συναντιούνται νοηματικά, συμβολικά και ουσιαστικά στο ποιητικό πεδίο –και όχι μόνο– ενώ όλοι είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε πλήρως τη θέση του εξαρτημένου –του όποιου– όπως και του παθιασμένου. Όλοι μπορούμε να μπούμε εύκολα σε αυτά τα παπούτσια, όλοι έχουμε ένα πάθος ή πάθη αλλά και μία εξάρτηση ή και πολλές. Φυσικά το πρόβλημα δεν είναι/ήταν ποτέ να μπεις στη θέση του άλλου, μα να εισπράξεις το ψυχικό του φορτίο, το πόσο επηρεάζεται από το σημείο που βρίσκεται και πόσο/πώς το σημείο αυτό τον επηρεάζει. Κι αυτό είναι κάτι που συμβαίνει αυτοστιγμεί όταν υπάρχει παλμός, δηλαδή μια γραφίδα που αφήνει έντονο στίγμα στο χαρτί. Διεισδυτική. Έτσι την είχα χαρακτηρίσει, θυμάστε; Γράφει λίγα, όσα είναι απολύτως απαραίτητα, μα μεταδίδει πολλά.

Η διαδρομή της συλλογής ξεκινά και ολοκληρώνεται με τις σκιές. Μάλιστα, στο τέλος διαβάζουμε ένα εντυπωσιακό σπονδυλογράφημα για τις Σκιές (της) όπου η εξελικτική γραμμή έχει κάπως έτσι: Είμαστε ό,τι ονειρευτήκαμε ή ονειρευόμαστε και θελήσαμε/θέλουμε ασχέτως που δεν το φτάσαμε ποτέ ή αν θα το φτάσουμε/αγγίξουμε κάποτε. Είμαστε αναβλητικοί τύποι εστιασμένοι στο μη ουσιαστικό και μετεωριζόμαστε στο μεταίχμιο μεταξύ δύο αντίθετων (φως - σκιά, χαρά - δάκρυ). Είμαστε εξαρτημένοι των παθών μας, γεμάτοι ελλείψεις και προσποιούμαστε άλλους.
Σε αυτό το κρεσέντο εκτόνωσης οφείλουμε να προσέξουμε τους χρόνους. Η δημιουργός ξεκινά με ενεστώτα χρόνο, με ό,τι ισχύει δηλαδή, ό,τι εισπράττει και ό,τι καταλαβαίνει εξετάζοντας τον κόσμο και τον εαυτό της. Κι από σκιές του εαυτού μας γινόμαστε σκιές των άλλων όπως και των εξαρτήσεών μας.. κι από εκεί σκιές της εξαπάτησης κ.ο.κ. Όμως όλη αυτή η σειρά έργων κορυφώνεται με αόριστο, παρελθοντικός χρόνος. Ήμασταν, θα γράψει ξαφνικά, ενώ αγγίζει πια τη στιγμή της «αυλαίας». Κι εκεί, ο χρόνος αυτός λειτουργεί ως επιστέγασμα, σφραγίδα, συμπέρασμα πορείας... και ίσως να μην σας αρέσει τόση αφοπλιστική ειλικρίνεια μα μπορεί και να σας ενεργοποιήσει το σχήμα της, ώστε να αλλάξετε επί της ουσίας τις «σκιές» σας.
Τόση χαρά, 
που αναρωτιόταν αν οι άλλοι πείθονταν.

Ευτυχούμε
σε ψευδαισθήσεις συνύπαρξης
και τρέμουμε
μήπως το φως μάς αποκαλύψει

Τώρα τυφλοί δινόμαστε στο χάος.
Μου αρέσουν οι σκεπτόμενοι δημιουργοί και η κυρία Ξανθοπούλου είναι μία τέτοια. Μου αρέσουν και όσοι έχουν συνείδηση γραφής, γνωρίζουν τι λένε, γιατί, πώς κ.λπ. Επίσης, μου αρέσουν πολύ όσοι καταφέρνουν να μεταφέρουν γραπτώς τις αποχρώσεις τους κι αυτή είναι μια τέτοια περίπτωση και μάλιστα χωρίς να το «παιδεύει» αλλά και χωρίς να παιδεύει τον αναγνώστη της.
βρέχει ανεξερεύνητες ιδέες
Προτείνεται επάξια και απευθύνεται σε άπαντες. Ένα αισθαντικό πόνημα, γραμμένο με ένταση ψυχής που αξίζει πραγματικά.
Αν το διήγημα είχε (ή έχει) αντιστοιχία στην ποιητική τότε αυτό το βιβλίο είναι ένας εκπρόσωπος.
Ανακαλύψτε το!



ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Ψωμί καθάριο, Παναγιώτας ΣμυρλήΤο σπίτι μόνο, Κοραή ΔαμάτηΗ γκαλερί των νεκρών, Κρις ΚάρτερΤης αλός νεύμα, Κωνσταντίας Σκανδάλου-ΚορδολαίμηΤα κύματα, Βιρτζίνια ΓουλφΠεριγραφές του ανεκπλήρωτου, Δημήτρη ΜπαλτάΣαν λουκούμι τριαντάφυλλο, Οικογένεια Καραντίνα, Μικροί και μεγάλοι αναγραμματισμοί και Γυναίκα σημαίνει πόνος
Περί ιατρικής ΚέλσουΣτην άλλη πλευρά του κρεβατιού, Άνθιας Χριστοδούλου-ΘεοφίλουΣυνοδός κορυφής, Μαίρης ΒανδώρουΟι επισκέπτες, Πέτρου ΕυαγγελόπουλουShe sleeps to the sound of knives και The boatman on the downsΜπαρτάκοβα... η δωδεκάχρονη πόρνη, Ελευθερίας ΚαραδήμουΌταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας, Μιχαήλ Ράλλη
Σκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΤα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης, Πόπης ΚλειδαράΣκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ, Δημήτρη ΜαμαλούκαΆλκηστη, Μαρίας ΚέιτζΣυνέβη στη Θεσσαλονίκη (συλλογικό)Φως όπως μανταρίνι, Έφης ΝικολαΐδουΖήτα το!, Μαρίας Καραμπίνη-Ανθούλη