Ο Γιώργος Ολύμπιος (Αναστασιάδης) γεννήθηκε το 1910 και ο αδελφός του, ο Σπύρος Ολύμπιος, γεννήθηκε το 1914. Γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και σπούδασε πολιτικές και οικονομικές επιστήμες στο Πάντειο, διέκοψε όμως τις σπουδές του για να γίνει ηθοποιός. Πραγματοποίησε την πρώτη του θεατρική εμφάνιση με τον θίασο της κορυφαίας ηθοποιού Μαρίκας Κοτοπούλη με το έργο Ο κύριος Κόμης. Εκτός από την υποκριτική ασχολήθηκε και με την συγγραφή θεατρικών έργων. Τον πρώτο του θίασο τον δημιούργησε πριν από την γερμανική Κατοχή που τον σταμάτησε όμως για να ασχοληθεί με τη δραματουργία. Μετά την απελευθέρωση ανασυγκρότησε τον θίασό του έχοντας στο ρεπερτόριό του πιο πολύ δικά του έργα.
Ο θίασος Γ. Δράμαλη και Μιχ. Κοφινιώτη παρουσίασε το έργο του με τίτλο Το διαβολοκόριτσο σε μουσική Κατριβάνου, όπως επίσης και ο Παρ. Οικονόμου ανέβασε το έργο του Λουλούδια στην Αθήνα.
Εκτός όμως από τη θεατρική του συγγραφή έγραψε και πολλά σενάρια για τον κινηματογράφο, τις δεκαετίες του 1950 και του 1960.
Σενάρια για τον κινηματογράφο: Είμαι μια δυστυχισμένη, Με πόνο και με δάκρυα, Καρδιά μου πάψε να πονάς, Απόκληροι της κοινωνίας κ.α.
Σε πολλές από τις ταινίες που έγραψε πήρε μέρος και ο ίδιος ως ηθοποιός.
Έφυγε από τη ζωή το 1970.
Ο Σπύρος Ολύμπιος γεννήθηκε στην Αθήνα και σπούδασε στο τότε Βασιλικό Θέατρο. Σπούδασε την υποκριτική με δασκάλους όπως τον Φώτο Πολίτη, τον Δημήτρη Ροντήρη, τον Αιμίλιο Βεάκη και τον Ν. Παπαγεωργίου.
Μαθητής ακόμα της σχολής, εμφανίζεται Εθνικό Θέατρο με τον Αρχοντοχωριάτη του Μολιέρου το 1933 και με τον Δον Κάρλο του Σίλερ το 1934 (όπου υπήρξε η τελευταία σκηνοθεσία του Φώτου Πολίτη).
Την πρώτη του επαγγελματική θεατρική εμφάνιση την πραγματοποίησε με την Λαϊκή Σκηνή του Καρόλου Κουν, το καλοκαίρι του 1934. Υποδύθηκε τον Ερμή στον Πλούτο του Αριστοφάνη. Επίσης πήρε μέρος και στην κωμωδία του Γκόγκολ Παντρολογήματα.
Μετά, τον συναντάμε στο καλλιτεχνικό δυναμικό του Εθνικού Θεάτρου όπου έμεινε μέχρι το 1939 ερμηνεύοντας ρόλους από το παγκόσμιο και ελληνικό ρεπερτόριο: Ιβάν ο τρομερός του Αλ. Τολστόι (Επιστάτης), Πέερ Γκιντ του Ερρίκου Ίψεν, Δωδεκάτη νύχτα του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, Φοιτητές του Γρηγορίου Ξενόπουλου, Αρραβωνιάσματα του Δημήτρη Μπόγρη, Ο Σταύρος και το σπαθί του Άγγελου Τερζάκη κ.α.
Από το 1939 τον βρίσκουμε στο Άρμα Θέσπιδος του Εθνικού Θεάτρου, πάλι σε σπουδαία έργα: Οθέλλο του Σαίξπηρ, χοροδιδάσκαλος Γρυπάρης στην Ζακυθινή σερενάτα του Διονυσίου Ρώμα, στον Έμπορο της Βενετίας του Σαίξπηρ κ.α.
Το 1942, οι γερμανικές αρχές κατοχής διέλυσαν το Άρμα Θέσπιδος και ακολούθησε τον Κωστή Μπαστιά όπου ίδρυσε το θέατρο Αθηνών. Στεγάστηκε στο Θέατρο Κυβέλης της πλατείας Συντάγματος και λειτούργησε για ένα μικρό χρονικό διάστημα, ανεβάζοντας το έργο Μπερτράν και Ρατόν κ.α.
Ακολουθεί ακόμα μια συνεργασία του με τον Κάρολο Κουν στο θέατρο Δελφοί στην οδό Αχαρνών και ανεβάζουν το έργο του Μπ. Σω Δεν μπορείς να ξέρεις. Στη συνέχεια τον συναντάμε στη συνεργασία που έκανε με τον μεγάλο Έλληνα κωμικό Βασίλη Αργυρόπουλο στο δραματικό έργο του Ερρίκου Ίψεν Ο εχθρός του λαού. Με τον Αργυρόπουλο ανέλαβε πολλούς πρωταγωνιστικούς ρόλους. Εκεί γνωρίστηκε με την ηθοποιό και μετέπειτα σύζυγό του Γιάννα Ολυμπίου.
Την χειμερινή περίοδο 1945-1946 τον συναντάμε πάλι στο Εθνικό Θέατρο στα έργα Ο επιθεωρητής του Γκόγκολ και Στο γέρμα του χειμώνα.
Θα ακολουθήσει η συνεργασία του, το 1947, με την Μαρίκα Κοτοπούλη στην Ιωάννα της Λωραίνης του Μ. Άντερσον κ.α. Πραγματοποίησαν μεγάλη περιοδεία σε Ελλάδα, Κωνσταντινούπολη, Αίγυπτο και Κύπρο.
Έπαιξε σε όλα τα είδη του θεάτρου, μέχρι σε όπερα. Ήταν στην Κάρμεν του Μπιζέ, όπου κράτησε έναν ρόλο πρόζας.
Το 1959 συνεργάζεται με το Υπαίθριο θέατρο Νίκου Χατζίσκου (που ήταν στην οδό Μαυρομματαίων) όπου πήρε μέρος στον Καπετάν Μιχάλη του Καζαντζάκη σε διασκευή Γερ. Σταύρου και Κ. Κοτζιά.
Στη συνέχεια συνεργάζεται με την Μαίρη Αρώνη στον Παπαφλέσσα.
Από το 1962 ξανά στο Εθνικό Θέατρο πήρε μέρος στα έργα: Η επίσκεψη της γηραιάς κυρίας, Ρωμαίος και Ιουλιέτα του Σαίξπηρ, Το κράτος του ζόφου, Ρήγας Βελεστινλής, Άλκηστις του Ευριπίδη, Αντώνιος και Κλεοπάτρα του Σαίξπηρ, Ειρήνη του Αριστοφάνη, Ο βασιλικός του Αντ. Μάτεσι, Ερρίκος ο Δ' του Πιραντέλο.
Από τη δεκαετία του 1970 συμμετείχε στο Άρμα Θέσπιδος, που λειτούργησε μέχρι το 1984 οπότε και διαλύθηκε. Τότε διέκοψε την θεατρική του πορεία και συνταξιοδοτήθηκε.
Συνεργάστηκε με το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας και τον Ραδιοφωνικό Σταθμό Ενόπλων Δυνάμεων με τις ιδιότητες του ηθοποιού, του σκηνοθέτη και του διασκευαστή ραδιοφωνικών έργων.
Ταινίες: Η δούκισσα της Πλακεντίας, Μπαρμπα-Γιάννης ο κανατάς, Ένας βλάκας και μισός, Χριστίνα, Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο κ.α.
Ο Σπύρος Ολύμπιος έφυγε από τη ζωή το 2015.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες καθώς και οι φωτογραφίες αντλήθηκαν από την εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Αναζητώντας τις ρίζες, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δωδώνη καθώς και από εφημερίδες της εποχής.
