Χρόνος

Γεωργίου Κονίδη

Ένα γράμμα, που γράφτηκε χωρίς σκέψη, ένας ψεύτικος αναστεναγμός, απότομα τηλέφωνα φέρνουν περισσότερη θλίψη, περισσότερο πόνο από ένα κοφτερό μαχαίρι που χαράκωσε το στήθος ενός αθώου.

Ο ουρανός πληγώνεται βαθιά από εκείνο το αεροπλάνο που πέρασε σκίζοντάς τον στα δύο.

Μήπως αυτή είναι η μοίρα του;

Μήπως η μοίρα του παλιού δέντρου είναι να πέφτει από το τσεκούρι ενός νεαρού ξυλοκόπου και το ελάφι να πεθαίνει από εκείνη τη σφαίρα που δεν αστόχησε;

Η μοίρα τους.

Η μοίρα μας.

Η μοίρα, που την καθορίζει ο χρόνος, άραγε ο χρόνος από πού καθορίζεται;

Υπάρχει έλεγχος από κάπου για αυτόν τον πανίσχυρο γίγαντα;

Ο μάγος του τίποτα και του πάντα.

Αυτός που ένα σπόρι το κάνει τεράστιο πλάτανο, ένα ποτάμι να στερέψει, ένα ηφαίστειο να εκραγεί, το αστέρι να σβήσει, το όμορφο πρόσωπο να γεράσει και να πεθαίνει.

Και το μόνο που δεν μπορεί να αγγίξει ο χρόνος είναι η ψυχή μου, η ψυχή σου, η ψυχή μας.

Copyright © Γεώργιος Κονίδης All rights reserved, 2024

Πρώτη δημοσίευση

Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου

Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε έργο Γιώργου Αναστασιάδη [DEUS - Δέος, μελάνι και μολύβι σε χαρτί, λεπτομέρεια τμήματος, 2024]