Κυκλοφόρησε, από τις εκδόσεις Βακχικόν, το πρώτο εκδοτικό πόνημα του Δημήτρη Ρακιτζάκη, το Μωσαϊκό σκέψεων και λέξεων.
Η ποιητική συλλογή του κυρίου Ρακιτζάκη, που ξεκινά με μια ωδή προς τη μάνα, ασχολείται με το μέγεθος του ανθρώπου, δηλαδή με το πόσο μικρός είναι συγκριτικά (Κόκκος άμμου, Το μυρμήγκι)ενώ απευθύνεται προς εαυτόν (του) περισσότερο απ' οτιδήποτε άλλο.
Μιλάει για φόβους όπως τον φόβο της αγάπης και για αναμονές. Εξετάζει εκτενώς την αγάπη και τον έρωτα, που πρωταγωνιστούν, και, ειδικότερα, αναφέρεται στο μαχαίρι της αγάπης και την πληγή του έρωτα.
Σε αυτό το πρώτο του βιβλίο με το οποίο συστήνεται στο φιλαναγνωστικό κοινό, ο δημιουργός δείχνει πεσιμιστής κι απαισιόδοξος χωρίς ωστόσο να είναι, γιατί αναμένει το καλύτερο και ευχολογεί για αυτό (βλ. Ίσως αύριο).
Παρατηρώ τη συμβολή των παιδιών, που είναι καθοριστική... ώσπου στο Μείνε παιδί προτρέπει ουσιαστικά τον άνθρωπο να κρατήσει το παιδί μέσα του. Παρατηρώ τη θάλασσα και τις παραλίες αλλά και τις αλληγορικές του προθέσεις, όπως στο Μοναξιά όπου παρομοιάζει τη ζωή με ένα τρένο ή όπως στο Υπήρξα δέντρο όπου «αναμετριέται» η αλλαγή με τη φθορά και τη μεταμόρφωση και από άνθρωπος-δέντρο οραματίζεται τον άνθρωπο-χαρτί.
η ζωή τον βρήκε κρεμασμένο στο σαλόνι
Γράφει με ελευθερόστιχα και έχει ουσία και δύναμη. Αντλεί έμπνευση από τη ζωή και μεταφέρει τον αντίκτυπό της με ανήσυχο πνεύμα και καθαρές αποχρώσεις.
