Χρήστου Ντικμπασάνη
Τον Άρη, την Αφροδίτη, τον Κέρες, τον Κέπλερ,
την ζωοφόρο Ανδρομέδα δεν αποζητάς να φιλήσεις στο στόμα;
Στο μέτωπό τους ν' ανοίξεις βαθύ αυλάκι από αδιάκοπες θωπείες;
Κάτω από τ' αστέρια του ουρανού
να καλλιεργήσεις τριαντάφυλλα να τους χαρίσεις;
Τι έρωτες απίθανους κρύβει στα βάθη του το νέφος του Οόρτ!
Τι πόθων υπερκόσμιων μηνύματα
Πες μου, δεν επιθυμείς να γίνεις ένα με το διάστημα;
Να μάθεις τι απόκρυφα μηνύματα
κρύβουν για εσένα οι κομήτες στην κλίνη σου;
Πόσο σε πονούν οι πόθοι του Ωρίωνα;
Πόσο οι νεοθώρητοι εξωπλανήτες
υποφέρουν για εσένα μισότυφλε κάτοικε της Γης;
Άσε τα φλεγόμενα άστρα να καθρεφτίσουν
επάνω τους το θείο πρόσωπό σου
Ο ήλιος να ζεσταθεί απ' το φως της ψυχής σου
Άσε την αγάπη σου για τον αμετάβλητο Θεό
ν' αγκαλιάσει όλα τα παιδιά του μέσα στο Σύμπαν
🍂
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε ψηφιακό έργο Eric Brenner [Monkey]