Ευαγγελίας Αλιβιζάτου
τα μάτια μου αρνούνται να συμμορφωθούν στο σκοτάδι..
ακούω τον αέρα να
με προειδοποιεί,
δεν τον φοβάμαι.
για την αλήθεια,
τόσο το κολασμένο
ψέμα θα νικιέται.
Δεν είναι εύκολο να γαληνέψω,
Μα συσπειρώνω την οργή μου..
Στο τζάμι κυλά το πρώτο δάκρυ
σαν πρωτοβρόχι εποχής...
Σε έχω στο χέρι μου σφιγμένο
δήμιος θα γίνω να σωθούν
τα άλλα σώματα που αρνούνται
μες στης νυχτιάς τις αμαρτίες.
Οι αλήθειες πάντα θα μιλούν!
Καημένο τέρας αιωρείσαι...
η ψυχραμένη σου ψυχή
δεν λέει να συμμορφωθεί..
Σε σφίγγω κι άλλο πάψε τώρα! πεθαίνεις βλέπεις;
δεν μιλάς!
Αν σε λυπάμαι;
όχι αρνούμαι,
να νιώσω κάθε ενοχή!
🍂
Copyright © Ευαγγελία Αλιβιζάτου All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε ψηφιακό έργο του Eric Brenner



