Ένας από τους σπουδαιότερους ποιητές υπήρξε ο Νικηφόρος Βρεττάκος, που γεννήθηκε το 1912 στη Λακωνία. Ως πολυγραφότατος είχε καταφέρει μέχρι το 1940 και είχε εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές αλλά και όλη τη δεκαετία του '40 εξακολουθούσε με την ίδια δυναμική την ποιητική δράση. Ήταν η εποχή που η γραφή του χαρακτηριζόταν από τον λυρισμό της νιότης.
Περνώντας από αυτό το στάδιο ακολούθησε μια γραφή με πολλά δραματικά στοιχεία όπου εκεί η ποιητική του πλέον ωριμότητα ήταν έκδηλη. Στη συνέχεια ένωσε τον λυρισμό της νιότης με τα δραματικά στοιχεία και στη συνέχεια η ποιητική του έμπνευση έχει σημάδια μεγάλης και δυνατής αισιοδοξίας.
Το έργο του αγαπήθηκε στην Ελλάδα αλλά και σε πολλές χώρες του κόσμου κατατάσσοντάς τον ως έναν από τους μεγαλύτερους ποιητές της χώρας μας. Προτάθηκε τέσσερις φορές για το βραβείο Νόμπελ.
Πολυδιάστατος και πολυσχιδής προσωπικότητα, πέρα από τη ποίηση καταπιάστηκε με τη δοκιμιογραφία, την πεζογραφία και τις μεταφράσεις. Υπήρξε επίτιμος διδάκτορας στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο των Αθηνών. Επίσης, έγινε και ακαδημαϊκός.
Οι ποιητικές του συλλογές άφησαν γοητευμένη την κοινότητα του λογοτεχνικού κόσμου ενώ προκάλεσε το θαυμασμό του Κωστή Παλαμά ο οποίος θέλησε να τον γνωρίσει προσωπικά.
Τελείωσε το τετρατάξιο γυμνάσιο το 1900. Μετέπειτα γράφτηκε στην Νομική Σχολή των Αθηνών αλλά δεν ολοκλήρωσε ποτέ τις σπουδές του. Είχε πραγματοποιήσει πολλά ταξίδια αλλά η μεγάλη του αγάπη ήταν η ποίηση και το θέατρο. Τιμήθηκε και διακρίθηκε από αρκετούς δήμους από όλη την Ελλάδα και τον είχαν ανακηρύξει πρόεδρο της Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών. Επίσης, διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας Γραμμάτων και Τεχνών του Πειραιά όπως και άλλα πολλά.
Είχε γράψει πολλά ποιήματα και πεζά κείμενα: Κάτω από σκιές και φώτα (1929), Κατεβαίνοντας στη σιγή των αιώνων (1933), Οι γκριμάτσες του ανθρώπου (1935), Τα θολά ποτάμια (1950), Νίκος Καζαντζάκης: Η αγωνία του και το έργο του (1960), Το αγρίμι και η καταιγίδα (1965) και πολλά ακόμα. Επίσης, είχε γράψει το έργο Λειτουργία κάτω από την Ακρόπολη που είχε παιχτεί στο Ηρώδειο από τον κορυφαίο Μάνο Κατράκη.
Έγιναν μεταφράσεις στα έργα του σε πολλές χώρες του εξωτερικού. Υπήρξε μέλος του Παρνασσού όπως και πρωτοστάτησε στην Ακαδημία Αθηνών. Ήταν παντρεμένος με την Καλλιόπη Αποστολίδη η οποία είχε σπουδάσει φιλόλογος. Έφυγε από τη ζωή στις 4 Αυγούστου το 1991.
Η ποίησή του εξακολουθεί να συναρπάζει το αναγνωστικό κοινό 34 χρόνια τώρα από τον θάνατό του και θα εξακολουθήσουν οι άνθρωποι να βρίσκουν στα ποιήματά του εικόνες του εαυτού τους και τη λύτρωση που τόσο έχουν ανάγκη.
Ο Νικηφόρος Βρεττάκος κατέχει κορυφαία θέση στον χώρο της ποίησης μαζί με άλλους σπουδαίους ποιητές. Η γλώσσα του και ο απαράμιλλος τρόπος γραφής του τον κατέταξαν εκεί που είναι η θέση του, στην κορυφή.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από Γκότοβου Αθανάσιου Για τον Νικηφόρο Βρεττάκο: Έξι μελετήματα [Αθήνα, Σοκόλη, 1995] και από το Φώτα και φωτισμοί του Νικηφόρου Βρεττάκου: Τρία χρόνια από την εκδημία του [Ελληνικές εκδόσεις, 1994]
