Η Πιπίνα (Ιωσηφίνα) Βονασέρα υπήρξε μία από τις καλύτερες γυναίκες ηθοποιούς της εποχής της. Δυστυχώς δεν έχει καταγραφεί τίποτα, όπως είναι φυσικό, αφού γεννήθηκε το 1838 και όλη της η καλλιτεχνία, που υπήρξε το δίχως άλλο πολύ σημαντική, μένει σε ξεθωριασμένες σελίδες, που περιγράφουν την θεατρική της δόξα.
Το 1862 πραγματοποιεί την πρώτη της θεατρική εμφάνιση στο γνωστό για την εποχή του, Θέατρο του Μπούκουρα. Ερμήνευσε την Λουκρητία Βοργία του Β. Ουγκώ. Την επόμενη χρονιά θα ακολουθήσει τον Παντ. Σούτσα σε περιοδεία στην Κωνσταντινούπολη. Εκεί θα παίξει με θεατρικούς επιχειρηματίες τους αδελφούς Δημητράκους. Οι παραστάσεις θα δοθούν στο θέατρο Ναούμ όπου θα ανεβάσουν την σοφόκλεια τραγωδία Αντιγόνη.
Η χρονιά του 1865 έχει μείνει στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου ως «συστηματική» και αυτό γιατί η κρατική επιτροπή παραχώρησε στον Σούτσα το θέατρο Μπούκουρα. Πρωταγωνίστρια η Πιπίνα Βονασέρα. Εκεί αρχίζει να κατατεθεί ακόμα πιο ώριμες και άρτιες ερμηνείες και ξεκινάει μια μεστή, επαγγελματική περίοδος, που θα δοξάσει το ελληνικό θέατρο. Πρωταγωνίστησε στο έργο του Δημ. Βερναρδάκη Μαρία Δοξοπατρή ενώ το 1866, πάλι σε έργο του Βερναρδάκη, πρωταγωνίστησε στην Μερόπη ενώ θα την συναντήσουμε και στην Κόρη του Παντωπώλου του Αγγ. Βλάχου.
Σε εκείνον τον θίασο θα γνωρίσει και θα συνεργαστεί για πολλά χρόνια, με έναν άλλο, σπουδαίο ηθοποιό που εκείνη την εποχή έγραφε τη δική του, ξεχωριστή ιστορία, στη θεατρική ζωή της Ελλάδας. Επρόκειτο για τον Δημοσθένη Αλεξιάδη, που θα συνεργαστούν μαζί, για πολλά χρόνια, γνωρίζοντας πάντα την θεατρική επιτυχία.
Μαζί του, το 1867, θα παρουσιάσουν στο Ηρώδειο την Αντιγόνη του Σοφοκλή, ενώ θα συνεργαστούν με τον θίασο του Παντελή Σούτσα και τον Διονύσιο Ταβουλάρη που είχε την επωνυμία Αισχύλος.
Το 1876 γίνεται η πρωταγωνίστρια του Ελληνικού Δραματικού Θιάσου του Δημοσθένη Αλεξιάδη και ανεβάζουν τις παραστάσεις τους στο θέατρο Μπούκουρα. Για άλλη μια φορά θα καταπιαστεί με έργο του Βερναρδάκη, αυτή τη φορά, με την Ευφροσύνη. Θα συνεχίσουν μαζί να προσφέρουν μεγάλες ερμηνείες στο θεατρόφιλο κοινό και το 1880 θα εμφανιστούν στο θέατρο Απόλλων στο έργο Τσαλαβούτας. Εκεί θα ανεβάσουν με μεγάλη επιτυχία δύο από τα κορυφαία έργα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ. Τον Οθέλλο (όπου θα ερμηνεύσει την Αιμιλία) και τον Βασιλιά Ληρ ενώ στο επόμενο έργο που θα ανέβει το 1883 Η Πηνελόπη και οι μνηστήρες αυτής του Π. Ζάνου θα συμμετάσχει και ο γιος της, ο ηθοποιός Ευτύχιος Βονασέρας – που θα κάνει την δική του αξιόλογη πορεία στο θέατρο.
Μια μόνιμη θεατρική πιάτσα για την Βονασέρα ήταν η Σύρος που το κοινό της πάντα τιμούσε τις παραστάσεις της.
Το 1896 συμμετέχει με την κορυφαία Ελληνίδα ηθοποιό Ευαγγελία Παρασκευοπούλου στον Ολυμπιακό Θίασο, όπου θα λάβουν μέρος πολλοί εκλεκτοί ηθοποιοί.
Από το πλήθος ρόλων, που ερμήνευσε, ξεχωρίζουν οι ερμηνείες της στα Αιμιλία Γκαλότι του Λέσινγκ, στην Λουίζα Μίλερ του Σίλερ, στους Άθλιους του Ουγκώ καθώς και στους Βρικόλακες του Ε. Ίψεν όπου ερμήνευσε –σύμφωνα με τις τότε κριτικές– συγκλονιστικά την κυρία Άλβινγκ.
Υπήρξε η πρώτη ηθοποιός που υποδύθηκε την Αντιγόνη στην τραγωδία του Σοφοκλή για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Η Πιπίνα Βονασέρα υπήρξε μία συγκλονιστική ηθοποιός την εποχή που μεσουρανούσε, πολύ πριν την Μαρίκα Κοτοπούλη και την Κυβέλη. Είχε τα πρωτεία στο ελληνικό θέατρο και είχε γράψει ιστορία με τις δραματικές και τις τραγικές ηρωίδες που ερμήνευε. Κατέχει ασφαλώς μια ξεχωριστή θέση στην ιστορία της νέας ελληνικής σκηνής. Ήταν αδιαμφισβήτητα μια από τις μεγαλύτερες γυναίκες ηθοποιούς της εποχής της. Είχε την ίδια επιτυχία και στην αρχαία τραγωδία αλλά και σε έργα του Βερναρδάκη.
Η Πιπίνα Βονασέρα έφυγε από τη ζωή το 1927.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Οι πληροφορίες αντλήθηκαν από την εγκυκλοπαίδεια του Θεόδωρου Έξαρχου Έλληνες ηθοποιοί: Αναζητώντας τις ρίζες, που κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Δωδώνη.
