Τα βιβλία διηγημάτων κυοφορούν μια πληθώρα, συνήθως, μηνυμάτων και συναισθημάτων. Καθένα διήγημα έχει τη δική του ιστορία, έχει τη δική του κεντρική ιδέα και αφήνει τη δική του χροιά στον αναγνώστη. Πολλοί είναι εκείνοι που τα προτιμούν· όχι άδικα.
Το σημερινό βιβλίο δε είναι διανθισμένο με διάσπαρτες εικόνες, πράγμα που με χαροποίησε ιδιαίτερα. Μέσα από τις ιστορίες αναβλύζει ελπίδα, τόλμη μα και δειλία. Γίνεται λόγος για χαμένες ευκαιρίες και για απερισκεψίες. Πολυσχιδείς χαρακτήρες έρχονται να μας προβληματίσουν, να μας συγκινήσουν με τις πράξεις τους, να μας στιγματίσουν. Το θάρρος, η υπομονή αλλά και η περιέργεια, έχουν τη δική τους θέση ανάμεσα στις λέξεις και αδημονούν να διαβαστούν το δίχως άλλο.
Κάθε μία ιστορία ξεχωριστή. Κάθε μία ιστορία κι ένα διαφορετικό ταξίδι. Για όλες θα πω κάτι εκτός από μία, γιατί εκεί τα λόγια είναι λίγα, είναι φτωχά και από σεβασμό και μόνο δεν θα κάνω αναφορά στο περιεχόμενό της. Δεν θα πω περισσότερα. Όταν πάρετε το βιβλίο στα χέρια σας το διαβάσετε και φτάσετε στο τέλος, θα έχετε καταλάβει τι εννοώ.
Διάβασα για έναν φροντιστή, έναν οίκο ευγηρίας, ένα εκνευριστικό φλερτ, ένα καλά οργανωμένο σχέδιο και πολλές νοσταλγικές αναμνήσεις.
Συγκινήθηκα με έναν άστεγο με αναπηρία, την ανέλπιστη εξέλιξη στη ζωή του και τη φωτογραφία σε λευκή κορνίζα.
Προβληματίστηκα με ανέφικτες καταστάσεις για τις οποίες οφείλεται η δειλία μας. Η δειλία η οποία λειτουργεί σας σκουριασμένη άγκυρα, ικανή να μας κρατήσει μακριά από το φως, όσο κι αν το επιθυμούμε.
Ένιωσα περίεργα για την εργασία σε εταιρεία γνωριμιών, για το ραντεβού με θετικό αποτέλεσμα κατά το ήμισυ και τα χαμόγελα συμπάθειας που ταξίδευαν τελικά μακριά από τον έρωτα.
Συμπαραστάθηκα στον αλκοολικό πατέρα και σύζυγο που με το πρόβλημά του διέλυσε τους οικογενειακούς δεσμούς, αλλά και στην ανάγκη ενός παιδιού για μια αρτιμελή οικογένεια.
Συγκινήθηκα με τους όρους συναλλαγής μιας σχέσης, τον ανάδοχο πατέρα και το έτοιμο από καιρό βήμα του.
Θα θυμάμαι για αρκετό διάστημα το θαύμα του Σωτήρος, τα δελφίνια αλλά και το φύτεμα μιας ελιάς στο σωστό μέρος.
Χάζεψα από απόσταση τον πατέρα απών, ο οποίος θέλει να γίνει παρόν και μέλλον.
Εύκολο; Ίσως τελικά όχι.
Ταξίδεψα με έναν ευκολόπιστο Σεβάχ, που δέχεται καλοπροαίρετα ό,τι του πασάρουν, με μια ανιδιοτελή αγάπη για τα ζώα και τον άρρηκτο δεσμό με τη θαλασσινή αύρα.
Λυπήθηκα για το σπίτι που βρέθηκε στα πρόθυρα κατεδάφισης, για το σεντούκι με αναμνήσεις που ξεχύνονται όταν ο άσωτος υιός πατάει πόδι στο νησί 30 χρόνια μετά και για τις βαθιές ρίζες οι οποίες είναι έτοιμες να τον καλοδεχτούν κι ας κλοτσάει η καρδιά του.
Στάθηκα λίγο περισσότερο στην απιστία, τα 25 χρόνια γάμου, τη νέα επαγγελματική στροφή αλλά και τη μοναξιά που με κάθε ευκαιρία τρυπώνει ακόμα και μέσα από χαραμάδες.
Ξεχώρισα ένα μαγαζί με βιολογικά προϊόντα, ένα ασαφές βλέμμα, κάμποσες μύχιες και συνάμα κρυφές, κακές σκέψεις, αλλά και τις σχέσεις της βιβλιοθήκης.
Θύμωσα μπροστά στην ορμή του γινατιού. Κρατά μακριά τους ανθρώπους! Τους κάνει απόμακρους, τους αποξενώνει, μα το πλήρωμα του χρόνου έρχεται κάποιες φορές να κλείσει όπως όπως τις ανοιχτές πληγές του. Προσοχή, όχι πάντα.
Από τα βιβλία που διαβάζω, επιλέγω μια φράση που μου κίνησε το ενδιαφέρον για να την μοιραστώ μαζί σας. Από το βιβλίο του Δρόσου Μιχαλόπουλου, ένα σύντομο βιογραφικό του οποίου θα βρείτε στο τέλος του άρθρου, επέλεξα την παρακάτω:
Από όλους τους ανθρώπους χρειάζεται τακτικά η απουσία σου, για να τους λείψει κάτι από σένα.
Το βιβλίο μου κράτησε συντροφιά κάμποσα βράδια. Διάβασα τις ιστορίες του, περισσότερο από μία φορές. Γιατί; Για ποικίλους λόγους. Κάποιες κέντρισαν το ενδιαφέρον μου, άλλες με συγκίνησαν βαθιά και μια κατηγορία μου προξένησε έντονα και βαθιά συναισθήματα.
Τα βιβλία με διηγήματα είναι σαν τις ταινίες μικρού μήκους. Λένε γρήγορα μια ιστορία, συμπεριλαμβάνουν λίγες λέξεις, μα τα νοήματά τους είναι ανεξίτηλα, πολλά και ποικιλόμορφα, ικανά να κατακλύσουν κάθε αναγνώστη.
Η εικονογράφηση έγινε από τον Νίκο Κουκούλη.
Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διάνοια.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Το οπισθόφυλλο του βιβλίου αναφέρει:
Μπορεί μια φωτογραφία σε μια λευκή κορνίζα να κρύβει οικογενειακά μυστικά;
Μπορεί ένα παλιό αρχοντικό σ' ένα νησί να γίνει κρυψώνα για έναν φυλακισμένο;
Μπορεί μια παρέα από δελφίνια να κρατήσει παρέα στην αγαπημένη σου;
Όλα μπορούν να συμβούν, με βασικό σκοπό να γεμίσουν με χαμόγελα και με δάκρυα τους αναγνώστες του βιβλίου.
Δεκατέσσερις μικρές ιστορίες-διηγήματα, που μπορείς να τις διαβάσεις αλλά και να τις ακούσεις καθημερινά. Από έναν φίλο, από έναν συγγενή, από έναν άγνωστο που θέλει να τις μοιραστεί μαζί σου… Μέσα σ' ένα βαγόνι τρένου, σε μία αίθουσα αναμονής, σε μια σχολική τάξη.
Για τη χαρά και τη λύπη. Για την προσδοκία της χαράς. Για το μοίρασμά της. Για το χωρισμό και την απογοήτευση. Οι περισσότερες με όμορφο τέλος. Οι λιγότερες με χωρισμό, αλλά μ' ένα μεγάλο ταξίδι πριν από αυτόν. Η προτελευταία ιστορία και όλο το βιβλίο αφιερωμένα στα παιδιά που δεν μπόρεσαν να επιστρέψουν σπίτι τους!
Αυτές θέλω να μοιραστώ μαζί σας!
Λίγα λόγια από τον συγγραφέα του βιβλίου:
Γεννήθηκα και μεγάλωσα στη Θεσσαλονίκη. Από μικρός έπλαθα στο μυαλό μου ιστορίες και τις έγραφα για να μην τις ξεχνάω. Πάνω από εξήντα τέτοιες έχω γράψει, από τα είκοσί μου χρόνια και μετά. Οι περισσότερες χάθηκαν. Δύο μόνο ιστορίες μπόρεσα να βρω και άλλες δώδεκα να τις ξαναγράψω. Χαρά μου να διαβαστούν.
