Γιουκάλι, στο θέατρο Μικρός Κεραμεικός, σε σκηνοθεσία και κίνηση Φώτη Καράλη και κείμενο Τατιάνας Κίρχοφ. Στη σκηνή η ίδια η Τατιάνα Κίρχοφ, ο Ραφαήλ Καριωτάκης και ο Σπύρος Κατσιάνος.
Ένα ταξίδι ανάμεσα στο όνειρο και την πραγματικότητα, για όποιον το επιθυμεί, μέσα από τη μετάβαση στο Γιουκάλι. Ένα μέρος φανταστικό όπου ο ενδιαφερόμενος μπορεί να μπει μέσα μόνο για τρεις φορές. Έχει τη δυνατότητα να δει εικόνες από το παρελθόν ή να δει πώς θα είναι το μέλλον. Δεν μπορεί όμως να αλλάξει τίποτα, αυτός είναι και ο μόνος απαράβατος όρος.
Μια παράσταση τρυφερή που με συγκίνησε βαθιά, βλέποντας τον Αλέξη να προσπαθεί να ισορροπήσει σε μια ζωή που δεν τον γεμίζει, αρνούμενος να αποδεχτεί το τραγικό γεγονός που σημάδεψε την ψυχή του. Η γλυκιά Νάτα, αυτό το υπέροχο πλάσμα με δίψα για ζωή, μια γυναίκα ατίθαση, αδάμαστη, ονειροπόλα, σαν την πεταλούδα πετάει τριγύρω του δίνοντας του χαρά. Χορεύουν, ταξιδεύουν, περνάνε το κάθε λεπτό μαζί σαν να είναι το τελευταίο.
Η κίνησή τους, άλλοτε σε αργούς ρυθμούς κι άλλοτε σε εγρήγορση, βοηθάει στην κορύφωση του έργου. Η μουσική δυνατή κι έντονη, ξυπνάει όλες τις αισθήσεις μας. Τα φώτα δίνουν στα πρόσωπά τους μια άλλη διάσταση.
Η ανάγκη να βρούμε νόημα στη ζωή μας είναι πιο δυνατή κι από τον θάνατο. Η ανάμνηση του λατρεμένου μας προσώπου είναι αυτή που τελικά μας κρατάει ζωντανούς. Κρατάμε σαν φυλαχτό τις στιγμές που περάσαμε μαζί του και προχωράμε γιατί αυτό θα ήθελε να κάνουμε.
Πολύ αξιόλογη δουλειά από όλους. Μπράβο στα παιδιά!
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
