Η μητέρα του σκύλου στο θέατρο Ακροπόλ, του Παύλου Μάτεσι, σε σκηνοθεσία Κώστα Γάκη, με έναν θίασο εξαιρετικό.
Η Υρώ Μανέ έκανε τη διασκευή μαζί με την Κατερίνα Γιαννάκου και είναι η Ραραού, αυτή η σπαρακτική και ταυτόχρονα δυναμική προσωπικότητα της λογοτεχνίας. Τάνια Τρύπη, Σπύρος Μπιμπίλας, Παναγιώτης Μπουγιούρης, Ειρήνη Θεοδωράκη, Πέτρος Λιόντας, Μαρία Μπατή, Γεωργία Αμοργιαννιώτη, Αιλιάνα Μαρκάκη, Στράτος Νταλαμάγκος, Νατάσα-Φαίη Κοσμίδου, Νικόλ Δημητρακοπούλου, Γιάννης Βασιλώτος, Γιώργης Παρταλίδης γεμίζουν τη σκηνή προσφέροντάς μας μια υπέροχη θεατρική εμπειρία.
Με χιούμορ, ανάμεσα στη φαντασία και την πραγματικότητα, η Ρουμπίνη, ξετυλίγει το νήμα της ζωής της από τα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, του Εμφυλίου, μέχρι τη δικτατορία και τη μεταπολίτευση. Κακουχίες, πείνα, διαπόμπευση, πίκρες, χαρές και λύπες και μια ηρωίδα να ακροβατεί πάντα σε ένα τεντωμένο σχοινί, παλεύοντας με φαντάσματα και το τραύμα που βαραίνει την ψυχή της.
Διακαής της πόθος να γίνει ηθοποιός, να παίζει στο θεατρικό σανίδι, να τη βλέπει ο κόσμος από την πλατεία του θεάτρου και να την χειροκροτεί, να πέφτουν οι άντρες στα πόδια της, να γίνει διάσημη. Στα μπουλούκια και μετέπειτα στα θέατρα όπου έπαιξε, είχε μικρούς ρόλους αλλά εκείνη θεωρούσε ότι ήταν σπουδαία. Πάντα διακωμωδούσε τα κακώς κείμενα του συγκεκριμένου χώρου. Τα έζησε όμως όλα αυτά ή απλά ήταν μέσα στη φαντασία της;
Έξυπνη, πονηρή, δύο συντάξεις κατάφερε να βγάλει, δεν παντρεύτηκε ποτέ για να μην τις χάσει κοιτάζοντας το συμφέρον της. Βαθιά μέσα της όμως η πίκρα κι ο πόνος την έτρωγαν σαν το σαράκι αργά και βασανιστικά. Παρόλο που είχε τόσο κόσμο γύρω της, εκείνη ένιωθε μόνη. Πάντα μόνη ήταν άλλωστε, χωρίς την πατρική παρουσία στο σπίτι, με μια μητέρα να παλεύει να εξοικονομήσει τα προς το ζην, μια κοινωνία να κρίνει και να επικρίνει.
Όλοι οι ηθοποιοί μου άρεσαν πολύ όπως απέδωσαν τους ρόλους τους, η δε κυρία Μανέ πειστική μέχρι εκεί που έπρεπε. Η κυρία Τρύπη ξεχώρισε περισσότερο από όλους, μου άρεσε πάρα πολύ.
Μια παράσταση που στο σύνολό της με άφησε πολύ ικανοποιημένη· όχι μόνο εμένα αλλά και όλους όσοι βρίσκονταν στην αίθουσα κι ήμασταν μπόλικοι. Το ένθερμο παρατεταμένο χειροκρότημα απέδειξε ότι ικανοποίησε το κοινό το όλο εγχείρημα.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
