Numb (μουδιασμένος, ακινητοποιημένος, ναρκωμένος), στο θέατρο Αλκμήνη, του Νίκου Σκουλά. Παίζουν οι ηθοποιοί Λουκάς Κούτρας, Κωνσταντίνα Πέτροβα, Ορέστης Τουλιάτος, Νίκος Σκουλάς. Ακούγεται η φωνή της Αλεξάνδρας Καρακατσάνη.
Μετενσάρκωση, αναμνήσεις, ιστορία του κόσμου. Μνήμη, ένα αεροπορικό δυστύχημα, τέσσερα άτομα σε ένα κλειστό δωμάτιο, χωρίς διέξοδο, χωρίς καμία επαφή με τον έξω κόσμο, το έτος 2038.
Μια παράσταση που ενώ ήθελε κάτι να πει τελικά δεν το είπε. Λίγο οι υπερβολικές φωνές από τους πρωταγωνιστές, λίγο το δυστοπικό περιβάλλον, λίγο το προχωρημένο της ώρας... κούρασε και δεν μας άφησε να την απολαύσουμε όσο θα έπρεπε.
Φύγαμε μπερδεμένοι, απορημένοι, προβληματισμένοι. Δεν νιώσαμε αυτό το μούδιασμα, που αναφέρεται στον τίτλο της παράστασης, παρόλο που όλοι οι ηθοποιοί κατέβαλαν υπεράνθρωπες προσπάθειες και αυτό τους το αναγνωρίζω. Μπορεί να φταίει κι ότι το θέμα του έργου ήταν λίγο δυσνόητο κι αρκετά δύσκολο ως προς την κατανόησή του.
Το βασικό ερώτημα ήταν: Τι είναι η μνήμη; Μνήμη θολή, μνήμη κενή, μνήμη επιλεκτική, μνήμη ελέφαντα ή χρυσόψαρου... Ανάλογα την περίπτωση θα απαντήσω εγώ.
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
