Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Κ.Β.: Η απώλεια. Η απώλεια σε όλες τις μορφές. Ο θάνατος, ο χωρισμός και η ασθένεια. Ήθελα να κλείσω τις πόρτες πίσω μου.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Κ.Β.: Θα χρησιμοποιήσω τον τίτλο «Venceremos» που σημαίνει «Θα νικήσουμε».
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Κ.Β.: Να μην φοβηθείτε. Να μην διστάσετε στιγμή να γυρίσετε την επόμενη σελίδα και να οδηγηθείτε στο τέλος. Τούτες οι λέξεις γράφτηκαν στην απόλυτη σιωπή, πάνω σε σπασμένα γυαλιά. Γράφτηκαν με την απόλυτη επίγνωση ότι ο πόνος είναι το θύμα της αδυναμίας μας.
Γι’ αυτό σας λέω... Θα Νικήσουμε.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Κ.Β.: Θα πήγαινα σε μια χώρα που έχει πάντα άνοιξη και καλοκαίρι! Αν ήμουν ερωτευμένη θα ήθελα να διαρκέσει για ένα χρόνο με τον καλό μου. Αν πήγαινα με φίλους θα χρειαζόμουν σίγουρα έξι μήνες.
Αν ήμουν μόνη, θα άντεχα μόνο ένα μήνα γιατί δεν θα μπορούσα χωρίς τους ανθρώπους που αγαπώ, δεν θα μπορούσα να λείψω περισσότερο γιατί θα μου λείπανε.
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο.
Κ.Β.:
Πάπλωμα σε έκανακαι με σκέπασααπόψενα ζεσταθεί η ψυχήνα μηντρέμει πια ...
Η ποιητική συλλογή της Κερασίας Βούσβουρα, Venceremos, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ανεμόεσσα.
Στο οπισθόφυλλο:
Απόψε τυλίχτηκα με την πλαστική κουρτίνα του μπάνιου.
Έβαψα τις βλεφαρίδες μου γαλάζιες και τα χείλη μου κατακόκκινα.
Ντύθηκα την τρέλα μου με περισσή φροντίδα.
Άναψα τα κεριά και ένα τσιγάρο και βγήκα στο μπαλκόνι.
Ο αέρας μύριζε σάπια φύλλα και περασμένα όνειρα.
Κανείς δεν με είδε μέσα στην νύχτα.
Κανείς δεν άκουσε την οδύνη που πνίγηκε στον λαιμό μου...
Κανείς δεν πήρε στα σοβαρά την έλξη μου στον θάνατο.
Την ανάγκη μου για την υπέρτατη λύτρωση.
Γύρισα την πλάτη μου στον έξω κόσμο.
Τράβηξα την κουρτίνα και κλείδωσα την πόρτα.
Γδύθηκα το ρούχο της τρέλας.
Πήρα τα χάπια μου, τακτοποίησα τα μαξιλάρια στον καναπέ και υποκρίθηκα ότι έζησα και σήμερα.
Η Κερασία Βούσβουρα γεννήθηκε στη Γερμανία το 1972. Μεγάλωσε στις Γλαφυρές Βόλου. Σπούδασε παιδοψυχολογία στο ΕΚΚΕΣ Gollege, στη Θεσσαλονίκη όπου και διαμένει. Για εκείνη η Θεσσαλονίκη είναι η μαγική πόλη των θαυμάτων.
Γράφει από μικρή για να ξεφεύγει από την πραγματικότητα και να αυτοθεραπεύεται.
Η γραφή αποτελούσε για χρόνια το κρυφό της μυστικό που φύλαγε καλά στα συρτάρια της ψυχής της. Ώσπου το 2017 εξέδωσε την πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Σκέψεις Δια-λόγου». Το 2019 κυκλοφόρησε η δεύτερη ποιητική της συλλογή Venceremos από τις εκδόσεις Ανεμόεσσα.
Είναι μέλος του μη κερδοσκοπικού σωματείου Το Ράφι της Αγάπης.
Περισσότερα:
Επίλογος:
Σε μια ιδιωτική μας συνομιλία μού είπε: Από το τραγούδι του Άσιμου εμπνεύστηκα τον τίτλο Venceremos, δηλαδή θα νικήσουμε.
