Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Φωνή τέχνης *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Ο φάρος του Κένεμπεκ * Το ματωμένο παρελθόν * Ο κώδικας του αυτοκράτορα * Λέγε με Στράτο * Ματωμένος κάκτος * Ονείρου σκιές * Στο σύμπλεγμα της αράχνης * Η κυρά του κάστρου * Ο πύργος των Ταράσωβ * Η κόρη του ουρανού * Εντολείς * Όνειρα από ιστό * Τα Βασίλεια * Ταξίδι στο κόκκινο ** Ποίηση: Στην αμφιλύκη της αγρύπνιας * Σκοτεινή κουκκίδα * Η γυναίκα με τη λεοπάρδαλη * Ωδές του πόνου και τρούφες ΙΙ ** Διηγήματα: Ξιπασμένες νοικοκυρές ** Άλλα: Τέσσερις τίτλοι των εκδόσεων Ελκυστής * Τέσσερις τίτλοι από τον Ελκυστή ** Παιδικά: Κυκλαδίτικα παραμύθια

550 του Σταμάτη Πακάκη

Να πας να δεις το 550, μου λέει μια φίλη. Αυτό είναι γραμμή λεωφορείου της απαντώ γελώντας. Ε για αυτό μιλά η παράσταση, για το δρομολόγιο του 550, μου απαντά εκείνη και χαμογελά κλείνοντας
μου το μάτι. Δεν έχασα χρόνο όπως καταλαβαίνετε και έσπευσα να το δω. Περίεργο μου φάνηκε. Μια παράσταση που μιλά για το δρομολόγιο ενός λεωφορείου που ομολογώ έχω πάρει πάρα πολλές φορές στην ζωή μου.

Περιμένοντας στο περίτεχνο φουαγιέ του θεάτρου Faust άκουσα μια φωνή που έλεγε περάστε… Στην σκάλα μια γλυκιά μελαχρινή με εμβληματικό ντεκολτέ καλωσόριζε τους άντρες που είχαν προσέλθει να παρακολουθήσουν την παράσταση. Κατάλαβα αμέσως ότι ήταν μέρος της παράστασης αλλά το βρήκα εξαιρετικά έξυπνο. Ανεβαίνοντας τα σκαλιά, μια μικροκαμωμένη καλλονή, από εκείνες τις κοπέλες που τις βλέπεις και λες αυτή μοιάζει με κουκλίτσα, έλεγε χαρακτηριστικά: "Διονύση, τόσα τηλέφωνα σε έχω πάρει και δεν το σηκώνεις…" Αυτό όχι, δεν κατάλαβα αν ήταν μέρος της παράστασης. Ένιωσα έντονα την επιθυμία να της συμπαρασταθώ λέγοντας της πάμε για άλλα κοπελιά!

Και όμως φίλοι μου, η παράσταση είχε κιόλας αρχίσει από τις σκάλες. Δίχως ίχνος υπερβολής. Καθίσαμε στις θέσεις μας και μια χαρούμενη παρέα από νέους ηθοποιούς μας καλωσόρισαν στο ταξίδι τους. Ένα ταξίδι πρωτότυπο. Ποτέ μέχρι τώρα δεν έχω συναντήσει τέτοια ενέργεια μαζεμένη.

Επιβάτες της γραμμής 550 άγνωστοι μεταξύ τους, μα στην στάση την ίδια πάντα ώρα. Μπαίνουν και βγαίνουν από το μέσο μαζικής μεταφοράς, συναντιούνται καθημερινά αλλά ο κάθε ένας στον κόσμο του, χωμένος μέσα στις δικές του σκέψεις και προβλήματα. Η σκηνή γεμίζει με τον ήχο του λεωφορείου που κινείται και οι ηθοποιοί ας πιασμένοι από τις χειρολαβές πέφτουν ο ένας πάνω στον άλλο. Τα σκηνικά λιγοστά μα δεν είχε κανένα νόημα να υπάρχουν, τα λόγια και οι κινήσεις των ερμηνευτών δημιουργούν μια πραγματική εικόνα που εξάπτει την φαντασία του κοινού και αυτό είναι τελικά το ζητούμενο.

Ο Σταμάτης Πακάκης μας παρουσιάζει με πολύ έξυπνο τρόπο αυτό που όλοι ζούμε καθημερινά. Πόσοι από εμάς δεν έχουμε πάρει ξανά και ξανά την γραμμή που μας πάει ενδεχομένως στην δουλειά μας; Βλέπουμε συχνά τα ίδια άτομα· εγώ προσωπικά όταν βλέπω μια συγκεκριμένη κυρία ξέρω ότι θα καθυστερήσω. Οι καβγάδες, και τα βλέμματα απαξίωσης που πολλές φορές πιάνουμε να συμβαίνουν μέσα στα μέσα μεταφοράς ψυχών όπως το λέω εγώ. Βλέπουμε την ιστορία οκτώ επιβατών. Τους συναντάμε μέσα στο 550, φορτωμένους με όνειρα και προσδοκίες. Προσδοκίες που στις ημέρες μας δεν βρίσκουν αντίκρισμα.
Ο συγγραφέας μας μιλά ωμά μέσα από το χιουμοριστικό του κείμενο για την σημερινή πραγματικότητα. Μια κοινωνία δίχως όρια, δίχως αγάπη και σεβασμό για τον διπλανό του. Μεταμορφώνει την γραμμή του 550 σε μια μικρή κοινωνία που καθρεφτίζει την αποξένωση και την θλίψη που βιώνει ο σημερινός άνθρωπος, μια κατάσταση που τον οδηγεί μοιραία σε με βίαιη συμπεριφορά που ορίζει την καθημερινότητα του.

Είναι ξεκάθαρα μια πρωτοποριακή παράσταση. Ο θεατής δεν βαριέται γιατί ο λόγος γίνεται τραγούδι με την φωνή αρχικά του Σταμάτη Πακάκη και έπειτα όλων των ηθοποιών μαζί. Νέοι ηθοποιοί πολλά υποσχόμενοι που μας αποδεικνύουν περίτρανα πως η τέχνη του θεάτρου έχει να δώσει πολλά στην χώρα μας και όχι μόνο.

Δεν θέλω να σας αποκαλύψω πολλά γιατί θα χαθεί η μαγεία που έζησα. Πρόκειται όμως για μια παράσταση συγκλονιστική. Ο συγγραφέας και σκηνοθέτης Σταμάτης Πακάκης είναι ένας ταλαντούχος νέος που θα αφήσει το στίγμα του γερά με αυτό που τόλμησε να δημιουργήσει. Γιατί η αλήθεια είναι ότι η κοινωνία μας έχει αλλοτριωθεί και όλοι το γνωρίζουμε. Έχουμε όμως τα κότσια να το παραδεχτούμε και να κάνουμε κάτι για αυτό;

Σας προτείνω να πάτε ένα ταξίδι με το 550 και αφεθείτε σε όλη αυτή την υπέροχη ατμόσφαιρα. Τρέξτε όμως γιατί τα δρομολόγια είναι ελάχιστα…
Περισσότερα από την Κατερίνα Σωπύλη-Κονίτσα

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Το ματωμένο παρελθόν: Η αφορμή, Βασίλη ΛινάρδουΟνείρου σκιές, Πελούσας ΤσαντάκηΤέσσερις τίτλοι από τις εκδόσεις ΕλκυστήςΩδές του πόνου και τρούφες ΙΙ, Οδυσσέα ΓιαννάκηΛέγε με Στράτο, Χρυσούλας Σ. ΓεωργούλαΜατωμένος κάκτος, Μαρίνας ΧρόνηΣτην αμφιλύκη της αγρύπνιας, Ελένης Τζιώγα
Κυκλαδίτικα παραμύθια, Θάνου ΚωστάκηΕντολείς, Ηρακλή ΤριανταφυλλίδηΟ κώδικας του αυτοκράτορα, Νίκου ΚυριαζήΣκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΟ πύργος των Ταράσωβ, Χάρη ΜπαλόγλουΤαξίδι στο κόκκινο, Ελένης ΠουλημένουΤέσσερις τίτλοι από τις εκδόσεις Ελκυστής: Φαντάσματα από το παρελθόν, Το βέλος του έρωτα, Λαθραία αλήθεια και Ο Φουντωτούλης
Η κόρη του ουρανού, Χαράς ΑνδρέουΗ γυναίκα με τη λεοπάρδαλη, Βασίλη ΜαραγκούΞιπασμένες νοικοκυρές, Έφης ΚαραμπάΌνειρα από ιστό, Άγγελου ΓαλάνηΗ κυρά του κάστρου, Σμαραγδής ΜητροπούλουΤα Βασίλεια, Αλέξανδρου ΚαψοκόληΣτο σύμπλεγμα της αράχνης, Ελευθερίας Καραδήμου