Τι σας ώθησε να γράψετε αυτό το βιβλίο;
Πόπη Κλειδαρά: Με ώθησε ο εαυτός μου και υποσυνείδητα όλοι οι άνθρωποι που με γνώρισαν -όσοι έμειναν, όσοι έφυγαν και όσοι δεν υπάρχουν πια.
Αν θα έπρεπε να το περιγράψετε με μία μόνο λέξη, ποια θα ήταν αυτή;
Π.Κ.: Αυτογνωσία.
Τι θα συμβουλεύατε εκείνον που επρόκειτο να το διαβάσει;
Π.Κ.: Το βιβλίο αυτό είναι ένα ταξίδι και έχει έναν προορισμό. Είναι χωρισμένο σε ενότητες, επειδή ο ταξιδιώτης αναγνώστης θα χρειαστεί να κάνει κάποιες απαραίτητες στάσεις. Κάθε φορά όμως, σε κάθε νέα ενότητα-ξεκίνημα θα είναι χρήσιμο να κουβαλά μαζί του τις πληροφορίες της προηγούμενης ενότητας-εμπειρίας. Έτσι, φτάνοντας στο τέλος θα έχει κατακτήσει το νόημα της Ρέουσας Σιωπής. Φυσικά, κάποιος μπορεί να ξεκινήσει με διαφορετική σειρά, στο διάβασμα δεν υπάρχουν απαγορεύσεις.
Αν το βιβλίο σας ήταν/γινόταν ένα κανονικό ταξίδι κάπου στον κόσμο, που θα πηγαίναμε και πόσες μέρες θα κρατούσε;
Π.Κ.: Για κάθε άνθρωπο υπάρχει κάπου πάνω στη Γη ένα μέρος παραμυθένιο, όπου δεν ακούγεται τίποτε άλλο πάρα μόνο τρεχούμενο νερό, αέρας που κυριεύει το σώμα, ήχοι της φύσης που τον διαπερνούν και κάνουν τις αισθήσεις του να χορεύουν από αγαλλίαση, ντύνοντάς τον με μια ασύλληπτη ομορφιά. Μέσα σ’ αυτή τη μαγεία όλα τα βλέπεις με τα μάτια της ψυχής... κι αν η ψυχή σου πονά οφείλεις να τη γιατρέψεις, αν δεν πονά να της πεις ένα τραγούδι. Σκοπός είναι η γαλήνη.
Για μένα υπάρχουν πολλά τέτοια μέρη στο νησί μου, τη Λέσβο, αλλά και στην Κρήτη, στην οποία έμεινα 8 ολόκληρα χρόνια. Το μεγαλύτερο μέρος του βιβλίου γράφτηκε στο σπίτι μου, στα Πάμφιλα, κάτω από μια καρυδιά. Νομίζω πως σε ταξίδια όπως αυτό, παύει να υφίσταται η έννοια του χρόνου, αφηνόμαστε κι απλώς βιώνουμε...
Κλείστε τη μίνι συνέντευξη με μία φράση/παράγραφο από το βιβλίο
Π.Κ.:
Αυτό που επιπλέει...
Αυτό που επιπλέει δεν είμαστε εμείς.
Δεν είναι η σορός του σκοτωμένου έρωτα,
ούτε η φυλακή της ψυχής των σωμάτων μας.
Είναι μια εκκεντρική κελαρυστή γαλήνη
που άνευρα παραδίδει τη σάρκα της
στο αμείλικτο ξέσπασμα του φωτεινού ορίζοντα.
Η ποιητική συλλογή της Πόπης Κλειδαρά, Ρέουσα σιωπή, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Πηγή. Παραπάνω, η ίδια, απαντά σε μια μικρή συνέντευξη μεγάλων βιβλιοταξιδών και παρακάτω συμπληρώνει το Ακρότιτλο του τίτλου του βιβλίου της, αποδεχόμενη την σχετική πρό(σ)κληση.
Ρέουμε
Επειδή
Ονειρευόμαστε
Υπέροχες
Συναντήσεις
Αθάνατες
Σμίγουμε
Ιδέες
Ωραίες
Πλημμυρίζουμε
Ηφαίστεια
Η Πόπη Κλειδαρά γεννήθηκε το 1987 στη Μυτιλήνη. Είναι πτυχιούχος του τµήµατος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστηµίου Κρήτης. Αγαπά να γράφει για τη ζωή, τις ανθρώπινες σχέσεις και τους δρόµους που ανοίγονται εκεί που κανείς δεν το περιµένει, γι’ αυτό άλλωστε έχει παρακολουθήσει σεµινάρια Συµβουλευτικής. Αυτό είναι το τρίτο της βιβλίο. Κατοικεί µε τον σύζυγό της και την κόρη τους στα Πάµφιλα Λέσβου.
