Εγγραφή στο newsletter για να μη χάνετε τίποτα! *** Δωρεάν διπλές προσκλήσεις! *** Φωνή τέχνης *** Κατεβάστε ΔΩΡΕΑΝ ebooks ή διαβάστε λογοτεχνικά κείμενα σε πρώτη δημοσίευση ΕΔΩ! *** Αν σας αρέσει το θέατρο -παρακολουθείτε όλα τα είδη- ή έχετε άποψη για μουσικά άλμπουμ ή για ταινίες ή διαβάζετε λογοτεχνικά έργα κτλ. και επιθυμείτε να μοιράζεστε τις εντυπώσεις σας μαζί μας, επικοινωνήστε με το koukidaki. Αρθρογράφοι, κριτικογράφοι, άνθρωποι με ανάλογη κουλτούρα ζητούνται! *** Δείτε τις ημερομηνίες των προγραμματισμένων κληρώσεων στη σελίδα των όρων.
ΚΕΡΔΙΣΤΕ ΒΙΒΛΙΑ ακολουθώντας τους συνδέσμους. Μυθιστορήματα: Σκότωσε σαν τον Στίβεν Κινγκ * Όταν το «σαν» μπήκε στη ζωή μας * Της αλός νεύμα * Τα κύματα * Αγάπη μου, έχασα το παιδί μας! * Αγάπησέ με αν τολμάς * Καβαλάρης θάνατος * Αιχμάλωτοι * Το αγόρι που δεν ήξερε τι θα πει θάνατος * Ίχνος στον καθρέφτη * Από την Κέρκυρα στην Αίγυπτο με μια βαλίτσα όνειρα * Αδαμάντινα τείχη: Φιανκέτο * Ματωμένος Δούναβης ** Ποίηση: Σκοτεινή κουκκίδα * Φως όπως μανταρίνι * Κατάβασις * Θαλασσινό μονόπρακτο στο Αιγαίο ** Διάφορα άλλα: Τα σπασμένα κομμάτια μιας αγάπης * Στην άλλη πλευρά του κρεβατιού * Χορός στα ποτήρια * Ιβ & Βη * Η αγάπη είναι η απάντηση ** Διηγήματα: Συνέβη στη Θεσσαλονίκη ** Παιδικά: Ο τυφώνας: Μια ιστορία για τη δυσλεξία * Τα βάσανα του Τεό και της Λέας

Ο Άρης Γεράρδης και Ο τρυφερός παλαιστής

Από το εξώφυλλο της συλλογής διηγημάτων του Άρη Γεράρδη, Ο τρυφερός παλαιστής, και φωτογραφία του ίδιου

Γιατί γράφετε;
Άρης Γεράρδης: Από κάποια μυστήρια εσωτερική παρόρμηση, που διακρίνει όλους τους καλλιτέχνες. Για να μεταδώσω τη φωνή μου, τον λόγο μου, να επικοινωνήσω με τους συνανθρώπους μου. Για τη φιλοδοξία μου να φανώ χρήσιμος και για πολλούς άλλους λόγους, που θέλω να πιστεύω δεν περιλαμβάνουν και τη ματαιοδοξία.

Πώς προέκυψε η συλλογή «Ο τρυφερός παλαιστής»;
Α.Γ.: Είχα στο συρτάρι, όπως οι περισσότεροι ομότεχνοί μου, ένα απόθεμα από κάποια πεζά μου, τα οποία κάποια στιγμή θα επιχειρούσα να τα εκδώσω. Η στιγμή άργησε, γιατί κατά βάση είμαι ποιητής, αλλά ήρθε. Αφορμή στάθηκε το ομώνυμο διήγημα του τίτλου του βιβλίου μου, «Ο τρυφερός παλαιστής», που έστειλα το 2020 στον πανευρωπαϊκό διαγωνισμό «Νίκος Καζαντζάκης», των εκδόσεων Ραδάμανθυς, και απέσπασε το Β' Βραβείο.[1]

Ποιο ήταν το έναυσμα, η έμπνευση ή η ιδέα που μετουσιώθηκε σε αυτό το βιβλίο;
Α.Γ.: Στα διηγήματα αυτά περιλαμβάνονται προσωπικά βιώματα, και πώς αλλιώς θα ήταν, που αφορούσαν στα παιδικά, εφηβικά και μετεφηβικά μου χρόνια. Ήθελα να μιλήσω γι' αυτά. Να καταθέσω κάποιες αλήθειες για τους επήλυδες, που αναγκάστηκαν να μετοικήσουν στην Αθήνα κυρίως και σε άλλα αστικά κέντρα, τη δεκαετία του πενήντα με εξήντα.
Έχω δουλέψει παιδί στις καπνοφυτείες του τόπου καταγωγής μου, το Αγρίνιο. Εκείνα τα βιώματα αποτέλεσαν το έναυσμα. Μέγας δάσκαλος μετά τον Α. Παπαδιαμάντη και σε αυτό είδος –διηγήματα– ο Άντον Τσέχωφ, για μένα τουλάχιστον.

Πρώτη φορά συλλογή πεζών. Ποιο λογοτεχνικό είδος σας ταιριάζει περισσότερο;
Α.Γ.: Αυτό της ποίησης· απαντώ με βεβαιότητα σήμερα, μετά τις τέσσερις ποιητικές συλλογές μου. Κατόπιν, αυτό που έχετε στα χέρια σας και εννοώ τα εκτενή διηγήματα. Και να γράφω και να διαβάζω. Διηγήματα. Αυτούς τους μικρούς πυρήνες απαρχής μυθιστορημάτων προτιμώ, πλάι στο μαξιλάρι μου συνήθως. Αν ξαναέγραφα, σίγουρα την ίδια φόρμα θα επέλεγα, αλλά η ποίηση, η πρώτη ερωμένη διεκδικεί μανιωδώς τα πρωτεία…

Υπάρχουν θέματα που ταιριάζουν καλύτερα σε μία φόρμα και άλλα που ταιριάζουν στην άλλη;
Α.Γ.: Εξυπακούεται. Και στον καλό συγγραφέα απομένει να την κατέχει και να την χρησιμοποιεί αναλόγως. Αλλά υπόψιν: «Προτού να καταλύσετε τη φόρμα, μάθετε να τη χειρίζεστε. Μπορεί να ανακαλύψετε πως δεν χρειάζεται.». Και ακόμα: «Το περιεχόμενο υπαγορεύει το στιλ. Το αντίθετο δεν θα συμβεί ποτέ.», γράφει στο βιβλιαράκι του «Σεμινάρια δημιουργικής γραφής» ο Αλέξης Πανσέληνος.
Οι αναγνώστες, ο τελικός κριτής. Πέτυχε ή όχι η συνταγή; Πάντως βιβλία καθ' υπόδειξη συνταγών είναι συνήθως άνευρα. Σούπες.

Πώς θα περιγράφατε το βιβλίο με μια φράση;
Α.Γ.: Έξι και ένα σπονδυλωτά διηγήματα ή ένα παρ' ολίγον μυθιστόρημα.

Υπάρχει κοινός παρονομαστής στα διηγήματα που περιέχονται;
Α.Γ.: Η λέξη «σπονδυλωτά» στην παραπάνω απάντηση αυτό εκφράζει. Τον κοινό παρονομαστή, τον μίτο, που θα ήθελα να ανακαλύψει ο αναγνώστης, όχι γιατί αποτελεί κάποιο εφτασφράγιστο μυστικό, αλλά για χάρη της σωστής ανάγνωσης που δεν προκαταλαμβάνει τον αναγνώστη. Ίσως παιδευτεί λίγο, γιατί τα διηγήματα δεν ακολουθούν τη χρονολογική σειρά που συμβαίνουν. Αν ίσχυε αυτό, τουλάχιστον το διήγημα «Οι μαγικοί καθρέφτες» θα έπρεπε να βρίσκεται πρώτο.

Αφιερώσατε το βιβλίο στη μνήμη του Μένη Κουμανταρέα. Γιατί; Σας έχει επηρεάσει το έργο του με κάποιον τρόπο;
Α.Γ.: Είναι το ελάχιστο που μπορώ να κάνω πια. Του χρωστώ, όπως και άλλοι πολλοί, και το βιβλίο αυτό είναι ένας φόρος τιμής. Δεν αποσκοπεί σε τίποτα άλλο, παρά να μείνει αιώνια η μνήμη του. Τώρα στο δεύτερο σκέλος της ερώτησης: Σίγουρα θα έχω επηρεαστεί, θετικά ελπίζω, όπως άλλοι συνοδοιπόροι του Μένη Κουμανταρέα, που υπήρξε για πάνω από σαρανταπέντε έτη κάτι παραπάνω από φίλος και ανάδοχος των παιδιών μου. Αναλύομαι στη φιλία μας και διαδρομή μας στο τελευταίο αφήγημα, γραμμένο σε ένα αφιέρωμα γι' αυτόν στο περιοδικό Οδός Πανός. Ο άδικος θάνατός του με συγκλόνισε και με συγκλονίζει, όταν του μιλάω ενδόμυχα ακόμα, όπως στο «Φάντασμα του συγγραφέα».

Τι θα θέλατε να πείτε στον φιλαναγνώστη που θα επιλέξει να διαβάσει το βιβλίο;
Α.Γ.: Αναρωτιέμαι πώς μπορώ να απαντήσω την ερώτηση χωρίς να προκαταλαμβάνω τον αναγνώστη. Θα έλεγα παραινετικά ας κοιτάξουν πίσω από τον τίτλο, τι έχει κρύψει ο συγγραφέας. Τα βιβλία προσφέρουν την ξεχωριστή μαγεία τους πέρα από συμβουλές και παραινέσεις και η μεγαλύτερη απόλαυση, άλλωστε, είναι να ανακαλύπτει από μόνος του κάποιος οτιδήποτε στη ζωή. Πόσο μάλλον στα διαβάσματά του.

Ευχαριστώ από καρδιάς την κυρία Τζένη Κουκίδου, παλιά και αγαπητή μου γνώριμο, για τη φιλοξενία και την ευκαιρία να αφήσω κάποιες σκέψεις μου για το βιβλίο μου.

Ο τρυφερός παλαιστής, Άρη Γεράρδη

Η συλλογή διηγημάτων του Άρη Γεράρδη, Ο τρυφερός παλαιστής, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κέφαλος.

[1] Μεταφέρεται αυτούσιο το σκεπτικό της απονομής του βραβείου «Νίκος Καζαντζάκης»:
Αστική ηθογραφία εποχής με κοινωνικές προεκτάσεις. Διήγημα που χαρακτηρίζεται από την ισορροπία στην οργάνωση του αφηγηματικού υλικού, τη δύναμη των εικόνων, την ζωντάνια και πειστικότητα στη διαγραφή του ψυχισμού και του ήθους των προσώπων. Εστιάζοντας στην παρουσία του ομότιτλου ήρωα σε μια γειτονιά-αυλή της παλιάς Αθήνας θέτει στο επίκεντρο της αφήγησης τις ευαίσθητες ισορροπίες των ανθρώπινων σχέσεων, τις ανθρώπινες αδυναμίες και πάθη, τον φόβο απέναντι στο διαφορετικό, τις προκαταλήψεις και την σκληρότητα της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Τρυφερό και πικρό, συγκινεί και προβληματίζει.

Φωτογραφία Άρη Γεράρδη. Μένης Κουμανταρέας, στο Γκάζι

Σημείωση: Η παραπάνω φωτογραφία του Μένη Κουμανταρέα –στην περιοχή Γκάζι– ανήκει στον Άρη Γεράρδη (προσωπικό αρχείο). Προβάλλεται εδώ με άδεια του δημιουργού.

Περισσότερα από/για τον Άρη Γεράρδη:

ΔΩΡΑ - Κλικ σε εκείνο που θέλετε για πληροφορίες και συμμετοχές
Το αγόρι που δεν ήξερε τι θα πει φόβος, Γουον-πιένγκ ΣονΚαβαλάρης θάνατος, Άρη ΠαχήΧορός στα ποτήρια, Γεωργίας ΤάτσηΤης αλός νεύμα, Κωνσταντίας Σκανδάλου-ΚορδολαίμηΤα κύματα, Βιρτζίνια ΓουλφΑγάπη μου, έχασα το παιδί μας! Θοδωρή ΠολίτηΟ τυφώνας: Μια ιστορία για τη δυσλελία, Όλγας Κέγκου
Από την Κέρκυρα στην Αίγυπτο με μια βαλίτσα όνειρα, Μ. Φιλιππάτου και Η αγάπη είναι η απάντηση, Γ. ΑρβανίτηΣτην άλλη πλευρά του κρεβατιού, Άνθιας Χριστοδούλου-ΘεοφίλουΑιχμάλωτοι, Κωνσταντίνου ΣαγκριώτηΊχνος στον καθρέφτη, Ελευθερίας ΜεταξάΑγάπησέ με αν τολμάς, Ηλιάνας ΚλειτσογιάννηΙβ και Βη, Ευθύμιου ΣακκάΜατωμένος Δούναβης, Παρασκευής Καριώτου
Σκοτεινή κουκκίδα, Γιάννη ΣμίχεληΤα βάσανα του Τεό και της Λέας, MuzoΘαλασσινό μονόπρακτο στο Αιγαίο, Πασχαλίας ΑστερινούΚατάβασις, Θεοδόση ΠαπαδημητρόπουλουΜια φορά κι έναν καιρό, Άρης από το ΑρίSTARχος, Η λύτρωση της αθεΐας: Εξορκίζοντας του μάγους και 10 παράθυρα ανοιχτά
Φως όπως μανταρίνι, Έφης ΝικολαΐδουΑδαμάντινα τείχη: Φιανκέτο, Ελένης Σίντου