Και για μια ακόμα φορά στα γνωστά λημέρια του θεάτρου Αλκμήνη παρακολουθώντας την παράσταση Καπετάν Μιχάλης από το βιβλίο του εξαιρετικού Νίκου Καζαντζάκη, ατενίζοντας το παρελθόν μας, στην όμορφη Κρήτη, μέσω πολέμου, όπως ξέρει μόνο ο Καζαντζάκης να γράφει.
Ό,τι αφορά αυτόν τον συγγραφέα είναι πολύ δύσκολο να αποδοθεί και πολλές φορές έχει αποτύχει.
Όχι όμως σε αυτή την παράσταση.
Θεωρώ ότι κατάφεραν επιτυχώς να αποδώσουν το βιβλίο παρουσιάζοντας μια συγκροτημένη θεατρική παράσταση.
Η παράσταση μου θύμισε αρκετά παλιά τραγωδία κυρίως από τους ηθοποιούς που έμοιαζαν με χορό και με αυτόν τον τρόπο κατάφεραν να περιγράψουν με σαφήνεια την ιστορία γρήγορα και περιγραφικά.
Η επιτυχία θεωρώ ότι γίνεται πιο μεγάλη αν αναλογιστούμε ότι το βιβλίο του Καπετάν Μιχάλη δεν είχε γραφτεί για να αποδοθεί θεατρικά.
Ο δαίμονας, που εμφανίζεται με μορφή γυναίκας στον ασυμβίβαστο Κρητικό, τον διαλύει και η λύτρωση έρχεται μόνο όταν την σκοτώσει με τα δικά του χέρια· κάτι που παρουσιάστηκε στην παράσταση εξαιρετικά.
Μου άρεσε ο Τάσος Γιαννόπουλος στον ρόλο του καπετάν Μιχάλη.
Κανένας όμως από τους ηθοποιούς δεν υστέρησε και όλοι οι διάλογοι ήταν ξεκάθαροι και χωρίς λάθη.
Επίσης πολύ καλό ήταν και το σκηνικό αλλά και η μουσική.
Δικαίως παίζεται για τρίτη χρονιά και είναι μια καλή επιλογή για θέαση.
Πολύ καλή προσπάθεια!
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
