koukidaki: Ε, όχι κι έτσι!

Γεωργίου Κονίδη

Πίνακας Alexei Yawlensky [Νεκρή φύση, 1910]

Στο σπίτι των Μπομπ και Χάρι

ΜΠΟΜΠ: Χάρι, Χάρι, έλα εδώ γρήγορα και τάξε μου.

ΧΑΡΙ: Μια γραβάτα, όχι πολύ ακριβή όμως. Τι έγινε;

ΜΠΟΜΠ: Τίποτα ακόμη, αλλά θα γίνουν πολλά και καλά και δεν θα μου πάρεις εσύ φτηνή γραβάτα αλλά εγώ τρεις τουλάχιστον μεταξένιες.

ΧΑΡΙ: Τρεις μεταξένιες; Τι έκανες Μπομπ; Χωρίς εμένα; Αφού σου είπα ότι θα προσέχω περισσότερο στο επόμενο κόλπο.

ΜΠΟΜΠ: Τι; Τι λες τώρα; Άσε θα σου τα εξηγήσω όλα.

ΧΑΡΙ: Εντάξει Μπομπ, αλλά δεν θέλω τις γραβάτες, προτιμώ ένα ποδήλατο, πάντα ήθελα ένα.

ΜΠΟΜΠ (νευριασμένος): Θα σου πάρω μια κόρνα ποδηλάτου και ξέρεις πού θα στην βάλω; Σκάσε και άκου επιτέλους, ζώον! Άκου ποδήλατο!

Του εξηγεί

Δωμάτιο Λάρι και Μίλβας

ΛΑΡΙ: Το έχουμε λοιπόν;

ΜΙΛΒΑ: Θα το βρούμε, σώπα.

ΛΑΡΙ: Λίγα λόγια και σταράτα και γρήγορες διαδικασίες. Είναι αξιόπιστοι;

ΜΙΛΒΑ: Απατεώνες είναι Λάρι, τα 50.000 θέλουν, τον Μπομπ δεν τον φοβάμαι και ο Χάρι θα του πει να μην λέει πολλά.

ΛΑΡΙ: Γιατί; Είναι χαζός;

ΜΙΛΒΑ: Όοοχι, απλά πολύ ενθουσιώδης και υπερβολικός, νομίζει ότι θα ήταν πολύ καλός ηθοποιός και ό,τι κάνει το παίζει σαν σε σκηνή.

ΛΑΡΙ: Δηλαδή μπορεί να απαγγείλει Άμλετ; Χαθήκαμε.

ΜΙΛΒΑ: Σιγά μην παίξει την Πεντάμορφη και το τέρας! Υπερβολικέ. Στον ρόλο του είπαμε, δεν ανησυχώ, το έχει ο Μπομπ.

ΛΑΡΙ: Άντε καλά. Και ο Θεός βοηθός.

Σπίτι των Μπομπ και Χάρι

ΧΑΡΙ: Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι τι χρώμα γραβάτες θα πάρουμε με τα ρούχα.

ΜΠΟΜΠ: Αυτό είναι το κενό σου, τα άλλα όλα τα έχεις;

ΧΑΡΙ: Καλά τώρα, τα άλλα τα παίζω στα δάκτυλα. Τι νόμιζες;

ΜΠΟΜΠ (από μέσα το): Ούτε τα δάκτυλά του δεν μπορεί να μετρήσει. Για κάνε μια περίληψη σε παρακαλώ.

ΧΑΡΙ (όλο χαρά): Για αρχή θα ντυθούμε σαν λόρδοι και θα είμαστε αδέλφια. Εγώ θα είμαι ο μικρότερος και ο πιο όμορφος. Θα πάρουμε το αεροπλάνο των κορόιδων αλλά όταν φτάσουμε θα πούμε ότι θέλουμε να μείνουμε στο ξενοδοχείο για να μην υποχρεωθούμε. Μένουμε σε δικό μας πύργο, έχουμε λεφτά με ουρά, έχουμε εταιρεία με πλοία, βαπόρια και τάνκερ και με τόσα πλοία μάς αρέσει πολύ το ψάρεμα. Μετά θα πάμε να πουλήσουμε το εργοστάσιο που δεν θέλουμε και ζήσαμε εμείς καλά και αυτοί καλύτερα. Θα τους εξοντώσουμε.

ΜΠΟΜΠ: Αυτό είναι το μόνο σίγουρο (βαθύς και παρατεταμένος αναστεναγμός). Δεν υπάρχει ελπίδα, εεε;

ΧΑΡΙ (γελώντας όλο περηφάνια και έπαρση): Σιγά μην τους αφήσω εγώ ελπίδα. Δεν με ξέρεις καλά.

ΜΠΟΜΠ: Έτσι λοιπόν. Άκου τώρα πολύ προσεκτικά τι θα σου πω. Εσύ, όταν ήσουν μικρός, στα πέντε, έπεσες στην λίμνη και από την τρομάρα σου δεν ξαναμίλησες ποτέ. Ψυχολογικό, είπαν οι γιατροί. Ή αυτό ή θα πάω μόνος μου και θα κάνω και τα δύο αδέλφια ταυτοχρόνως· πιο πολλές πιθανότητες έχω.

ΧΑΡΙ: Εντάξει, έπεσα στη λίμνη και δεν ξαναμίλησα, αλλά αυτό με τον γιατρό, πώς θα το πω; Πότε θα ξαναμιλήσω;

ΜΠΟΜΠ: Πώς θα πεις αυτό με τον γιατρό; Ποτέ θα ξαναμιλήσεις; Δεν θα τα πεις εσύ αυτά, δεν θα μιλάς είπαμε, εγώ θα τα πω, εσύ θα κάνεις νοήματα.

ΧΑΡΙ: Τι ρόλος κόντρα κι αυτός! Τι νοήματα θα κάνω;

ΜΠΟΜΠ (τον μουτζώνει): Ο βουβός σου ρόλος θα μας εξασφαλίσει μια σίγουρη επιτυχία.

ΧΑΡΙ (μουτζώνει κι αυτός ως απάντηση): Κάτι σαν Τσάρλι Τσάπλιν, εεε;

ΜΠΟΜΠ: Κάτι σαν το τέλος στη Φωλιά του κούκου. Το ίδιο ακριβώς με τον Νίκολσον θα κάνεις.

ΧΑΡΙ: Σούπερ, δεν το έχω δει.

ΜΠΟΜΠ: Θα στο πάρω τώρα που θα πάμε για τα ρούχα και θα το μάθεις.

Πρώτη δημοσίευση

Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου

Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Alexei Yawlensky [Νεκρή φύση, 1910]

Το θεατρικό του Γεωργίου Κονίδη Ε, όχι κι έτσι! δημοσιεύθηκε στο koukidaki.gr σε 8 μέρη από τις 16 Ιουλίου 2025 και κάθε Τετάρτη. Η ανάγνωση ξεκινά από εδώ και συνεχίζεται στο επόμενο.