Χρήστου Ντικμπασάνη
ένας μικρός πλανήτης
σαν την παλιά την παιδική σβούρα
στριφογυρίζει στο διάστημα,
σαν το μήλο των πρωτοπλάστων,
σαν ένα δάκρυ του Θεού
Υπάρχει μες στο χάος
ο βράχος που πέταξε ο Κύκλωπας
στον περίφημο Κανέναν,
γιατί του χάλασε τη γαλήνη,
σαν την ψυχή που στροβιλίζεται
μες στο διάστημα χίλιους αιώνες,
σαν τις μνήμες μου που ξεπήδησαν
μέσ' απ' τους κόλπους της οδύσσειας περιπλάνησης
και τα χαμηλωμένα φώτα της ζωής μου
Υπάρχει μες στο άπειρο
ένας ελάχιστος κόκκος ελπίδας
για το ξεκίνημα ενός νέου κόσμου
🍈
Copyright © Χρήστος Ντικμπασάνης All rights reserved
Πρώτη δημοσίευση
Επιμέλεια - διορθώσεις: Τζένη Κουκίδου
Στη συνοδευτική εικόνα βλέπετε πίνακα Ανδρομάχης Μπενέκου